ภาวะผู้นำท้องที่ตามแนวพระพุทธศาสนา

Main Article Content

บุญฤทธิ์ คงยศ

บทคัดย่อ

บริบทการปกครองของสังคมไทย เป็นความสัมพันธ์แบบเครือญาติ ตำแหน่งผู้ใหญ่บ้านนั้นมา จากการเลือกตั้งโดยตรงของประชาชนเพื่อเป็นตัวแทนของประชาชน โดยส่วนใหญ่แล้วกำนันและผู้ ใหญ่บ้านจะมีความประพฤติถูกต้องตามทำนองคลองธรรม เป็นที่เคารพนับถือของประชาชนโดยทั่วไป แต่ในขณะเดียวกันปัญหาก็สามารถเกิดขึ้นได้พร้อมกัน ปัญหาจากการปฏิบัติงานของผู้นำท้องที่จากการไร้ซึ่งคุณธรรม จริยธรรม ที่สามารถแก้ไข้ด้วยการยึดนำเอาหลักธรรมทางพระพุทธศาสนามาแก้ไขและนำทางการแก้ปัญหา การเป็นผู้นำแล้วนั้น ไม่ใช่ว่าจะเป็นได้เองตั้งแต่เกิด แต่การเป็นผู้นำที่ดีได้นั้นจะต้องเกิดจากการได้รับการสังเกต การได้เรียนรู้ พัฒนา ฝึกฝน การรับรู้ผ่านประสบการณ์ แต่อย่างไรก็ตามภาวะผู้นำนั้นไม่ได้เป็นสิ่งที่ตายตัว ซึ่งสามารถเปลี่ยนไปตามเหตุการณ์หรือสภาพแวดล้อมต่าง ๆ ได้ตลอดเวลา พื้นที่ใดชุมชนใดมีผู้นำที่เป็นผู้ที่มีภาวะความเป็นผู้นำท้องที่ที่ยึดหลักตามแนวพุทธศาสนา พื้นที่นั้นจะมีแต่ความสงบสุข การได้มีผู้นำที่ถือเป็นหลักธรรมคำสั่งสอนตามหลักพระพุทธศาสนานั้นเป็นสิ่งที่ทันสมัย เป็นวิทยาศาสตร์ และสามารถนำมาปรับใช้ได้กับการดำรงชีวิต และการทำงานในปัจจุบัน โดยเฉพาะเรื่องของภาวะผู้นำหลักธรรมคำสั่งสอนขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้านั้น เกี่ยวข้องกับผู้นำที่สามารถนำมาประยุกต์ใช้ได้ ภาวะผู้นํา คือ การที่บุคคลใดบุคคลหนึ่งมีอิทธิพลต่อกลุ่มและสามารถนําพา กลุ่มให้บรรลุเป้าหมายขององค์กร โดยภาวะผู้นําเป็นกระบวนการที่มีอิทธิพลทางสังคมซึ่งบุคคลหนึ่ง ตั้งใจให้กับผู้อื่น เพื่อให้ปฏิบัติงานหรือกิจกรรมต่าง ๆ ตามที่กำหนด  คุณลักษณะโดยพื้นฐานทั่วไปของผู้นําที่ มีประสิทธิภาพ

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
คงยศ บ. . (2022). ภาวะผู้นำท้องที่ตามแนวพระพุทธศาสนา. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 9(5), 617–625. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JMND/article/view/261491
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

กนกอร สมปราชญ์. (2559). ภาวะผู้นำและภาวะผู้นำการเรียนรู้สำหรับผู้บริหารสถานศึกษา. ขอนแก่น: โรงพิมพ์คลังนานาวิทยา.

กมลนัทธ์ ศรีจ้อย. (2560). การสังเคราะห์องค์ความรู้ ภูมิปัญญาผ้าทอบ้านเนินขามสู่การเรียนรู้. กรุงเทพมหานคร: สถาบันภาษา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

กรรณิการ์ ศรีวารีรัตน์. (2551). โมเดลเชิงสาเหตูของคุณภาพชีวิตครู. ใน วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาวิจัยการศึกษา. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

เข็มทอง ศิริแสงเลิศ. (2561). การพัฒนาองค์การแห่งการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. ใน ประมวลสาระชุดวิชา นวัตกรรมการบริหารการศึกษาและภาวะผู้นำ หน่วยที่ 1-7. นนทบุรี: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมธิราช.

คมกฤช ภาวศุทธินนท์ และสุภาภรณ์ คงสวัสดิ์. (2554). การบัญชีบริหาร: บทบาทสำคัญในฐานะเครื่องมือสำหรับผู้นำองค์กรยุคใหม่. วารสารนักบริหาร, 31(3), 125-129.

จุมพล พูลภัทรชีวิน. (2552). จิตตปัญญาศึกษา: รุ่งอรุณแห่งจิตสำนึกใหม่ทางการศึกษา. จุลสารประชาคมประกันคุณภาพการศึกษา, 7(5), 6-9.

ชวลิตร เกิดทรัพย์ และคณะ. (2552). รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นำทางเทคโนโลยีการศึกษาสำหรับผู้บริหารโรงเรียน สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานในภาคใต้. วารสารสงขลานครินทร์ (ฉบับสังคมศาสตร์และมนุษย์ศาสตร์), 15(1), 141-160.

ณัฏฐพันธ์ เขจรนันทน์. (2551). พฤติกรรมองค์การ. กรุงเทพมหานคร: บริษัท ซีเอ็ดยูเคชั่น จํากัด (มหาชน).

บุญพา พรหมณะ. (2559). ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุราษฎร์ธานีเขต 1. ใน วิทยานิพนธ์หลักสูตรครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา คณะครุศาสตร์. มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช.

เพ็ญนภา พลับฉิม. (2559). ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อ ประสิทธิภาพของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาราชบุรี เขต 2. ใน วิทยานิพนธ์หลักสูตรครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา คณะครุศาสตร์. มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม.

ไพฑูรย์ สินลารัตน์ และ นักรบ หมี้แสน. (2561). ความเป็นผู้นำทางการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สำนักงานคณะกรรมการการส่งเสริมการจัดสวัสดิการสังคมแห่งชาติ. (2550). ว่าด้วยมาตรฐานการจัดสวัสดิการสังคม. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์.