การพัฒนารูปแบบกระเป๋าสุภาพบุรุษจากผ้าทอกะเหรี่ยง จังหวัดลำพูน
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อออกแบบและพัฒนารูปแบบผลิตภัณฑ์กระเป๋าสุภาพบุรุษจากผ้ากะเหรี่ยงของกลุ่มชุมชนพระบาทห้วยต้ม ตำบลนาทราย อำเภอลี้ จังหวัดลำพูน 2) เพื่อถ่ายทอดและประเมินรูปแบบผลิตภัณฑ์กระเป๋าสุภาพบุรุษจากผ้าทอของกลุ่มชุมชนพระบาทห้วยต้ม ตำบลนาทราย อำเภอลี้ จังหวัดลำพูน ประชากรและกลุ่มตัวอย่าง คือ นักท่องเที่ยวในจังหวัดลำพูนและ สมาชิกกลุ่มทอผ้าชุมชนพระบาทห้วยต้ม ตำบลนาทราย อำเภอลี้ จังหวัดลำพูน โดยเลือกแบบเจาะจง จำนวน 100 คน และ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ แบบสอบถาม และแบบประเมินรูปแบบผลิตภัณฑ์ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า นักท่องเที่ยวเพศชายส่วนใหญ่ อายุในช่วง 36 - 45 ปี อาชีพรับราชการ/พนักงานราชการ/รัฐวิสาหกิจ ความพึงพอใจต่อรูปแบบกระเป๋าสุภาพบุรุษจากผ้าทอกะเหรี่ยง โดยรวม อยู่ในระดับ มากที่สุด มีค่าเฉลี่ย 4.89 คือ ความประณีต สวยงามของผลิตภัณฑ์ รองลงมาคือ ความแข็งแรง ทนทานของผลิตภัณฑ์ มีค่าเฉลี่ย 4.67 การพัฒนารูปแบบผลิตภัณฑ์ที่มีเอกลักษณ์ของชุมชนเพื่อเพิ่มมูลค่าให้กับผลิตภัณฑ์ให้ตรงกับความต้องการของผู้บริโภคในปัจจุบัน พบว่า นักท่องเที่ยวที่นิยมสินค้ากลุ่มชาติพันธุ์ส่วนใหญ่ มีความต้องการซื้อสินค้ากลุ่มชาติพันธุ์ที่สามารถนำไปใช้ในในชีวิตประจำวัน และต้องการสินค้ารูปแบบทันสมัย สามารถใช้งานได้หลากหลาย การถ่ายทอดและประเมินรูปแบบผลิตภัณฑ์กระเป๋าสุภาพบุรุษจากจากผ้าทอของกลุ่มชุมชนพระบาทห้วยต้ม ตำบลนาทราย อำเภอลี้ จังหวัดลำพูน พบว่า เมื่อกลุ่มทอผ้ามีความรู้ความเข้าใจการขึ้นต้นแบบผลิตภัณฑ์จากการถ่ายทอดความรู้แล้วสามารถถอดแบบการตัดเย็บผลิตภัณฑ์ได้ตามต้นแบบ
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กษิรา ภิวงศ์กูร และคณะ. (2562). การศึกษาลวดลายชาติพันธ์ชนเผ่า ในการออกแบบผลิตภัณฑ์ของที่ระลึก หมู่บ้านกระเหรี่ยงรวมมิตร. วารสารมังรายสาร, 7(2), 123-140.
จรัสพิมพ์ วังเย็น. (2554). แนวคิดหลังสมัยการย้อนสู่โลกแห่งภูมิปัญญา. วารสารสถาบันวัฒนธรรมและศิลปะ(สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์) มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, ปีที่13 (1), 20-23.
จินตวีร์ เกษมศุข. (2561). แนวคิดการมีส่วนร่วมของประชาชนเพื่อการพัฒนาชุมชนที่ยั่งยืน. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 26(50), 169-185.
ซิสิกกา วรรณจันทร์. (2555). การออกแบบและพัฒนาผลิตภัณฑ์ผ้าใยไผ่เพื่อสร้างเอกลักษณ์สู่การพัฒนาเชิงพาณิชย์ ในชุมชนภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนใต้. ใน รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
นริสรา ลอยฟ้าและคณะ. (2563). แนวทางการพัฒนาผลิตภัณฑ์และการเพิ่มช่องทางการตลาด ผ่านระบบพาณิชย์ อิเล็กทรอนิกส์ของกลุ่มวิสาหกิจชุมชนทอผ้าท้องถิ่น จังหวัดศรีสะเกษ. ใน รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์. สำนักงานการวิจัยแห่งชาติ.
ศูนย์หัตถกรรมบ้านห้วยต้ม. (2564). ศูนย์หัตถกรรมบ้านห้วยต้ม ศูนย์วิจัย. เรียกใช้เมื่อ 20 พฤษภาคม 2562 จาก https://thailandtourismdirectory.go.th/th/info/store /detail/itemid/81027
สายทอง เงินเลิศสกุล และคณะ. (20 พฤษภาคม 2562). ประวัติความเป็นมากลุ่มทอผ้าชุมชนห้วยต้ม. (นายศรัณย์ จันทร์แก้ว, ผู้สัมภาษณ์)
สำนักงานนวัตกรรมแห่งชาติ. (2559). รายงานประจำปี 2559. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานนวัตกรรมแห่งชาติ.
สุธีลักษณ์ ไกรสุวรรณ และคณะ. (2553). เสื้อผ้าชนเผ่าไทย: รูปแบบและเทคนิคการตัดเย็บผ้าชาวเขาเผ่าม้งน้ำเงิน กระเหรี่ยง เย้าและมูเซอดำ. วารสารเกษตรศาสตร์(สังคม), 31(2), 194-205.
อรัญ วานิชกร. (2559). การออกแบบผลิตภัณฑ์ท้องถิ่น. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.