การสร้างเสริมทักษะภาษาอาเซียนของนิสิต มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตนครราชสีมา

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพปัจจุบัน ปัญหาทักษะการใช้ภาษาอาเซียนของนิสิตมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตนครราชสีมา 2) พัฒนาชุดการเรียนการสอนเพื่อเสริมสร้างทักษะภาษาอาเซียนของนิสิต และ 3) วิเคราะห์ความพึงพอใจต่อการใช้ชุดการเรียนการสอนเพื่อเสริมสร้างทักษะภาษาอาเซียนของนิสิต โดยใช้รูปแบบการวิจัยแบบผสานวิธี ประชากร ได้แก่ นิสิตชั้นปีที่ 3 คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตนครราชสีมา ประจำปีการศึกษา 2562 จำนวน 27 รูป/คน ผลการวิจัยพบว่า 1) ด้านสภาพปัจจุบัน มีการจัดเรียงตามลำดับเนื้อหาวิชาความยากง่าย ผู้เรียนมีความรู้ด้านภาษาอาเซียนไม่ถ่องแท้ ไม่สามารถแต่งประโยคของภาษาอาเซียนอย่างเหมาะสม เมื่อต้องการศึกษาต่อในระดับที่สูงขึ้นไม่สามารถนำความรู้ไปขยายการเรียนรู้ภายนอกห้องเรียนได้ ผู้สอนมีเวลาจำกัดรับผิดชอบสอนหลายวิชา จึงไม่สามารถทุ่มเทให้กับการสอนภาษาอาเซียนได้เต็มเวลา การบริหารจัดการสถานศึกษายังขาดสื่อ อุปกรณ์ หนังสือเกี่ยวกับภาษาอาเซียน 2) การพัฒนาชุดการเรียนการสอนเพื่อเสริมสร้างทักษะภาษาอาเซียนของนิสิต มีการจัดการเรียนรู้วิชาภาษาอาเซียนโดยใช้รูปแบบกิจกรรมการเรียนรู้ที่หลากหลาย ให้นิสิตหรือผู้เรียนทุกคนมีโอกาสพัฒนาการคิด โดยผู้สอนเป็นผู้เสริมสร้างทักษะการคิดในตัวผู้เรียน ชุดการเรียนการสอนมีจุดมุ่งหมายที่ชัดเจนด้านเนื้อหา กิจกรรมรายบท และแบบทดสอบ นิสิตสามารถประเมินผลการเรียนรู้ได้ด้วยตนเอง 3) ความพึงพอใจต่อการใช้ชุดการเรียนการสอนเพื่อเสริมสร้างทักษะภาษาอาเซียนของนิสิต โดยภาพรวมมีความพึงพอใจอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายข้อมีความพึงพอใจอยู่ในระดับมากทุกข้อ