ผลการจัดการเรียนรู้แบบผสมผสาน เพื่อเสริมสร้างทักษะการจัดเรียนรู้และนวัตกรรมในศตวรรษที่ 21 รายวิชาถ่ายภาพมืออาชีพ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาผลการจัดการเรียนรู้แบบผสมผสานที่ส่งเสริมทักษะการเรียนรู้และนวัตกรรมในศตวรรษที่ 21 รายวิชาถ่ายภาพมืออาชีพของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 2) เปรียบเทียบทักษะการเรียนรู้และนวัตกรรมในศตวรรษที่ 21 ก่อนและหลังการจัดการการเรียนรู้แบบผสมผสาน และ 3) ศึกษาความพึงพอใจของผู้เรียนที่เรียนด้วยการจัดการเรียนรู้แบบผสมผสาน โดยใช้รูปแบบวิจัยกึ่งทดลอง แบบกลุ่มเดียวกันวัดผลก่อนหลัง กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ของโรงเรียนสุรศักดิ์มนตรี กรุงเทพมหานคร ที่ลงทะเบียนเรียนวิชาถ่ายภาพมืออาชีพ ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2564 จำนวน 30 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ 1) แผนการจัดการเรียนรู้แบบผสมผสานในรายวิชาถ่ายภาพมืออาชีพ 2) แบบประเมินทักษะการเรียนรู้และนวัตกรรมในศตวรรษที่ 21 และ 3) แบบประเมินความพึงพอใจ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า 1) การจัดการเรียนรู้แบบผสมผสานในรายวิชาถ่ายภาพมืออาชีพ ที่พัฒนาได้ในครั้งนี้ ประกอบด้วย การจัดกิจกรรมการเรียนรู้ ได้แก่ การบรรยาย การอภิปรายกลุ่มในชั้นเรียนทุกเนื้อหา โดยมีกิจกรรมอื่นเพิ่มเติม เช่น การสร้างสรรค์ชิ้นงานวีดิทัศน์ การออกแบบปกนิตยสาร การมอบหมายงานเป็นรายบุคคลโดยให้ผู้เรียนศึกษาค้นคว้าด้วยตนเอง และการใช้หนังสืออิเล็กทรอนิกส์สื่อมัลติมีเดีย 2) ผลการประเมินทักษะการเรียนรู้และนวัตกรรม ในศตวรรษที่ 21 ของผู้เรียนโดยผู้เรียน พบว่า หลังเรียนมีค่าเฉลี่ยสูงกว่าก่อนเรียน 3) ผลการประเมินทักษะการเรียนรู้และนวัตกรรมในศตวรรษที่ 21 ของผู้เรียนโดยครูผู้สอน พบว่า มีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก และ 4) ผลการประเมินความพึงพอใจต่อการจัดการเรียนรู้แบบผสมผสานอยู่ในระดับมาก
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ธานินทร์ ศิลป์จารุ. (2549). การวิจัยและวิเคราะห์ทางสถิติด้วย SPSS (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพมหานคร: วี.อินเตอร์ พริ้นท์.
ปณิตา วรรณพิรุณ. (2553). รายงานวิจัยเรื่องการพัฒนารูปแบบการเรียนแบบผสมผสานโดยใช้เครื่องมือทางปัญญาเพื่อพัฒนาทักษะการคิดอย่างมีวิจารณญาณ. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.
พลอยไพลิน ศรีอ่ำดี. (2556). ผลการจัดการเรียนรู้แบบผสมผสานด้วยกิจกรรมการเรียนแบบแก้ปัญหาวิชาเทคโนโลยีสารสนเทศ 2 ที่มีต่อความสามารถในการแก้ปัญหาและผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนสิรินธรราชวิทยาลัย. วารสารวิชาการ Veridian E-Journal., 6(2), 582-596.
สำนวน คุณพล. (2560). การจัดการเรียนรู้วิชาคณิตศาสตร์ตามทฤษฎีการสร้างความรู้ด้วยตนเองโดยการสร้างสรรค์ชิ้นงานวีดิทัศน์ สำหรับนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนสาธิตแห่ง มหาวิทยาลัยรังสิต. เอกสารนำเสนองานวิจัยทางการศึกษา การประชุมทางวิชาการ ครั้งที่ 7 คณะศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยรังสิต, 26 กุมภาพันธ์ 2560, 75 – 89.
สุมาลี จันทร์ชะลอ. (2542). การวัดและประเมินผล. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์สื่อส่งเสริม กรุงเทพ.
สุสัณหา ยิ้มแย้ม และคณะ. (2558). การพัฒนาการจัดการเรียนรู้แบบผสมผสาน เพื่อพัฒนาทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. พยาบาลสาร, 42(พิเศษ),129-140.
อดุลย์ วังศรีคูณ. (2557). การศึกษาไทยในศตวรรษที่ 21 : ผลผลิตและแนวทางการพัฒนา. วารสาร มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม, 8(1),1-17.
Allen, I.E. et. al. (2007). Blending In: The Extent and Promise of Blended Education in the United States. Needham, MA: The Sloan Consortium.
Eryilmaz, M. (2015). The Effectiveness of Blended Learning Environments. Contemporary Issues in Education Research, 8(4), 24-31.
Mohammed Mohammed Nasser Hassan. (2015). Perceptions and Attitudes towardsBlended Learning for English Courses: A Case Study of Students at University ofBisha. English Language Teaching, 8(9), 40-50.
Shivam, R. (2015). Implementation of Blended Learning in Classroom: A review paper. International Journal of Scientific and Research Publications, 5(11), 369-372.
The partnership of 21st Century Learning. (2009). P21 Framework Definitions. Retrieved 2020 5, December , from www.p21.org/storage/documents/ P21_ Framework_Definitions.pdf
