ถอดบทเรียนการขับเคลื่อนชุมชนเกษตรคาร์บอนต่ำ ภายใต้แนวคิดเกษตรทฤษฎีใหม่: กรณีศึกษา ตำบลคลองน้อย อำเภอเมืองจังหวัดสุราษฎร์ธานี
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ถอดบทเรียนการเป็นชุมชนเกษตรคาร์บอนต่ำของชุมชนคลองน้อย อำเภอเมือง จังหวัดสุราษฎร์ธานี 2) เพื่อเสนอแนวทางในการขับเคลื่อนชุมชนเกษตรสู่การเป็นชุมชนเกษตรแบบคาร์บอนต่ำ วิธีดำเนินการวิจัยโดยการวิจัยนี้ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ ใช้การสนทนา การสัมภาษณ์ การบันทึก และการสังเกตกลุ่มตัวอย่าง คือ เจ้าของศูนย์การเรียนรู้, เจ้าหน้าที่กรมวิชาการเกษตรภาคที่เจ็ด, เจ้าหน้าที่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น และเกษตรกร วิธีดำเนินการวิจัย สำรวจพื้นที่ชุมชนคลองน้อย ศึกษารูปแบบการทำเกษตรของศูนย์การเรียนรู้จากตัวชี้วัดชุมชนคาร์บอนต่ำและยั่งยืน วิเคราะห์ผลสำเร็จของศูนย์การเรียนรู้โดยใช้ ToC (Theory of Change) 3 มิติ คือ ภาคีเครือข่ายและบทบาทที่เกี่ยวข้องกับศูนย์การเรียนรู้, ปัจจัยที่เอื้อและอุปสรรคต่อการขับเคลื่อน และผลสำเร็จระยะสั้นนำไปสู่ความสำเร็จของศูนย์การเรียนรู้ ผลการวิจัยพบว่า ชุมชนต้นแบบนี้เกิดจากริเริ่มจัดตั้งศูนย์การเรียนรู้เพื่อแก้ปัญหาราคาพืชผลและการใช้สารเคมีของเกษตรกรในพื้นที่ซึ่งตระหนักว่า การทำเกษตรสารเคมีก่อให้เกิดปัญหาสิ่งแวดล้อมและทุนการผลิตสูง กระทั่งภาครัฐเข้ามามีส่วนร่วมด้านทรัพยากร และความรู้แนวคิดสร้างการมีส่วนร่วมกับชุมชนตั้งแต่การวางแผน และร่วมดำเนินการติดตามขับเคลื่อนการเกษตร เกิดการขยายแนวร่วม และศูนย์การเรียนรู้มีความเข้มแข็งขึ้นตามลำดับ จนสร้างความยั่งยืน สร้างรายได้ เกิดความความสำเร็จในระยะยาวเพื่อดำเนินกิจกรรมนำไปสู่การทำเกษตรที่ยั่งยืน ทั้งนี้พบปัจจัยความสำเร็จการขับเคลื่อนสู่การเป็นชุมชนเกษตรคาร์บอนต่ำ ได้แก่ 1) ภาวะผู้นำและความสามารถของเจ้าของศูนย์การเรียนรู้ที่ และ 2) บทบาทภาคีเครือข่ายภาครัฐที่ให้การสนับสนุนชุมชนที่อ้างอิงตามความต้องการของเกษตรกรในพื้นที่
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กัมปนาท ภักดีกุล และสยาม อรุณศรีมรกต. (2562). การพัฒนาชุมชนคาร์บอนต่ำและยั่งยืน กรณีศึกษา ชุมชนโครงการหลวงบนพื้นที่สูง. นครปฐม: มหาวิทยาลัยมหิดล.
ทะเบียนเกษตรกร. (2554). ทะเบียนเกษตรกรที่ผ่านการเตรียมความพร้อมเข้าสู่ระบบการรับรองมาตรฐาน GAP ปี 2554. เรียกใช้เมื่อ 8 มิถุนายน 2563 จาก http://www.sdoae.doae.go.th/sdoae53/foodsafety/farmer54/suratthani.xls
เบญจมาศ สันต์สวัสดิ์. (2561). การส่งเสริมการผลิตสินค้าเกษตรอินทรีย์ในชุมชนจังหวัดเชียงใหม่ ให้มีศักยภาพการแข่งขันในอาเซียน. วารสารวิจัยราชภัฏเชียงใหม, 22(1), 179-196.
พจนาพร แผ้วชนะ. (2563). การปลูกพืชอินทรีย์ในตะกร้า. (มาศชนก ขาวทอง, ผู้สัมภาษณ์)
พิเชษฐ์ เนตรเจริญ. (2563). การเปลี่ยนผ่านจากการทำเกษตรเคมีสู่เกษตรอินทรีย์. (มาศชนก ขาวทอง, ผู้สัมภาษณ์)
ศุภวัฒน์ ปภัสสรากาญจน์. (2559). การนำทฤษฎีการเปลี่ยนแปลงและตัวแบบตรรกะเพื่อการปรับตัวด้านภูมิอากาศมาใช้ในการพัฒนาชุมชนและท้องถิ่น. วารสารการบริหารท้องถิ่น, 9(1), 41-59.
สหกรณ์การเกษตรเมืองสุราษฎร์ธานี. (2556). เกษตรกรและสถาบันเกษตรกรดีเด่นแห่งชาติ ประจำปี 2556. เรียกใช้เมื่อ 4 กันยายน 2563 จาก https://www.klongnoi.go.th
สำนักงานเศรษฐกิจการเกษตร. (2562). ถกแนวทางพัฒนาเกษตรอินทรีย์. เรียกใช้เมื่อ 6 ตุลาคม 2563 จาก http://www.oae.go.th/view/1/
สุมาตร อินทรมณี. (2563). การก่อตั้งศูนย์การเรียนรู้การเพิ่มประสิทธิภาพการผลิตสินค้าเกษตร. (มาศชนก ขาวทอง, ผู้สัมภาษณ์)
สุเมธ พรศุภมาศ. (2563). การรวมกลุ่มขับเคลื่อนกิจกรรมภายในศูนย์การเรียนรู้. (มาศชนก ขาวทอง, ผู้สัมภาษณ์)
เสาวดี ศรีฟ้า. (2551). แนวทางการเพิ่มศักยภาพและความร่วมมือของกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรในตำบลป่าสัก อำเภอเมือง จังหวัดลำพูน. ใน วิทยานิพนธ์ สาขาส่งเสริมการเกษตร. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
Clark, H., & Anderson, A. A. (2004). Theories of change and logic models. Retrieved 6September 2020 from https://stemeducationjournal.springeropen .com/articles/10.1186/s40594-020-0202-3
United N. (2010). Low Carbon Development. Retrieved 4 September 2020 from https://sustainable development.un.org/index.php?menu=1448 pdf