การประเมินโครงการระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน โรงเรียนอนุบาลนครศรีธรรมราช “ณ นครอุทิศ” สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครศรีธรรมราช เขต 1
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินโครงการระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน โรงเรียนนครศรีธรรมราช “ณ นครอุทิศ” ในด้าน 1) ปัจจัยพื้นฐานด้านสภาวะแวดล้อมของโครงการระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน 2) กระบวนการดำเนินโครงการระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน และ 3) ผลผลิตของโครงการระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน เป็นการวิจัยเชิงประเมินผล ประชากร ได้แก่ ผู้อำนวยการสถานศึกษา จำนวน 1 คน รองผู้อำนวยการสถานศึกษา จำนวน 3 คน ครูแนะแนว จำนวน 2 คน ครูประจำชั้น จำนวน 78 คน นักเรียน จำนวน 2,166 คน และ ผู้ปกครองนักเรียน จำนวน 2,166 คน รวม 4,416 คน กลุ่มตัวอย่างในการประเมินโครงการครั้งนี้ได้จากการเลือกแบบเจาะจง จำนวน 1,316 คน ได้แก่ ผู้อำนวยการสถานศึกษา จำนวน 1 คน รองผู้อำนวยการสถานศึกษา จำนวน 1 คน ครูแนะแนว จำนวน 1 คน ครูประจำชั้น จำนวน 42 คน นักเรียน จำนวน 1,031 คน และผู้ปกครองนักเรียน จำนวน 240 คน เครื่องมือที่ใช้ในการประเมินประกอบด้วย แบบสังเกตและวิเคราะห์เอกสาร แบบสัมภาษณ์ และแบบสอบถาม การวิเคราะห์ข้อมูลใช้หลักการวิเคราะห์แบบสามเส้า ผลการวิจัยพบว่า 1) การประเมินปัจจัยพื้นฐานด้านสภาวะแวดล้อมของโครงการระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนโดยรวมอยู่ในระดับดี เป็นไปตามเกณฑ์ที่ตั้งไว้ ความต้องการจำเป็นของโครงการมีความสอดคล้องกับหลักการและเหตุผลของโครงการที่ตั้งไว้ 2) การประเมินกระบวนการดำเนินโครงการระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน โดยรวมพบว่าการดำเนินงานด้านนี้อยู่ในระดับมากที่สุด เป็นไปตามเกณฑ์ที่ตั้งไว้ การดำเนินงานโครงการเป็นไปอย่างมีระบบ และมีประสิทธิภาพ โรงเรียนมีการดำเนินงานช่วยเหลือนักเรียนอย่างมีขั้นตอน พร้อมด้วยวิธีการและเครื่องมือการทำงานที่ชัดเจน และ3) การประเมินผลผลิตของโครงการระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน โดยรวมพบว่า ผลผลิตของโครงการระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนอยู่ในระดับมากที่สุด ซึ่งเป็นไปตามเกณฑ์ที่ตั้งไว้ และคุณลักษณะของนักเรียนบรรลุวัตถุประสงค์ของโครงการ
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กรมสุขภาพจิต. (2544). คู่มือครูที่ปรึกษาระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน. พิมพ์ครั้งที่ 2.กรุงเทพมหานคร
ทินกร คุ้มวงษ์. (2560). การประเมินโครงการระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน โรงเรียนชุมชนวัดหน้าไม้. สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปทุมธานี เขต 1. กระทรวงศึกษาธิการ.
ผล พรมทอง. (2555). ระบบช่วยเหลือนักเรียนโรงเรียนนวมินทรชินูทิศ สวนกุหลาบวิทยาลัย ปทุมธานี สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 4. ใน สารนิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการการศึกษา. มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
ธีรศักดิ์ อุ่นอารมย์เลิศ, ผศ. ดร. (2557,มกราคม-เมษายน). การประเมินโครงการพัฒนาครูโดยใช้กระบวนการ สร้างระบบพี่เลี้ยง Coaching & Mentoring ของสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา นครปฐม เขต 2. วารสารวิชาการ Veridian E-Journal. 7(1), 1-14
มยุรี สาระบุตร. (2560). ปัจจัยสำเร็จของการดูแลช่วยเหลือนักเรียนที่มีผลต่อคุณภาพนักเรียนโรงเรียนประถมศึกษา. ใน ปริญญาศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์. มหาวิทยาลัยการจัดการและเทคโนโลยีอีเทิร์น.
เยาวดี รางชัยกุล วิบูลย์ศรี. (2549). การประเมินโครงการ : แนวคิดและปฏิบัติ. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2553). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542. กรุงเทพมหานคร: พริกหวานกราฟฟิค.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2560). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่สอบสอง. สำนักนายกรัฐมนตรี.
สำนักงานคณะกรรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2553). คู่มือการปฏิบัติงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์การศาสนา.
สุวรรณา แสงสุริยฉาย. (2556,มกราคม-เมษายน). การพัฒนาระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียนแบบ ออนไลน์ในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการศึกษาขั้นพื้นฐาน.วารสารวิชาการ Veridian E-Journal. 6(1), 373-384.
อาสณี นิสาแล๊ะ. (2555). การประเมินผลระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนในโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาหนองบัวลำพู เขต 1. ใน ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิจัยการศึกษา. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
