ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลของนโยบายและการดำเนินงาน ข้อมูลข่าวสารเพื่อสร้างการรับรู้สู่ชุมชนของจังหวัดตรัง
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาการรับรู้การดำเนินงานข้อมูลข่าวสาร 2) ปัจจัยที่มีอิทธิพล และ 3) ประสิทธิผลของนโยบายและการดำเนินงานข้อมูลข่าวสารเพื่อสร้างการรับรู้สู่ชุมชน เป็นการวิจัยแบบผสานวิธี โดยการวิจัยเชิงปริมาณ เก็บข้อมูลจากประชาชนในจังหวัดตรัง จำนวน 400 คน โดยการแจกแบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพรรณนาและสถิติอนุมาน การวิจัยเชิงคุณภาพโดยการสัมภาษณ์ข้าราชการ นักการเมืองท้องถิ่น ผู้นำชุมชน จำนวน 18 คน วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการพรรณาความ ผลการวิจัยพบว่า 1) ประชาชนรับรู้การดำเนินงานข้อมูลข่าวสาร 5 มาตรการ ดังนี้ 1.1) ด้านความมั่นคง 1.2) ด้านการสร้างการเติบโตบนคุณภาพชีวิตที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม 1.3) ด้านการสร้างโอกาส ความเสมอภาคและเท่าเทียมกันทางสังคม 1.4) ด้านการพัฒนาและเสริมสร้างศักยภาพคน และ 1.5) ด้านการปรับสมดุลและพัฒนาระบบการบริหารจัดการภาครัฐ ตามลำดับ 2) ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลการดำเนินงานข้อมูลข่าวสาร อยู่ในระดับมาก ดังนี้ ด้านผู้รับสาร ด้านข้อมูลข่าวสาร ด้านผู้ส่งสาร และด้านช่องทางส่งสาร ตามลำดับ โดยรัฐจะต้องนึกถึงประชาชนผู้รับสารเป็นสำคัญ และสารต้องชัดเจน เข้าใจง่าย ทันต่อสถานการณ์ ผลการทดสอบพบว่า ปัจจัยด้านผู้รับสาร (X4), ช่องทางการส่งสาร (X3), ผู้ส่งสาร (X1), สาร (X2) และมีอิทธิพลต่อประสิทธิผลของนโยบายและการดำเนินงานข้อมูลข่าวสาร (Y) ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ 0.01 3) ประสิทธิผลของนโยบายและการดำเนินงานข้อมูลข่าวสารเพื่อสร้างการรับรู้สู่ชุมชนของจังหวัดตรัง อยู่ในระดับมาก เมื่อเป็นรายด้านอยู่ในระดับมากทุกด้าน ตามค่าเฉลี่ย ดังนี้ ด้านความพึงพอใจ ด้านการพัฒนา ด้านประสิทธิภาพ ด้านการปรับตัว และ ด้านความสามารถในการผลิต ตามลำดับ
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กฤษณ์ รักชาติเจริญ และคณะ. (2558). ปัจจัยชี้วัดความสําเร็จในการขับเคลื่อนมติ สมัชชาสุขภาพแห่งชาติสู่การปฏิบัติ. มหิดล BU ACADEMIC REVIEW, 15(2), 1-11.
นิด้าโพล. (2562). การประเมินการรับรู้และเข้าใจของประชาชนต่อการดำเนินงานตามนโยบายสำคัญของรัฐบาล ด้วยวิธีการจัดทำโพล (Poll) เรื่อง การปฏิรูปประเทศ 11 ด้าน. เรียกใช้เมื่อ 25 มกราคม 2563 จาก http://intranet.prd.go.th/libbase/view_ book.php?book_id=1491
พจนา แย้มนัยนา. (2552). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อผลการนำนโยบายโรงเรียน คุณภาพมาตรฐานกรุงเทพมหานคร ไปปฏิบัติในสถานศึกษาขั้นพื้นฐานสังกัดกรุงเทพมหานคร. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย, 3(1), 103-112.
ภชัษนัญฑ์ จันตัน. (2559). การรับรู้ของประชาชนเกี่ยวกับการดำเนินงานตามแผนพัฒนาท้องถิ่นของเทศบาลตำบลมะเขือแจ้ อำเภอเมืองลำพูน จังหวัดลำพูน. วารสารบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิต, 4(3), 43-48.
รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560. (6 เมษายน 2560). ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 134 ตอนที่ 40 ก.
วีระชัย วุฒิพงศ์ชัยกิจ. (2558). ปัจจัยที่มีผลต่อการรับรู้นโยบายองค์การ กรณีศึกษา บริษัทเอสซีจี แพกเกจ จิ้ง จำกัด มหาชน. ใน การค้นคว้าอิสระเศรษฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาเศรษฐศาสตร์ธุรกิจ. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สถิติของสำนักงานทะเบียนราษฎร์จังหวัดตรัง. (2563). สถิติประชากรจังหวัดตรัง. เรียกใช้เมื่อ 15 มกราคม 2563 จาก https://www.ect.go.th/trang/main.php?filename =index
อณิกร ดอนแก้ว. (2561). การรับรู้นโยบายสาธารณะของรัฐบาลพลเอก ประยุทธ์ จันทร์โอชา ของบุคลากรสำนักงานปลัดสำนักนายกรัฐมนตรี. เรียกใช้เมื่อ 25 มกราคม 2563 จาก http://www3.ru.ac.th/mpa-abstract/files/2561_1566438232_6014832047 .pdf
Taro Yamane. (1967). Statistic: An Introductory Analysis. New York: Harpen and Row.