พฤติกรรมการดูแลสุขภาพของพระสงฆ์ในเขตตำบลประสงค์ อำเภอท่าชนะ จังหวัดสุราษฎร์ธานี
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพฤติกรรมการดูแลสุขภาพของพระสงฆ์ และเพื่อศึกษาข้อเสนอแนะเกี่ยวกับแนวทางในการดูแลสุขภาพของพระสงฆ์ในเขตตำบลประสงค์ อำเภอท่าชนะ จังหวัด สุราษฎร์ธานี เป็นการวิจัยแบบผสมผสาน วิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ พระสงฆ์ที่จำพรรษาอยู่ในเขตการปกครองคณะสงฆ์ตำบลประสงค์ อำเภอท่าชนะ จังหวัดสุราษฎร์ธานี จำนวน 86 รูป โดยการกำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างโดยใช้ตารางสำเร็จรูปของเครจซี่และมอร์แกน ใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล วิเคราะห์โดยใช้สถิติเชิงพรรณนา และวิจัยเชิงคุณภาพ ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ ได้แก่ พระสงฆ์ในอำเภอท่าชนะ จังหวัดสุราษฎร์ธานี จำนวน 10 รูป โดยการเลือกแบบเจาะจง ใช้แบบสัมภาษณ์ในการเก็บรวบรวมข้อมูล วิเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า 1) พฤติกรรมการดูแลสุขภาพของพระสงฆ์โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก ( = 4.33) เรียงลำดับค่าเฉลี่ยจากมากไปหาน้อย ได้แก่ พฤติกรรมการดูแลสุขภาพของพระสงฆ์ด้านการออกกำลังกาย ด้านอาหาร ด้านอากาศ ด้านอนามัยสิ่งแวดล้อม และด้านอารมณ์ ตามลำดับ 2) ข้อเสนอแนะเกี่ยวกับแนวทางในการดูแลสุขภาพของพระสงฆ์ แนวทางในการดูแลสุขภาพของพระสงฆ์ทั้ง 5 ด้านคือ 2.1) ด้านอาหาร พระสงฆ์ควรมีความรู้เรื่องหลักโภชนาการ ควรฉันภัตตาหารจำพวกผักผลไม้ เพื่อบำรุงสุขภาพที่ดี 2.2) ด้านการออกกำลังกาย พระสงฆ์ควรปฏิบัติกิจกรรมการออกกำลังกายที่ไม่ขัดต่อพระธรรมวินัยเพื่อให้สุขภาพแข็งแรง 2.3) ด้านอารมณ์ พระสงฆ์ควรเจริญวิปัสสนากำหนดจิตรู้เท่าทันการเปลี่ยนแปลงทั้งกายและจิต 2.4) ด้านอนามัยสิ่งแวดล้อม พบว่า พระสงฆ์ควรจัดการเรื่องสุขลักษณะอนามัยสิ่งแวดล้อมเอื้อต่อสุขภาพที่ดี และ 2.5) ด้านอากาศ พบว่า พระสงฆ์ควรอยู่ในบริเวณที่มีอากาศบริสุทธิ์
Article Details
เอกสารอ้างอิง
คณะกรรมการสนับสนุนและประสานงานโครงการหมู่บ้านดีวิถีพุทธ. (2556). แนวทางการดำเนินงานหมู่บ้านสุขภาพดีวิถีพุทธ. กรุงเทพมหานคร: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
ไทยรัฐออนไลน์. (2563). ธรรมนูญสุขภาพสงฆ์แห่งชาติ. เรียกใช้เมื่อ 12 ตุลาคม 2563 จาก http://www.thaihealth.or.th/Content
ธันวามาศ ศุภวรรณรักษ์. (2543). พฤติกรรมสุขภาพเกี่ยวกับการป้องกันการเสพยาบ้าของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้น โรงเรียนผู้ใหญ่สตรีบางเขน กรุงเทพมหานคร. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาสุขศึกษา. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒประสานมิตร.
นภาจรี นำเบญจพล. (2529). บทบาทของพระสงไทยที่มีต่อสาธารณสุขมูลฐาน: ศึกษาเฉพาะกรณีจังหวัด นครราชสีมา. ใน วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัณฑิต สาขาศาสนาเปรียบเทียบ. มหาวิทยาลัยมหิดล.
บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 8) กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น จำกัด.
ผู้ให้ข้อมูลสำคัญท่านที่ 1. (10 ตุลาคม 2563). ข้อเสนอแนะเกี่ยวกับแนวทางการดูแลสุขภาพของพระสงฆ์ในเขต ตำบลประสงค์ อำเภอท่าชนะ จังหวัดสุราษฎร์ธานี. (พระปลัดไกรสร เกสโร (ปานดวง), ผู้สัมภาษณ์)
ผู้ให้ข้อมูลสำคัญท่านที่ 2. (4 ตุลาคม 2563). ข้อเสนอแนะเกี่ยวกับแนวทางการดูแลสุขภาพของพระสงฆ์ในเขต ตำบลประสงค์ อำเภอท่าชนะ จังหวัดสุราษฎร์ธานี. (พระปลัดไกรสร เกสโร (ปานดวง), ผู้สัมภาษณ์)
ผู้ให้ข้อมูลสำคัญท่านที่ 3. (6 ตุลาคม 2563). ข้อเสนอแนะเกี่ยวกับแนวทางการดูแลสุขภาพของพระสงฆ์ในเขต ตำบลประสงค์ อำเภอท่าชนะ จังหวัดสุราษฎร์ธานี,. (พระปลัดไกรสร เกสโร (ปานดวง), ผู้สัมภาษณ์)
ผู้ให้ข้อมูลสำคัญท่านที่ 4. (2 ตุลาคม 2563). ข้อเสนอแนะเกี่ยวกับแนวทางการดูแลสุขภาพของพระสงฆ์ในเขต ตำบลประสงค์ อำเภอท่าชนะ จังหวัดสุราษฎร์ธานี,. (พระปลัดไกรสร เกสโร (ปานดวง), ผู้สัมภาษณ์)
พระครูวรดิตถ์ธรรมาภรณ์ และคณะ. (2563). การบริโภคปัจจัย 4 ของพระสงฆ์ในปัจจุบัน. Journal of Modern Learning Development, 5(3), 274-287.
พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต). (2546). พจนานุกรมพุทธศาสน์ฉบับประมวลศัพท์. (พิมพ์ครั้งที่ 10), กรุงเทพมหานคร: เอส.อาร์.พริ้นท์ติ้งแมสโปรดักชั่น จำกัด.
วีรสิทธ หลงเจริญ. (2529). พฤติกรรมสุขภาพพระสงฆ์ในเขตอำเภอเมืองจันทบุรี. ใน วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการจัดการภาครัฐและภาคเอกชน. วิทยาลัยบริหารรัฐกิจ มหาวิทยาลัยบูรพา.
สถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข สำนักนโยบายและยุทธศาสตร์สำนักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุข. (2552). การสำรวจสภาวะสุขภาพอนามัยของประชาชนไทยโดย การตรวจร่างกายครั้งที่ 4 2551 - 2552. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงสาธารณสุข.
สุวัฒสัน รักขันโท และคณะ. (2551). พฤติกรรมการดูแลสุขภาพตนเองของพระภิกษุในเขตภาคใต้ตอนบน. ใน รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.