ประสิทธิผลในการปฏิบัติงานของพนักงานเทศบาลตำบลบางขะแยง อำเภอเมืองปทุมธานี จังหวัดปทุมธานี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับประสิทธิผลในการปฏิบัติงานของพนักงาน 2) เพื่อเปรียบเทียบประสิทธิผลในการปฏิบัติงานของพนักงาน จำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล และ3) เสนอแนวทางประสิทธิผลในการปฏิบัติงานของพนักงานเทศบาลตำบลบางขะแยง เป็นวิจัยเชิงปริมาณ กรอบแนวคิดการวิจัยใช้แนวคิดของกรมส่งเสริมการปกครองส่วนท้องถิ่น ประชากรเป้าหมายที่ใช้วิจัย ได้แก่ พนักงานเทศบาลตำบลบางขะแยง ทั้งหมดจำนวน 140 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถาม นำไปหาค่าความเชื่อมั่นได้ .87 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติการทดสอบค่าที และการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว ผลการวิจัยพบว่า 1)ระดับประสิทธิผลในการปฏิบัติงานของพนักงานโดยรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านมากไปน้อย พบว่า อยู่ในระดับมากทั้ง 4 ด้าน คือ ด้านการบริการสาธารณะ มีค่าเฉลี่ยสูงสุดรองลงมา ด้านการบริหารงานการเงินและการคลัง ด้านการบริหารจัดการ และด้านการบริหารงานบุคคลและกิจการสภา มีค่าเฉลี่ยต่ำสุด 2)เพื่อเปรียบเทียบประสิทธิผลในการปฏิบัติงานของพนักงานจำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล พบว่าพนักงานเทศบาลตำบลบางขะแยงที่มี อายุ ระดับการศึกษา ระยะเวลาการปฏิบัติงานต่างกัน มีประสิทธิผลในการปฏิบัติงานไม่แตกต่างกัน ส่วนพนักงานเทศบาลตำบลบางขะแยงที่มี เพศ ต่างกัน มีประสิทธิผลในการปฏิบัติงานแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ3) เสนอแนวทางประสิทธิผลในการปฏิบัติงานของพนักงานเทศบาลตำบลบางขะแยง พบว่า เทศบาลต้องดำเนินการ ดังนี้ 1) กิจกรรมเทศบาลต้องประชาสัมพันธ์ให้พนักงานทราบอย่างละเอียด 2)การปฏิบัติหน้าที่ต้องชัดเจน เหมาะสมตำแหน่ง ความรู้ ความสามารถ 3)การบริหารงานต้องมีคณะกรรมการชัดเจน ตรวจสอบได้ และ 4)การบริการประชาชนต้องรวดเร็วมีแผนงาน
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
เชษฐวุฒิ กฤตลักษณ์. (2561). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลการจัดการขยะในเขตจังหวัดภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนบน. หลักสูตรรัฐประศาสนศาสตร์ดุษฎีนิพนธ์ สาขารัฐประศาสนศาสตร์ . มหาวิทยาลัยปทุมธานี.
เทศบาลตำบลบางขะแยง. (2559). รายงานประจำปี 2559. ปทุมธานี : เทศบาลตำบลบางขะแยง.
ธนกฤต รอดเขียว. (2553). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลการปฏิบัติงานของกองสาธารณสุขและสิ่งแวดล้อมของเทศบาลตำบลในจังหวัดอุทัยธานี. วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.
บุญชม ศรีสะอาด. (2543). การวิจัยเบื้องต้นฉบับปรับปรุงใหม่. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น.
บุศริน กลิ่นอยู่. (2558). ประสิทธิผลในการปฏิบัติงานตามหลักธรรมาภิบาลของเทศบาลตำบลในจังหวัดประจวบคีรีขันธ์. วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต :มหาวิทยาลัยนานาชาติแสตมฟอร์ด
เบญจวรรณ ศรีมารุต. (2558). การประเมินประสิทธิผลองค์การของศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก สังกัดองค์การบริหารส่วนตำบล. ใน การประชุมวิชาการและการนำเสนอผลงาน ผลงานวิจัยระดับชาติ “ทิศทางการศึกษาไทย กับประชาคมอาเซียน” ครั้งที่ 1 มหาวิทยาลัยปทุมธานี.
วรากร สังข์วงษา. (2553) ประสิทธิผลการบริหารจัดการองค์การด้านงานผังเมือง : กรณีศึกษาองค์การบริหารส่วนตำบลในพื้นที่ชายแดนไทย-กัมพูชา.วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตร์ดุษฎีนิพนธ์ สาขารัฐประศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยปทุมธานี.
รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560. ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 134 ตอนที่ 40 ก. (6 เมษายน 2560).
สำเภา ศรีสมศักดิ์. (2561). ปัจจัยที่มีผลต่อประสิทธิผลการบริหารจัดการศึกษาของสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาของสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรดุษฎีบัณฑิต. สาขารัฐประศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยปทุมธานี.
สมนึก สอนเนย. (2564). ปัจจัยภาวะผู้นำที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดปทุมธานี. วิทยานิพนธ์รัฐศาสตร์ดุษฎีนิพนธ์ สาขารัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยปทุมธานี.
อรณิชา ทศตา. (2558). ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของการบริหารโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 31.ใน การประชุมวิชาการและการนำเสนอผลงาน ผลงานวิจัยระดับชาติ “ทิศทางการศึกษาไทย กับประชาคมอาเซียน” ครั้งที่ 1 มหาวิทยาลัยปทุมธานี.
เชษฐวุฒิ กฤตลักษณ์. (2561). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลการจัดการขยะในเขตจังหวัดภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนบน. ใน หลักสูตรรัฐประศาสนศาสตร์ดุษฎีนิพนธ์ สาขารัฐประศาสนศาสตร์. มหาวิทยาลัยปทุมธานี.
เทศบาลตำบลบางขะแยง. (2559). รายงานประจำปี 2559. ปทุมธานี: เทศบาลตำบลบางขะแยง.
ธนกฤต รอดเขียว. (2553). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลการปฏิบัติงานของกองสาธารณสุขและสิ่งแวดล้อมของเทศบาลตำบลในจังหวัดอุทัยธานี. ใน วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย. มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.
บุญชม ศรีสะอาด. (2543). การวิจัยเบื้องต้นฉบับปรับปรุงใหม่. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น.
บุศริน กลิ่นอยู่. (2558). ประสิทธิผลในการปฏิบัติงานตามหลักธรรมาภิบาลของเทศบาลตำบลในจังหวัดประจวบคีรีขันธ์. ใน วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยนานาชาติแสตมฟอร์ด.
เบญจวรรณ ศรีมารุต. (2558). การประเมินประสิทธิผลองค์การของศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก สังกัดองค์การบริหารส่วนตำบล. ใน การประชุมวิชาการและการนำเสนอผลงาน ผลงานวิจัยระดับชาติ “ทิศทางการศึกษาไทย กับประชาคมอาเซียน” ครั้งที่ 1. มหาวิทยาลัยปทุมธานี.
รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560. (2560). ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 134 ตอนที่ 40 ก. (6 เมษายน 2560).
วรากร สังข์วงษา. (2553). ประสิทธิผลการบริหารจัดการองค์การด้านงานผังเมือง : กรณีศึกษาองค์การบริหารส่วนตำบลในพื้นที่ชายแดนไทย-กัมพูชา. ใน วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตร์ดุษฎีนิพนธ์ สาขารัฐประศาสนศาสตร์. มหาวิทยาลัยปทุมธานี.
สมนึก สอนเนย. (2564). ปัจจัยภาวะผู้นำที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดปทุมธานี. ใน วิทยานิพนธ์รัฐศาสตร์ดุษฎีนิพนธ์ สาขารัฐศาสตร์. มหาวิทยาลัยปทุมธานี.
สำเภา ศรีสมศักดิ์. (2561). ปัจจัยที่มีผลต่อประสิทธิผลการบริหารจัดการศึกษาของสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาของสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. ใน วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรดุษฎีบัณฑิต. สาขารัฐประศาสนศาสตร์. มหาวิทยาลัยปทุมธานี.
อรณิชา ทศตา. (2558). ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของการบริหารโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 31. ใน การประชุมวิชาการและการนำเสนอผลงาน ผลงานวิจัยระดับชาติ “ทิศทางการศึกษาไทย กับประชาคมอาเซียน” ครั้งที่ 1. มหาวิทยาลัยปทุมธานี.
Elissa J. Burton. (2009). Organisations Effectiveness in Selected Grass Roots Sport Clubs in Western Australia. Western Australia: Edith Cowan University.
