องค์ประกอบการเรียนรู้อย่างต่อเนื่องของครู ของโรงเรียนประถมศึกษา ในพื้นที่จังหวัดภาคใต้ชายแดน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาขอบข่ายองค์ประกอบการเรียนรู้อย่างต่อเนื่องของครู ของโรงเรียนประถมศึกษา ในพื้นที่จังหวัดภาคใต้ชายแดน และเพื่อวิเคราะห์องค์ประกอบการเรียนรู้อย่างต่อเนื่องของครู ของโรงเรียนประถมศึกษา ในพื้นที่จังหวัดภาคใต้ชายแดน การวิจัยแบ่งออกเป็น 2 ขั้นตอน ดังนี้ ขั้นตอนที่ 1 ศึกษาขอบข่ายองค์ประกอบการเรียนรู้อย่างต่อเนื่องของครู ของโรงเรียนประถมศึกษาในพื้นที่จังหวัดภาคใต้ชายแดน จากเอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง นำข้อมูลที่ได้ไปสัมภาษณ์ผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 27 คน และคัดกรองตัวแปรโดยผู้ทรงคุณวุฒิ (Connoisseurship) จำนวน 9 คน ซึ่งผู้ทรงคุณวุฒิเห็นว่าตัวแปรมีความเหมาะสม เป็นไปได้ และสามารถนำไปใช้ได้ ขั้นตอนที่ 2 วิเคราะห์องค์ประกอบการเรียนรู้อย่างต่อเนื่องของครู ของโรงเรียนประถมศึกษา ในพื้นที่จังหวัดภาคใต้ชายแดน โดยใช้การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจ (Exploratory Factor Analysis : EFA) จำนวน 300 โรงเรียน โดยมีผู้บริหารสถานศึกษาและครูเป็นผู้ตอบแบบสอบถาม จำนวน 591 ฉบับผลการวิจัยพบว่า องค์ประกอบการเรียนรู้อย่างต่อเนื่องของครู ของโรงเรียนประถมศึกษา ในพื้นที่จังหวัดภาคใต้ชายแดน มีองค์ประกอบจำนวน 6 องค์ประกอบ จำนวนตัวบ่งชี้ 42 ตัวบ่งชี้ ประกอบด้วย องค์ประกอบที่ 1 การเร้าพลังทางการเรียนรู้ด้วยตนเอง จำนวน 15 ตัวบ่งชี้ องค์ประกอบที่ 2 ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษา จำนวน 9 ตัวบ่งชี้ องค์ประกอบที่ 3 การสร้างช่องทางการเรียนรู้ จำนวน 6 ตัวบ่งชี้ องค์ประกอบที่ 4 การสร้างชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพ จำนวน 6 ตัวบ่งชี้ องค์ประกอบที่ 5 เทคโนโลยีสารสนเทศเพื่อการเรียนรู้ จำนวน 3 ตัวบ่งชี้ และองค์ประกอบที่ 6 การสนับสนุนทางสังคม จำนวน 3 ตัวบ่งชี้
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2542). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และที่แกไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545. กรุงเทพมหานคร: คุรุสภาลาดพร้าว.
ฐิติวัสส์ สุขป้อม และคณะ. (2563). ครูกับเทคโนโลยีการสอนในศตวรรษที่ 21. วารสารบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม, 15(2), 1-17.
ทวีศักดิ์ จินดานุรักษ์. (2561). การบริหารจัดการชั้นเรียนเพื่อพัฒนาทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษ ที่ 21. เรียกใช้เมื่อ 12 เมษายน 2564 จาก https://adacstou.wixsite.com /adacstou/singlepost/2018/07/23/ การบริหารจัดการชั้นเรียนเพื่อพัฒนาทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่-21-1
ทิฆัมพร สมพงษ์ และคณะ. (2559). การบริหารสถานศึกษาในสังคมพหุวัฒนธรรมในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้. วารสารหาดใหญ่วิชาการ, 14(1), 97-107.
ยุทธ ไกยวรรณ์. (2556). การวิเคราะห์สถิติหลายตัวแปรสำหรับงานวิจัย. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
รุ่ง แก้วแดง. (2543). ปฏิวัติการศึกษาไทย. กรุงเทพมหาคร: มติชน.
วรรณะ บรรจง. (2551). ปัจจัยเชิงสาเหตุและผลของเอกลักษณ์นักศึกษาครูและการรับรู้ความสามารถของตนในการเป็นครูนักวิจัยที่มีต่อพฤติกรรมครูนักวิจัยของนักศึกษาครูในยุคปฏิรูปการศึกษา. ใน ปริญญานิพนธ์วิทยาศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาการวิจัยพฤติกรรมศาสตร์ประยุกต์. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
วิจารณ์ พานิช. (2555). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิสดศรี-สฤษดิ์วงศ์.
สงบ ประเสริฐพันธ์. (2543). ร่วมกันสรรค์สร้างคุณภาพโรงเรียน. กรุงเทพมหานคร: สุวิริยาสาส์น.
สถาบันทดสอบทางการศึกษาแห่งชาติ. (2560). สรุปผลการทดสอบทางการศึกษาระดับชาติขั้นพื้นฐาน (O-NET) ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ปีการศึกษา 2559. เรียกใช้เมื่อ 1 ตุลาคม 2560 จาก http://www.newonetresult.niets.or.th/AnnouncementWeb /PDF/SummaryONETP6_2559.pdf
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2552). คู่มือการปฏิบัติงานข้าราชการครู. กรุงเทพมหานคร: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
เสริมศักดิ์ วิศาลาภรณ์. (2552). สภาพการจัดการศึกษาในจังหวัดชายแดนใต้. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: วี.ที.ซี. คอมมิวนีเคชั่น.
เอกรินทร์ สังข์ทอง. (2551). ภาวะผู้นำเชิงพหุวัฒนธรรมของผู้อำนวยการโรงเรียนของรัฐในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้. ปัตตานี: คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
Datzberger, S., Smith, A., & McCully, A., M. (2016). The integration of education and peacebuilding-synthesis report on findings from Myanmar. In Pakistan, South Africa and Uganda. Ulster University.
DoFour, R. (2004). What is professional learning community? Educational Leadership, 61(8), 6-11.
Freire, P. (1996). Letters to Cristina: Reflections on my life and work. London: Routledge.
Gibson, J. M. (1991). A Concept Analysis of Empowerment. Journal of Advanced Nursing, 16 (March): 354-361.
Guglielmino, Lucy Madsen. (1977). Development of the Self-Directed Learning Readiness ScaleDissertation, Ed.D. University of Georgia. Retrieved October 18, 2020, from UMI Proquest Digital Dissertation
Knowles, M. S. (1975, b). Self - directed learning. New York: Association Press.
McEwan, E.K. (2003). Seven steps to effective instructional leadership. California: Corwin Press.
Mezirow, J. (2000). Learning as Transformation: Critical Perspectives on a Theory in Progress. San Francisco, CA: Jossey-Bass.
Novelli, M., Cardoza, M., T., A., L., & Smith,A. (2017). The 4R’s framework: Analyzing education’s contribution to sustainable peacebuilding with social justice in conflict-affected contexts. Journal on Education in Emergencies, 3(1). 14-4.
Pedler, M., Burgoyne, J. & Boydell, T. (1988). The Learning Company: A strategy for Sustainable Development. London: McGraw – Hill.
Villegas-Reimers, E. (2003). Teacher Professional Development: An International Review of the Literature. Paris: UNESCO International Institute for Educational Planning.
