เหตุปัจจัย มุมมอง และแนวทางการแก้ปัญหาการออกกลางคัน ของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นในโรงเรียนของรัฐ จังหวัดปัตตานี ที่ได้รับผลกระทบจากสถานภาพทางเศรษฐกิจและสังคมของครอบครัว
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาเหตุปัจจัยของการออกกลางคันของนักเรียน และ 2) รวบรวมมุมมองและแนวทางการแก้ปัญหาการออกกลางคันของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นในโรงเรียนของรัฐ จังหวัดปัตตานี ที่ได้รับผลกระทบจากสถานภาพทางเศรษฐกิจและสังคมของครอบครัว ซึ่งเป็นการวิจัยเชิงคุณภาพที่ดำเนินการวิจัยเป็น 2 ระยะ คือ ระยะที่ 1 ศึกษาเหตุปัจจัยของการออกกลางคันของนักเรียน มีผู้ที่ให้ข้อมูลสำคัญ 12 ท่าน ได้มาโดยการเลือกแบบเจาะจงประกอบด้วย ผู้อำนวยการโรงเรียน ครูที่ปรึกษานักเรียน ผู้ปกครอง และนักเรียน เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้าง และระยะที่ 2 รวบรวมมุมมองและแนวทางการแก้ปัญหาการออกกลางคันของนักเรียน มีผู้ที่ให้ข้อมูลสำคัญ 5 ท่าน ได้มาโดยการเลือกแบบเจาะจงประกอบด้วย ผู้บริหาร หัวหน้าส่วนราชการ และบุคลากรหน่วยงานต่าง ๆ เครื่องมือที่ใช้เป็นเอกสารประกอบการสนทนากลุ่ม ดำเนินการวิเคราะห์ข้อมูลทั้ง 2 ระยะ ด้วยวิธีการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า 1) เหตุปัจจัยของการออกกลางคันของนักเรียน ที่ได้รับผลกระทบจากสถานภาพทางเศรษฐกิจและสังคมของครอบครัว มีดังนี้ การจ้างงานของผู้ปกครอง การศึกษาของผู้ปกครอง และความพร้อมของผู้ปกครองในการดูแลบุตรหลาน 2) มุมมองการออกกลางคัน คือ ปัญหาครอบครัวที่มีความเชื่อมโยงและสัมพันธ์เกี่ยวข้องกัน และแนวทางการแก้ปัญหาการออกกลางคัน มีดังนี้ การอบรมกล่อมเกลาในสถาบันครอบครัว การส่งเสริมความมั่นคงทางอาชีพ และการช่วยเหลือปัจจัยยังชีพพื้นฐาน ที่จำเป็นต้องแก้ไขให้ครอบคลุมทุกปัญหา โดยต้องดำเนินการแก้ปัญหาไปพร้อมกันสำหรับทุกปัญหาที่มีความเกี่ยงข้องกัน ด้วยเหตุปัจจัยต่าง ๆ ล้วนมีความเกี่ยวข้องเชื่อมโยงและส่งผลกระทบซึ่งกันและกัน
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กาญจนา เงารังษี. (2559). การศึกษากับการพัฒนาที่ยั่งยืน. วารสารสมาคมนักวิจัย, 21(2), 13–18.
จุฑามาศ เพ็ชร์ดำ. (2559). แนวทางการแก้ปัญหาการออกกลางคันของนักเรียน ในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 13. ใน สารนิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
นุรซีตา เพอแสละ. (2562). การวิเคราะห์ปัจจัยเสี่ยงและวางรูปแบบการป้องกันความเสี่ยงในการออก กลางคันของนักเรียนโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลามภายในเขตพัฒนาเฉพาะกิจจังหวัดชายแดนภาคใต้ของจังหวัดสงขลา. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ, 19(2), 90–103.
ประหยัด พิมพา. (2561). การศึกษาไทยในปัจจุบัน. วารสารมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ด, 7(1), 242–249.
ยุพรัชต์ สนองคุณ. (2556). ปัญหาและแนวทางแก้ไขปัญหาการออกกลางคันของนักเรียน ในโรงเรียนขนาดเล็กสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 11 จังหวัดสุราษฎร์ธานี. ใน สารนิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
แวมารีแย มามะ. (2558). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการออกกลางคันเนื่องจากฐานะยากจนของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาในโรงเรียนรัฐบาลจังหวัดปัตตานี ประเทศไทย. ใน วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาคณิตศาสตร์และวิทยาการคอมพิวเตอร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2561). สถานการณ์ความยากจนและความเหลื่อมล้ำด้านรายได้ในระดับภาคของประเทศไทย. กรุงเทพมหานคร: สำนักพัฒนาฐานข้อมูลและตัวชี้วัดภาวะสังคม.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560–2579. กรุงเทพมหานคร: บริษัท พริกหวานกราฟฟิค จำกัด.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2563). จำนวนนักเรียนที่ออกกลางคัน. เรียกใช้เมื่อ 8 พฤศจิกายน 2563 จาก http://164.115.40.50/statv5/list.php?id_branch=3/
สิทธิพร เกษจ้อย และคณะ. (2560). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการออกกลางคันของนักเรียนชั้นมัธยมปลายโรงเรียนขามแก่นนคร สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 25 สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวง ศึกษาธิการ. วารสารมหาจุฬาวิชาการ, 4(2), 92–101.
Adrienne I. (2006). High school dropout determinants: The effect of poverty and learning disabilities. The Park Place Economist, 14(1), 72–79.
Blondal, K. S. & Adalbjarnardottir, S. (2009). Parenting practices and school dropout: A longitudinal study. Adolescence, 44(176):729-49.
Cookson Jr, P. W. (2020). Measuring Student Socioeconomic Status: Toward a Comprehensive Approach. In School Finance Series Palo Alto, California . Learning Policy Institute.
Destin, M. et al. (2019). Do student mindsets differ by socioeconomic status and explain disparities in academic achievement in the United States? AERA open, 5(3), 233–285.
Huang, H. (2015). Can students themselves narrow the socioeconomic–status–based achievement gap through their own persistence and learning time? Education policy analysis archives, 23(1), 108.
Phannith P. (2019). Causes and Solutions on School Dropouts: A Case Study in Lower Secondary Schools of Kampong Speu Province, Cambodia. Pattani: Prince of Songkla University.
Rendón, M. G. (2014). Drop out and “disconnected” young adults: Examining the impact of neighborhood and school contexts. The Urban Review, 46(2), 169–196.