รูปแบบการสร้างเสริมการเป็นพลเมืองดีของนักเรียนเชิงพุทธบูรณาการ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาแนวคิดทฤษฎีเกี่ยวกับรูปแบบและการเสริมสร้างความเป็นพลเมืองดีของนักเรียน 2) สร้างรูปแบบการเสริมสร้างความเป็นพลเมืองดีเชิงพุทธบูรณาการ และ 3) ศึกษาผลการใช้รูปแบบการเสริมสร้างความเป็นพลเมืองดีของนักเรียน เป็นการวิจัยแบบผสมผสานวิธี กลุ่มตัวอย่างเชิงคุณภาพ ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ คือ ผู้อำนวยการ จำนวน 1 คน ครูผู้สอนจำนวน 4 คน และนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้น จำนวน 150 คน รวมทั้งสิ้น 155 คน โดยใช้เครื่องมือวิจัยดังนี้ 1) แบบสอบถาม 2) แบบสัมภาษณ์ และ 3) รูปแบบกิจกรรมการเสริมสร้างความเป็นพลเมืองดีเชิงพุทธบูรณาการ ผลการวิจัยพบว่า 1) แนวคิดทฤษฎีเกี่ยวกับรูปแบบและการเป็นพลเมืองดี เป็นรูปแบบที่บุคคลสร้างขึ้นจากแนวคิด ทฤษฎี ประสบการณ์ จินตนาการ แล้วถ่ายทอดออกมาแทนปรากฏการณ์ ด้วยการนำเสนอที่ถูกต้อง กระชับ เข้าใจง่าย ทั้งในรูปแบบเชิงกายภาพ รูปแบบเสมือนจริง และรูปแบบเชิงสัญลักษณ์ และสามารถนำไปเป็นแนวทางสู่การพัฒนาความเป็นพลเมืองดีภายใต้ ความรับผิดชอบต่อตนเองสังคมและเคารพในสิทธิของผู้อื่น 2) รูปแบบการสร้างเสริมความเป็นพลเมืองดีเชิงพุทธบูรณาการ เป็นรูปแบบที่ได้มาจากการวิเคราะห์เอกสารและลงพื้นที่ในการเก็บข้อมูลด้วยการสอบถาม การสัมภาษณ์ จนได้รูปแบบกิจกรรมอบรมภายใต้กรอบแนวคิดตามหลักไตรสิกขา คือ ศีล สมาธิ และปัญญา 3) ผลการใช้รูปแบบการสร้างเสริมการเป็นพลเมืองดีของนักเชิงพุทธบูรณาการ โดยภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง ( =3.38) หลังการใช้รูปแบบการสร้างเสริมการเป็นพลเมืองดีของนักเรียนเชิงพุทธบูรณาการ พบว่า นักเรียนมีการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมอยู่ในระดับมาก ( = 4.22) แสดงให้เห็นถึงการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมของนักเรียนและการรับผิดชอบในบทบาทหน้าที่เพิ่มขึ้น
Article Details
เอกสารอ้างอิง
คณะอนุกรรมการนโยบายปฏิรูปการศึกษา. (2554). ยุทธศาสตร์พัฒนการการศึกษาเพื่อสร้างความเป็นพลเมือง พ.ศ. 2553-2561. กรุงเทพมหานคร: สำนักนโยบายด้านพัฒนาคุณภาพและมาตรฐานการศึกษา สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ.
ดร.เลิศฤทธิ์ เรือนละหงส์. (18 พฤศจิกายน 2563). รูปแบบการสร้างเสริมการเป็นพลเมืองดีของนักเรียนเชิงพุทธบูรณการ. (พระศักดิธัช สํวโร (แสงธง), ผู้สัมภาษณ์)
ปริญญา เทวนฤมิตรกุล. (2555). การศึกษาเพื่อสร้างพลเมือง. กรุงเทพมหานคร: นามมีบุ๊คส์ พับลิเคชั่นส์.
พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542. (2542.). เรียกใช้เมื่อ 10 กรกฎาคม 2564 จาก https://www.tungsong.com/Law/
พุทธทาสภิกขุ. (2549). การศึกษาสมบูรณ์แบบ : คือวงกลมที่คุ้มครองโลกถึงที่สุด. กรุงเทพมหานคร: อุษาการพิมพ์.
ลัดดา ตั้งสุภาชัย. (2553). ทศวรรษการเฝ้าระวังทางวัฒนธรรม. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์เฝ้าระวังทางวัฒนธรรม.
วสันต์ หงส์สอง. (18 พฤศจิกายน 2563). รูปแบบการสร้างเสริมการเป็นพลเมืองดีของนักเรียนเชิงพุทธบูรณการ. (พระอนุสรณ์ กิตฺติวณฺโณ. (เรื่องปัญญารัตน์), ผู้สัมภาษณ์)
วิมลวรรณ ปินใจ. (แสงธง). (18 พฤศจิกายน 2563). รูปแบบการสร้างเสริมการเป็นพลเมืองดีของนักเรียนเชิงพุทธบูรณการ. (พระศักดิธัช สํวโร, ผู้สัมภาษณ์)
สมหวัง พิธิยานุวัฒน์. (2554). บทสรุปของผู้บริหารโครงการศึกษาวิจัยเรื่อง การปฏิรูปการเรียนการสอนระดับอุดมศึกษา. กรุงเทพมหานคร: คุรุสภาลาดพร้าว.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2542). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และแก้ไขเพิ่มเติม ฉบับที่ 2 พ.ศ. 2545. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2559). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 พ.ศ. 2560-2564. สำนักนายกรัฐมนตรี.
สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ. (2559). แผนพัฒนาการศึกษาของกระทรวงศึกษาธิการฉบับที่ 12 พ.ศ. 2560 - 2564. กระทรวงศึกษาธิการ.
Banks, J. A. Ed. (2004). Diversity and Citizenship Education: Global Perspective. San Francisco, CA: John Wiley & Sons, 2004.
Keeves, Peter J. (1988). Educational research methodology, and measurement: An international handbook. Oxford. England: Pergamon Press, 1988.
