การออกแบบและพัฒนาระบบกำหนดตำแหน่งยานพาหนะแบบอัตโนมัติ ในการติดตามการเดินทางขนส่งสินค้าด้วยรถบรรทุก

Main Article Content

กิตติพงศ์ พิทักษ์สกุลถาวร
นิคม ลนขุนทด
อัษฎา วรรณกายนต์

บทคัดย่อ

บทความฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาปัญหาและความต้องการระบบในการติดตามการเดินทางขนส่งสินค้าด้วยรถบรรทุกและ 2) พัฒนาและหาประสิทธิภาพระบบกำหนดตำแหน่งยานพาหนะแบบอัตโนมัติในการติดตามการเดินทางขนส่งสินค้าด้วยรถบรรทุก เป็นงานวิจัยเชิงปริมาณ ใช้วิธีสุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง (Purposive Sampling) จากผู้ประกอบการขนส่งสินค้าด้วยรถบรรทุกในแต่ละภูมิภาคของประเทศไทย จำนวน 30 คน ผู้วิจัยเก็บรวบรวมข้อมูลจากการสอบถาม ข้อมูลถูกนำมาสรุปเพื่อนำไปสนทนากลุ่มร่วมกับผู้ทรงคุณวุฒิที่มีความเชี่ยวชาญและเพื่อนำสาเหตุของปัญหาและประเด็นความต้องการมาวิเคราะห์ จากนั้นนำผลสรุปที่ได้ไปพัฒนาและหาประสิทธิภาพระบบกำหนดตำแหน่งยานพาหนะแบบอัตโนมัติในการติดตามการเดินทางขนส่งสินค้าด้วยรถบรรทุก ระบบถูกประยุกต์จากหลักการออกแบบและการพัฒนาระบบวงจร (System Development Life Cycle : SDLC) 7 ขั้นตอน ผลการวิจัยพบว่า 1) ปัญหาของผู้ประกอบการในการติดตามการเดินทางขนส่งสินค้าด้วยรถบรรทุกโดยรวมอยู่ในระดับมาก มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.02 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานมีค่าเท่ากับ 0.29 ความต้องการของผู้ประกอบการในการติดตามการเดินทางขนส่งสินค้าด้วยรถบรรทุกโดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.55 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานมีค่าเท่ากับ 0.64 2) ผลการพัฒนาและหาประสิทธิภาพของระบบกำหนดตำแหน่งยานพาหนะแบบอัตโนมัติ ในการติดตามการเดินทางขนส่งสินค้าด้วยรถบรรทุก ผู้วิจัยได้ทำการทดสอบการทำงาน 5 สถานะ ประกอบด้วยการแจ้งเตือนเมื่อรถใช้ความเร็วเกินกำหนด การแจ้งเตือนเมื่อจอดรถนานเกินกำหนด การแจ้งเตือนการปฏิบัติงานต่อเนื่องนานเกินกำหนด การแจ้งเตือนสถานะรถ และการแจ้งเตือนการทำงานของ GPS โดยทำการทดสอบสถานะละ 10 ครั้ง พบว่าทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพร้อยละ 98

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
พิทักษ์สกุลถาวร ก. . ., ลนขุนทด . น. . ., & วรรณกายนต์ อ. . . (2021). การออกแบบและพัฒนาระบบกำหนดตำแหน่งยานพาหนะแบบอัตโนมัติ ในการติดตามการเดินทางขนส่งสินค้าด้วยรถบรรทุก. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 8(7), 1–15. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JMND/article/view/253501
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กรมการขนส่งทางบก. (2562). ข้อกฎหมายและความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับการขนส่ง. เรียกใช้เมื่อ 8 กุมภาพันธ์ 2562 จาก https://www.dlt.go.th/site/roiet/m-news/2495

กิตติยา ท่าห้อง และยิ่งยศ สงวนพวก. (2553). เครื่องต้นแบบสำหรับสำรวจหาตำแหน่งพื้นโลกด้วยดาวเทียมประกอบการค้นหาสสารระยะไกล ด้วยเครื่อง GT-200. ใน รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.

จรรยา กรโกษา. (2557). การนำเทคโนโลยี GPS มาประยุกต์ใช้ของผู้ประกอบการชิ้นส่วนรถยนต์สำหรับธุรกิจการขนส่งสินค้าด้วย Milk Run. ใน วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการโลจิสติกส์และโซ่อุปทาน. มหาวิทยาลัยบูรพา.

ธงชัย แก้วกิริยา. (2557). การควบคุมและติดตามยานพาหนะด้วยระบบ GPS โดยใช้โทรศัพท์มือถือผ่านเครือข่าย GPRS/3G. วารสารร่มพฤกษ์มหาวิทยาลัยเกริก, 32(2), 85-102.

ธนชาต ณัฐขจรกุล และคณะ. (2552). การพัฒนาระบบระบุตำแหน่งด้วยจีพีเอสสำหรับเซนเซอร์โหนดเคลื่อนที่ไร้สาย. ใน การประชุมวิชาการทางวิศวกรรมศาสตร์ คณะวิศวกรรมศาสตร์ (ครั้งที่ 7). มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

นิรชา ด้วงสำรวย และคณะ. (2562). การพัฒนาระบบตรวจสอบข้อมูลกล่องจีพีเอส. ใน การประชุมวิชาการระดับชาติ วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีระหว่างสถาบัน อาคารพิฆเนศ ครั้งที่ 7 วันที่ 7 มิถุนายน 2562. มหาวิทยาลัยรังสิต.

ระวีวรรณ ชินะตระกูล. (2535). วิธีวิจัยทางการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง.

ศูนย์วิจัยเศรษฐกิจ ธุรกิจและเศรษฐกิจฐานราก. (2562). ดัชนีความเชื่อมั่นเศรษฐกิจฐานราก. เรียกใช้เมื่อ 30 มกราคม 2562 จาก http://www.gsbresearch.or.th/economy /grassroots-economics/

สำนักงานส่งเสริมวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม (สสว.). (2557). การขนส่งสินค้าด้วยรถบรรทุก. เรียกใช้เมื่อ 29 มกราคม 2562 จาก http://www.sme.go.th/upload/ mod_download/03-004%20การขนส่งทางบก

โอภาส เอี่ยมสิริวงศ์. (2547). การวิเคราะห์และออกแบบระบบ. กรุงเทพมหานคร: ซีเอ็ดยูเคชั่น