การปฏิรูปกิจการพระพุทธศาสนาด้านการศึกษาโดยใช้หลักสังคหวัตถุ 4

Main Article Content

พระปลัดธีรภัทร์ นาถสีโล

บทคัดย่อ

พระพุทธศาสนา เป็นสถาบันหลักที่สำคัญสถาบันหนึ่งของสังคมไทย ประชาชน ชาวไทยส่วนใหญ่เป็นพุทธศาสนิกชน และอิทธิพลทางพระพุทธศาสนาก่อให้เกิดประเพณีและวัฒนธรรมในการดำเนินชีวิตของคนไทยมาอย่างยาวนาน โดยมีพระสงฆ์เป็นผู้นำในการเผยแผ่หลักธรรมทางพระพุทธศาสนา และการศึกษาคือกระบวนการสำคัญในการเผยแผ่พระพุทธศาสนาให้ดำรงอยู่ได้จนถึงปัจจุบัน การศึกษานั้นมีมาพร้อม ๆ กับมนุษย์ที่ได้อุบัติขึ้นมาในโลก และการรู้จักแก้ปัญหา มีความรับผิดชอบต่อตนเองและสังคม มีความสำนึกรับผิดชอบชั่ว-ดี ล้วนมาจากอิทธิพลของการศึกษาทั้งสิ้น เมื่อเข้าสู่ยุคสมัยปัจจุบัน เทคโนโลยีเข้ามามีบทบาทในการพัฒนาเศรษฐกิจ สังคม การเมือง ส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงทางสังคม วัฒนธรรมใหม่ขึ้นเรื่อย ๆ และพระพุทธศาสนาย่อมได้รับผลกระทบอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ โดยเฉพาะเรื่องการศึกษายังติดรูปแบบเดิมอยู่ เช่น จัดการศึกษานักธรรม-บาลีของพระสงฆ์ ทั้งประเทศอยู่ที่ส่วนกลาง หลักสูตรยังไม่มากพอต่อความสนใจในการศึกษาของเยาวชน หากมีหลักสูตรใหม่เพิ่มมากขึ้น การศึกษาพุทธศาสนาก็จะมีการแข่งขัน มีความก้าวหน้า เนื่องจากปัจจุบันการศึกษาพระพุทธศาสนาของไทยมีรูปแบบเดียว ขาดความหลากหลายและล้าหลัง แม้จะให้โอกาสทางการศึกษาแก่คนชายขอบได้บ้าง แต่ก็ไม่ใช่การศึกษาที่ตอบสนองความต้องการที่แท้จริงได้ดังนั้น การจัดการศึกษาของคณะสงฆ์ควรจัดให้เหมาะกับสังคม ที่เปลี่ยนแปลง โดยยึดหลัก สังคหวัตถุ 4 เป็นบรรทัดฐานในการแก้ไขระบบการศึกษาของคณะสงฆ์ ซึ่งเป็นหลักธรรมเพื่อการอนุเคราะห์ สงเคราะห์ซึ่งกันและกัน ในการเปลี่ยนแปลงแก้ไขระบบการศึกษาของคณะสงฆ์ในแบบใดก็ตามต้องเล็งเห็นผลประโยชน์ส่วนรวมเป็นสำคัญ เพื่อการศึกษาที่มั่นคงยั่งยืนของพระพุทธศาสนาต่อไป

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
นาถสีโล พ. . (2021). การปฏิรูปกิจการพระพุทธศาสนาด้านการศึกษาโดยใช้หลักสังคหวัตถุ 4. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 8(7), 64–77. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JMND/article/view/253506
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

ผศ.ดร.สมศักดิ์ บุญปู่. (2558). การพัฒนาการศึกษาคณะสงฆ์ไทย. เรียกใช้เมื่อ 8 มกราคม 2564 จาก https://www.mcu.ac.th/article/detail/14295

พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน. (2554). การปฏิรูป (Reform). เรียกใช้เมื่อ 3 มกราคม 2564 จาก https://library.mju.ac.th/pr/?p=12048

พระครูสังฆรักษ์ปัญญาพล ปญฺญาพโล. (2560). “การบริหารจัดการโรงเรียนพระปริยัติธรรมสู่ความเป็นเลิศ”. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 8(2), 91-104.

พระไตรปิฎก. (2538). สฺยามรฏฺฐสฺส เตปิฏกํ เล่มที่ 4, 10, 11, 14, 19, 20, 22, 28, 35. กรุงเทพมหานคร: มหามกุฏราชวิทยาลัย.

พระธรรมปริยัติโสภณ (วรวิทย์ คงฺคปญฺโญ). (2548). การคณะสงฆ์และการพระศาสนา. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย.

พระพรหมคุณาภาณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2551). พจนานุกรม ฉบับประมวลธรรม. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย.

พระมหาสมพงษ์ เกศานุช และคณะ. (2561). “รูปแบบพัฒนาการจัดการศึกษาพระปริยัติธรรมแผนกธรรมและแผนกบาลีของสำนักศาสนศึกษาในเขตปกครองคณะสงฆ์ภาค 8”. วารสารวิชาการธรรมทรรศน์, 18(1), 1-12.

พระเมธีธรรมาภรณ์ (ประยูร ธมฺมจิตฺโต). (2539). การปกครองคณะสงฆ์ไทย. (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพมหานคร: สหธรรมิก.

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

มหาเถรสมาคม. (2558). คณะรัฐมนตรีมีมติรับทราบผลการพิจารณาหรือผลการดำเนินการปฏิรูปกิจการพระพุทธศาสนาของสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ. เรียกใช้เมื่อ 3 มกราคม 2564 จาก

http:// www.mahathera.onab.go.th/index.php?url=mati&id=6877

โรงเรียนพระปริยัติธรรม วัดพระธรรมกาย. (2560). การศึกษาพระปริยัติธรรมแผนกบาลี. เรียกใช้เมื่อ 2 มกราคม 2564 จาก https://www.pariyat.com/news/ความรู้-การศึกษา/190-pali-education

วิโรจน์ วิชัย. (2560). “พัฒนาการการศึกษาพระปริยัติธรรมแผนกธรรมในจังหวัดเชียงใหม่”. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 6(2), 397-406.

สำนักกรรมาธิการ 3. (2560). รายงานของคณะกรรมาธิการขับเคลื่อนการปฏิรูปประเทศด้านกีฬา ศิลปะ วัฒนธรรม การศาสนา คุณธรรมและจริยธรรม เรื่อง การศึกษาของคณะสงฆ์ พร้อมร่างพระราชบัญญัติการศึกษาพระปริยัติธรรม. เรียกใช้เมื่อ 2 มกราคม 2564 จาก https://www.parliament.go.th/ewtcommittee/ewt/drive_sport/ download/article/article_20170522140558.pdf

สำนักงานแม่กองธรรมสนามหลวง. (2563). ประวัติความเป็นมา การศึกษาพระปริยัติธรรม. เรียกใช้เมื่อ 8 มกราคม 2564 จาก http://www.gongtham.net/my_data /history_ gongtham/ index.php

สำนักศาสนศึกษาวัดเทพลีลา. (2545). คู่มือเปิดตำราเรียนบาลี. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย.

สุนันท์ อยู่คงดี. (2555). “พระพุทธศาสนาในประเทศไทย”. วารสารวิชาการศรีประทุม ชลบุรี, 9(1), 3-10.

สุวิชัย โกศัยยะวัฒน์. (2548). “การพัฒนาการศึกษาในราชสำนักก่อนสมัยปฏิรูปในสมัยรัชกาลที่ 5 : การวางรากฐานการศกษาแบบเป็นทางการและเป็นสากลของไทย”. วารสารศึกษาศาสตร์, 17(2), 1-16.

Preecha Bunthavee. (2562). “Reformation: The NCPO’s Concept based on Jacques Derrida’s Deconstruction Theory”. Dhammathas Academic journal, 18(3), 267-280.