ประสิทธิผลโปรแกรมส่งเสริมการฟื้นฟูสภาพผู้ป่วยกระดูกขาหัก ที่ได้รับการผ่าตัดใส่โลหะยึดตรึงภายใน โรงพยาบาลเกาะสมุย

Main Article Content

ชลธิรา ขำผิวพรรณ

บทคัดย่อ

          บทความวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาประสิทธิผลโปรแกรมส่งเสริมการฟื้นฟูสภาพผู้ป่วยกระดูกขาหักที่ได้รับการผ่าตัดใส่โลหะยึดตรึงภายใน 2) ศึกษาความพึงพอใจต่อโปรแกรมส่งเสริมการฟื้นฟูสภาพผู้ป่วยกระดูกขาหัก เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ป่วยกระดูกขาหักแบบปิดของขาข้างใดข้างหนึ่ง ไม่มีการหักหรือการบาดเจ็บของอวัยวะอื่นร่วมด้วย และได้รับการผ่าตัดใส่โลหะยึดตรึงภายใน ไม่มีการบาดเจ็บของกระดูกไขสันหลัง ไม่มีโรคของกล้ามเนื้อหรือบาดเจ็บของเส้นประสาทขา มีอายุ 15 – 59 ปี มีสติสัมปชัญญะดี แบ่งเป็นกลุ่มทดลอง และกลุ่มเปรียบเทียบ (กลุ่มที่ใช้วิธีการดูแลแบบเดิม) กลุ่มละ 30 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ โปรแกรมส่งเสริมการฟื้นฟูสภาพผู้ป่วยกระดูกขาหัก และแบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา Chi - square test, Independent t - test และ Paired sample t - test ผลการวิจัย พบว่า โปรแกรมส่งเสริมการฟื้นฟูสภาพผู้ป่วยกระดูกขาหักนี้ เป็นโปรแกรมให้ความรู้ ฝึกปฏิบัติเพื่อส่งเสริมพฤติกรรม ในการรับประทานอาหาร ท่าทางการเคลื่อนไหว การออกกำลังกาย การป้องกันการติดเชื้อ การรับประทานยา และติดตามการปฏิบัติตัวเมื่อกลับไปพักที่บ้าน ซึ่งนำไปใช้พบว่า ผู้ป่วยมีพฤติกรรมการฟื้นฟูสภาพดีขึ้นทั้งโดยรวม และในด้านการรับประทานอาหาร ท่าทางการเคลื่อนไหว การออกกำลังกาย การป้องกันการติดเชื้อ และการรับประทานยา และดีกว่าการดูแลฟื้นฟูสภาพผู้ป่วยกระดูกขาหักแบบเดิมที่เคยดำเนินการมาในเกือบทุกด้าน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P - value <0.01) ยกเว้นด้านการรับประทานยาไม่แตกต่างกัน อีกทั้งทำให้ผู้ป่วยเกิดความพึงพอใจมากกว่าการฟื้นฟูสภาพผู้ป่วยกระดูกขาหักแบบเดิม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P - value <0.001)

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ขำผิวพรรณ ช. (2021). ประสิทธิผลโปรแกรมส่งเสริมการฟื้นฟูสภาพผู้ป่วยกระดูกขาหัก ที่ได้รับการผ่าตัดใส่โลหะยึดตรึงภายใน โรงพยาบาลเกาะสมุย. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 8(5), 263–278. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JMND/article/view/252234
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

เบญจวรรณ ละอองผล. (2554). ความสัมพันธ์ระหว่างการรับรู้สมรรถนะของตนเองและความคาดหวังผลลัพธ์ที่จะเกิดขึ้นกับการปฏิบัติด้านสุขภาพของผู้ป่วยกระดูกขาหักแบบมีแผลเปิดภายหลังได้รับการผ่าตัดใส่โลหะยึดตรึงภายนอก. ใน วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการพยาบาลผู้ใหญ่. มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

โรงพยาบาลเกาะสมุย. (2562). สถิติผู้ป่วยที่กระดูกขาหักและได้รับการผ่าตัดใส่โลหะยึดตรึงภายใน โรงพยาบาลเกาะสมุย. สุราษฎร์ธานี: โรงพยาบาลเกาะสมุุย.

ชญานันทน์ ช่วยบุดดา และคณะ. (2562). ผลของโปรแกรมการส่งเสริมสมรรถนะแห่งตนต่อพฤติกรรมการป้องกันการหักซ้ำของผู้ป่วยกระดูกต้นขาหักที่ได้รับการผ่าตัดใส่โลหะยึดตรึงภายใน. วารสารทางการแพทย์กระบี่, 2(2). 9-15.

นันทยา เสนีย์. (2554). ผลของโปรแกรมการรับรู้สมรรถนะแห่งตนต่อพฤติกรรมการฟื้นฟูสภาพของผู้ป่วยกระดูกขาหักที่ได้รับการผ่าตัดใส่โลหะยึดตรึงภายใน. ใน วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการพยาบาลผู้ใหญ่และผู้สูงอายุ. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

วิทเชษฎ์ พิชัยศักดิ์. (2563). การรักษากระดูกหักด้วยการผ่าตัดดามโลหะ. เรียกใช้เมื่อ 10 ธันวาคม 2563 จาก https://www.si.mahidol.ac.th/th/healthdetail.asp?aid=158

สมศักดิ์ คุปต์นิรัติศัยกุล. (2563). แนวทางการรักษาผู้ป่วยกระดูกหัก - ข้อเคลื่อน. เรียกใช้เมื่อ 10 ธันวาคม 2563 จาก http://ortho.md.chula.ac.th/student/SHEET/somsak/3016410

อรวรรณ เฉลิมรัตน์. (2555). การพัฒนาแนวปฏิบัติการพยาบาลในการฟื้นฟูสภาพผู้ปู่วยกระดูกต้นขาหักภายหลังใส่โลหะดามกระดูก. ใน สารนิพนธ์พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการพยาบาลผู้ใหญ่. มหาวิทยาลัยมหิดล.

Avis, M. et al. (1995). Satisfying solution? A review of some unresolved issues in the measurement of patient satisfaction. Journal of Advanced Nursing, 22(2), 316-322.

Ferguson, M. et al. (2008). Outcome of isolate tibial shaft fractures treated at level 1 trauma centres. Injury, 39(2), 187-195.

Kinsella, A. (2000). Telehealth and home care nursing. Home Healthcare Nurse, 15(11), 796-797.

Orem. D. E. (1995). Nursing concepts of practice In K. M.Renpenning & S. G.Taylor (Eds.). (5th ed). St.Louis: Mosby Year Book.

Pender, N. J. et al. (2011). Health promotion in nursing practice. (6th ed). New Jersey: Pearson Education.

Pendleton, A. M. et al. (2007). Factors affecting length of stay after isolated femoral shaft fractures. Journal of Trauma - Injury Infection & Critical Care, 62(3), 697-700.

Rice, R. (2000). Telecaring in home care: Making a telephone visit. Geriatric Nursing, 21(1), 56-57.

State of Colorado. (2006). Lower extremity injury medical treatment guidelines. Retrieved December 11, 2020, from http://www.coworkforce.com/dwc/notices/adopted_rules/lower_extremity.pdf