พระสงฆ์กับการเรียนรู้ภาษาอังกฤษในยุคดิจิทัล

บทคัดย่อ

          บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาแนวคิดการจัดการเรียนรู้ภาษาอังกฤษของพระสงฆ์ในยุคดิจิทัลและ 2) เพื่อศึกษารูปแบบการจัดการเรียนรู้ภาษาอังกฤษของพระสงฆ์ในยุคดิจิทัล ผลการศึกษาพบว่า ในยุคดิจิทัล พระสงฆ์ต้องรู้จักปรับกระบวนการเรียนรู้ต่อการพัฒนาศักยภาพทางด้านภาษาอังกฤษ โดยรู้จักใช้การนำเทคโนโลยีมาประยุกต์ใช้ต่อการเสริมทักษะของภาษาอังกฤษได้อย่างเหมาะสม ตัวแปรสำคัญในการพัฒนาการศึกษาก็คือ สื่ออิเล็กทรอนิกส์ 4 ประเภท คือ 1) CAI คือโปรแกรมบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน (Computer Assisted Instruction) ทำหน้าที่เป็นสื่อการเรียนบทเรียนสามารถโต้ตอบกับผู้เรียนได้ 2) WBI คือ เว็บช่วยสอน (Web Base Instruction) เป็นการจัดกิจกรรมการสอนในรูปแบบของ Web Knowledge Based โดยใช้เทคโนโลยีทางของ Webpage เป็นศูนย์กลางในการนำเสนอเนื้อหา หรือ ดำเนินกิจกรรม หรือที่เรานิยมเรียกกันติดปากว่า “การเรียนการสอนแบบ Online” นั่นเอง 3) E - learning คือรูปแบบการศึกษาเรียนรู้ผ่านเครือข่ายคอมพิวเตอร์อินเทอร์เน็ต (Internet) และ 4) M - Learning (mobile learning) คือ แบบการเรียนรู้ผ่านอุปกรณ์แบบพกพา เช่น Notebook, Computer, Portable Computer, Tablet PC, Cell Phones เป็นต้น ในการจัดกิจกรรมการเรียนการสอนเชื่อมต่อกับอินเทอร์เน็ตแบบไร้สาย (Wireless Telecommunication Network) และเทคโนโลยีอินเทอเน็ต ผู้เรียนสามารถเรียนได้ทุกที่และทุกเวลา โดยไม่ต้องเชื่อมต่อโดยใช้สายสัญญาณ รูปแบบของการเรียนรู้ภาษาอังกฤษของพระสงฆ์นั้น เมื่ออาศัยเทคโนโลยีเหล่านี้เป็นเครื่องมือในการเรียนรู้แล้วควรตระหนักถึงสถานภาพของสมณเพศที่มีกรอบวัดความประพฤติตามหลักการพุทธบัญญัติ มหาเถรสมาคมและบรรทัดฐานของสังคมไทย จึงควรวางบทบาทของตนเองให้เหมาะสม สำรวมและเรียบง่าย รวมถึงใช้ประโยชน์จากองค์ความรู้เหล่านั้นมาพัฒนาตนเอง สังคม และนำมาเป็นพื้นฐานในการช่วยเผยพระศาสนาแก่ชาวไทยและชาวต่างชาติต่อไป