การสร้างภาพลักษณ์ขององค์กรธุรกิจ ISO 14001 โดยใช้การบัญชีสิ่งแวดล้อม: กรณีศึกษากลุ่มอุตสาหกรรมภาคเหนือตอนล่าง
Main Article Content
บทคัดย่อ
ตามระบบทุนนิยมคือ การเติบโตทางเศรษฐกิจโดยเน้นที่ตัวเลขทางเศรษฐกิจและตัวเลขทางการเงิน การที่ธุรกิจเร่งการผลิตเพื่อตอบสนองต่อการบริโภคจำนวนมากเพื่อให้ได้มาซึ่งผลกำไรสูงสุดเป็นส่วนหนึ่งของปัญหาสิ่งแวดล้อมที่สำคัญ ภาพลักษณ์ด้านความรับผิดชอบต่อสังคมขององค์กรสามารถแก้ไขได้โดยใช้การบัญชีสิ่งแวดล้อม บทความวิจัยนี้เป็นการวิจัยข้อมูลเชิงปริมาณ (Quantitative Data) โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อใช้เป็นแนวทางสำหรับองค์กรอื่น ๆ ในการจัดทำบัญชีสิ่งแวดล้อม โดยศึกษาวิธีการภาพลักษณ์ขององค์กรธุรกิจผ่านความรับผิดชอบต่อสังคมและการพัฒนาบัญชีสิ่งแวดล้อม ในกลุ่มอุตสาหกรรมที่ได้รับ ISO 14001 โดยกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาและทำวิจัยครั้งนี้ คือ ผู้บริหาร และ ผู้ที่เกี่ยวข้องกับบัญชีสิ่งแวดล้อมในองค์กร ในกลุ่มอุตสาหกรรมภาคเหนือตอนล่าง ISO 14001 จำนวน 7 องค์กรจำนวน 35 ชุด โดยใช้สูตรจากตาราง Krejcie และ Morgan) ที่ระดับความเชื่อมั่นร้อยละ 95 และยอมรับความคลาดเคลื่อนในการเลือกตัวอย่าง ร้อยละ 5 จำนวนทั้งสิ้น 32 คน และใช้ แบบสอบถามเป็นเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย สำหรับสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลทั่วไปของกลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ค่าความถี่ และ ค่าร้อยละ สำหรับการวิเคราะห์ภาพลักษณ์ขององค์กรโดย ใช้วิธีการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ (Multiple Regression Analysis) ผลการศึกษาพบว่า กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง อายุระหว่าง 41 ปีขึ้นไป จบการศึกษาระดับปริญญาตรี โดยมีประสบการณ์ในการทำงานมากกว่า 9 ปีขึ้นไป และบริษัทมีทุนจดทะเบียนตั้งแต่ 500 ล้านบาทขึ้นไป กิจการส่วนใหญ่ไม่ได้รับรางวัลทางด้านการแสดงความรับผิดชอบต่อสิ่งแวดล้อมและผู้บริหารของบริษัทให้ความสำคัญต่อการเปิดเผยข้อมูลและรายงานเกี่ยวกับความรับผิดชอบต่อสิ่งแวดล้อมในรายงานประจำปีในงบการเงินต่อบุคคลภายนอกอย่างถูกต้องครบถ้วน
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ขวัญนรี กล้าปราบโจร. (2558). การบัญชีสิ่งแวดล้อมเพื่อการบริหารจัดการอย่างยั่งยืนของธุรกิจโรงแรมในจังหวัดกาญจนบุรี. เรียกใช้เมื่อ 7 มกราคม 2563 จาก http://www.lib.ku.ac.th/KUCONF/2560/KC5415022.pdf
จิตติมา วิเชียรรักษ์ และคณะ. (2562). ความสัมพันธ์ของการเปิดเผยรายงานความรับผิดชอบต่อสังคมของกิจการกับค่าใช้จ่ายในการสอบบัญชีของบริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยหอการค้าไทย มนุษยสัมพันธ์และสังคม, 39(2), 68-82.
จินตวีร์ เกษมศุข. (2560). การสร้างภาพลักษณ์ขององค์กร. เรียกใช้เมื่อ 7 มกราคม 2563 จาก http://edupol.org/eduOrganize./eLearning/generalStaff/doc/group10/04/01.pdf
ชื่นกมล สินบางหว้า และฐิตาภรณ์ สินจรูญศักดิ์. (2560). ผลกระทบของการบัญชีสังคมและความรับผิดชอบของบริษัทต่อสังคมที่มีต่อความ ยั่งยืนของบริษัทที่จดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย. เรียกใช้เมื่อ 15 มกราคม 2563 จาก http:// ojs.mcu.ac.th/index.php/social/art
นิพันธ์ เห็นโชคชยัชนะ และศิลปพร ศรีจั่นเพชร. (2559). ทฤษฎีการบัญชี. กรุงเทพมหานคร: ทีพีเอ็น เพรส.
ปภาวี บุญกลาง. (2560). ภาพลักษณ์องค์กรที่ส่งผลต่อความจงรักภักดีของลูกค้าธนาคาร ธกส. เขตด่านขุนทด ความจงรักภักดีของลูกค้าธนาคาร ธกส. เขตด่านขุนทด จังหวัดนครราชสีมา. นครราชสีมา: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน.
พงศ์ปณต พัสระ และสุชีพ พิริยสมิทธิ์. (2562). การบริหารจัดการบรรษัทบริบาลของสถาบันการเงินใประเทศไทย. วารสารวิจัยการบริการพัฒนา, 9(2), 71-80.
พจน์ ใจชาญสุขกิจ. (2558). Good Brand & Grand Image ปั้นแบรนด์ฮิต ให้ติดตลาด. กรุงเทพมหานคร: มติชน.
พรวิลัย ปราบภัย. (2563). การจัดการด้านบัญชีของผู้ประกอบการขนาดกลางและขนาดย่อม ในอำเภอเมืองขอนแก่น จังหวัดขอนแก่น. วารสารวิชาการและวิจัย มหาวิทยาลัยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ,10(1), 34-45.
พิชญาณ์ เฉลยบุญ. (2559). การจัดการปัญหาธุรกิจและคุณภาพรายงานทางการเงินของธุรกิจ SMEs ในเขตภาคตะวันออก. เรียกใช้เมื่อ 5 พฤษภาคม 2563 จาก http://digital_collect.lib.buu.ac.th/dcms/files/56760033.pdf
มาลินี สายก้อน และณัฐนันท์ ฐิติยาปราโมทย์. (2560). ผลกระทบความรับผิดชอบต่อสังคมของธุรกิจที่มีต่อการเปิดเผยข้อมูลบัญชีสิ่งแวดล้อมของกลุ่มอุตสาหกรรมการผลิตที่ได้การรับรอง ISO 14001 ในประเทศไทย. Journal of Management Science Chiangrai Rajabhat University, 12(2), 78- 101.
ศิลปพร ศรีจั่นเพชร. (2562). การบัญชีเพื่อสิ่งแวดล้อม. เรียกใช้เมื่อ 10 มีนาคม 2563 จาก http://www.jap.tbs.tu.ac.th/files/Article/Jap12/Column/JAP12SinlapornC.pdf
ศิลปพร ศรีจั่นเพชร. (2562). การบัญชีตามความรับผิดชอบต่อสังคม. เรียกใช้เมื่อ 10 มีนาคม 2563 จาก http://www.vu.ac.th/apheitvu/journal/v6n1/2_Sillapaporn_Srijunpetch.pdf
สว่างจิต แซ่ผ่าน. (2557). การประยุกต์ใช้การบัญชีเพื่อสิ่งแวดล้อมของบริษัทที่ได้รับ ISO14001 ในนิคมอุตสาหกรรมโรจนะ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. เรียกใช้เมื่อ 2 มีนาคม 2563 จาก http://www.repository.rmutt.ac.th/bitstream/handle/ 123456789/2686/RMUTT147726.pdf?seq
อรวรรณ กิจปราชญ์. (2558). ความสัมพันธ์ระหว่างการพัฒนาการบัญชีสิ่งแวดล้อมกับความรับผิดชอบต่อสังคมและภาพลักษณ์องค์กรในทัศนคติของผู้บริหารบริษัทในอุตสาหกรรมพลังงานและสาธารณูปโภคที่จดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย. เรียกใช้เมื่อ 10 มีนาคม 2563 จาก https://www.dpu.ac.th/dpurc/assets/ uploads/public/d43o80c8n6ogk0k4o0.pdf
อุเทน เลานำทา และคณะ. (2559). ความสำเร็จของการประยุกต์ใช้การบัญชีสิ่งแวดล้อมและความยั่งยืนขององค์กร: หลักฐานเชิงประจักษ์จากกลุ่มกิจการ ISO 14000 ในประเทศไทย. เรียกใช้เมื่อ 11 มีนาคม 2563 จาก https://journal.pim.ac.th/uploads/ content/2016/04/o_1ahdufour1s1ki231n4u7pq1vbra.pdf
Black, K. (2006). Business statistics for contemporary decision marking. (4th ed.). USA: John wiley & Sons.
Bsi group. (2560). มาตรฐานระบบการจัดการสิ่งแวดล้อม ISO 14001. เรียกใช้เมื่อ 4 เมษายน 2563 จาก https://www.bsigroup.com/th-TH/ISO-14001-Environmental-Management/
Chan, M. C. et al. (2014). Corporate governance quality and CSR disclosures. Journal of Business Ethics, 125(1), 59-73.
Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Journal Education and Psychology Measurement, 3(30), 607-610.
Masanet-Llodra, M. J. (2006). Environmental management accounting: a case study research on innovative strategy. Journal of Business Ethics, 68(4), 393-408.