การเตรียมความพร้อมผู้สูงอายุและพัฒนาความรู้ผู้ดูแลต่างวัย
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ เตรียมความพร้อมผู้สูงอายุและพัฒนาความรู้ผู้ดูแลต่างวัย โดยเป็นการวิจัยแบบผสมผสานวิธี กลุ่มตัวอย่าง ประกอบด้วย 2 กลุ่ม คือ ผู้ดูแลผู้สูงอายุจำนวน 40 คน และผู้สูงอายุ จำนวน 40 คน ในเขตเทศบาลนครขอนแก่น รวมจำนวน 80 คน เลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) แบบวัดความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับการตอบสนองความต้องการของผู้สูงอายุ 2) ชุดกิจกรรมพัฒนาความรูสำหรับผู้สูงอายุที่ผู้วิจัยพัฒนาขึ้น 3) แบบวัดความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับการตอบสนองความต้องการของผู้สูงอายุ และ 4) แบบวัดความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับการใช้ชีวิตช่วงสูงวัย สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า1) ผู้สูงอายุ มีความรู้ความเข้าใจในวัยของตน เมื่อเปรียบเทียบคะแนนก่อนและหลังเข้ารับการอบรม ผู้สูงอายุที่เป็นกลุ่มตัวอย่าง มีความรู้ความเข้าใจเพิ่มขึ้น จึงกล่าวได้ว่า ผู้สูงอายุได้รับการเตรียมความพร้อมในการเข้าสู่วัยผู้สูงอายุ 2) การพัฒนาความรู้ความเข้าใจของผู้ดูแลผู้สูงอายุ มีทัศนคติและความรู้ ความเข้าใจ แตกต่างจากก่อนเข้ารับการอบรมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ทั้งสองกลุ่ม กล่าวคือ กลุ่มผู้เข้าอบรมมีทัศนคติ เชิงบวก และมีความรู้ความเข้าใจมากกว่าก่อนเข้ารับการอบรม ซึ่งแสดงว่ากลุ่มตัวอย่างมีความพร้อมในการดูแลผู้สูงอายุ ดังนั้นหลักสูตรที่พัฒนาขึ้นจึงมีคุณภาพเพียงพอที่จะนำไปให้กลุ่มเป้าหมายที่มีคุณสมบัติใกล้เคียงกันได้ การดูแลผู้สูงอายุควรให้ความสำคัญกับการพัฒนาในลักษณะองค์รวม ทั้งในส่วนของตัวผู้สูงอายุเองบุคคลที่เกี่ยวข้องและชุมชนเพื่อให้สามารถเข้าใจในบริบทของตัวผู้สูงอายุ พร้อมทั้งให้การดูแลผู้สูงอายุในทางปฏิบัติ
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ปราโมทย์ ประสาทกุล และคณะ. (2555). ผู้สูงอายุ:คนวงในที่จะถูกผลักให้ไปอยู่ชายขอบ ประชากรและสังคม. นครปฐม: สำนักพิมพ์ประชากรและสังคม.
เพ็ญณี (กันตะวงษ์) แนรอท และณรงค์ เกียรติคุณวงศ์. (2562). การดูแลผู้สูงอายุบทเรียนจากเมืองโกเบ. ขอนแก่น: พิมพ์ถูกขอนแก่น.
เพ็ญพิไล ฤทธาคณานนท์. (2550). พัฒนาการมนุษย์ - Human development. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: คณะจิตวิทยา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศศิพัฒน์ ยอดเพชร และคณะ. (2556). สถานการณ์ ศักยภาพและความพร้อมของไตรภาคีในการพัฒนาระบบสุขภาพชุมชนใน พื้นที่ 12 ตำบล. วารสารระบบ สาธารณสุข , 3(3), 389-394.
สุพัตรา ศรีวณิชชากร และคณะ. (2556). สถานการณ์ ศักยภาพและความพร้อมของไตรภาคีในการพัฒนาระบบสุขภาพชุมชนใน พื้นที่ 12 ตำบล. วารสารระบบ สาธารณสุข, 3(3), 389-394.
Campbell, A. (1976). Subjective measures of Well-being. American Psychologist, 31(2), 117-124.
Dalkey, N. C. & Helmer, O. (1963). An experimental application of the Delphi method to the use of experts. Management Science, 9(3), 458-467.
Ferrens, C. & Powers, M. (1985). Quality of Life Index: Development and psychometric Properties. Advances in Nursing Science, 8(1), 15-24.
Lim, H. & Kim, K. H. (2019). A study on how elderly people are preparing for dying well. Journal of the Korea Academia-Industrial, 20(9), 432-439.
Orem, D. E. (1991). Nursing: Concepts of practice. (4th Ed.). St. Louis: C. V. Mosby.