มาตรการทางกฎหมายในการเยียวยาผู้เสียหายซึ่งตกเป็นเหยื่ออาชญากรรม
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาความเป็นมาและ แนวคิด เกี่ยวกับมาตรการทางกฎหมายในการเยียวยาผู้เสียหายซึ่งตกเป็นเหยื่ออาชญากรรม 2) ศึกษามาตรการทางกฎหมายของต่างประเทศและของประเทศไทยในการเยียวยาผู้เสียหายซึ่งตกเป็นเหยื่ออาชญากรรม 3) ศึกษาวิเคราะห์มาตรการทางกฎหมายในการเยียวยาผู้เสียหายซึ่งตกเป็นเหยื่ออาชญากรรม และ 4) เสนอแนะให้มีการแก้ไขเพิ่มเติมกฎหมายเกี่ยวกับการเยียวยาผู้เสียหายซึ่งตกเป็นเหยื่ออาชญากรรม เป็นวิธีวิจัยเชิงคุณภาพจากการศึกษาเอกสาร และสัมภาษณ์เชิงลึก ผลการวิจัยพบว่า 1) ปัญหามาตรการทางกฎหมายคือ 1.1) การจ่ายค่ารักษาพยาบาลผู้เสียหายในคดีอาญา 1.2) การจ่ายค่าทดแทนกรณีที่ผู้เสียหายในคดีอาญาถึงแก่ความตาย 1.3) การกำหนดสิทธิของจำเลยที่จะได้รับค่าทดแทน 1.4) การจ่ายค่ารักษาพยาบาลให้แก่จำเลย 1.5) การจ่ายค่าทดแทนกรณีที่จำเลยถึงแก่ความตายอันเป็นผล และ 1.6) การใช้สิทธิ์ไล่เบี้ยจากผู้กระทำความผิด 2) มาตรการทางกฎหมายคือ 2.1) มาตรการทางกฎหมายระหว่างประเทศ 2.2) มาตรการทางกฎหมายของต่างประเทศ และ 2.3) มาตรการทางกฎหมายของประเทศไทย 3) วิเคราะห์มาตรการทางกฎหมายคือ 3.1) การเยียวยาผู้เสียหายซึ่งตกเป็นเหยื่ออาชญากรรมตามกฎหมายระหว่างประเทศของต่างประเทศและประเทศไทย 3.2) แนวทางการชดเชยความเสียหายแก่ผู้เสียหายในคดีอาญาโดยรัฐ 3.3) การชดเชยความเสียหายแก่ผู้เสียหายในคดีอาญาโดยรัฐ และ 3.4) กลไกในการชดเชยความเสียหายแก่ผู้เสียหายในคดีอาญาโดยรัฐ และ 4) เสนอแนะคือ แก้ไขเพิ่มเติมกฎกระทรวง กำหนดหลักเกณฑ์ วิธีการฯ ข้อ 3, 4, 6, 7 ควรเพิ่มค่าตอบแทนและค่าเสียหายในทุกกรณี พระราชบัญญัติค่าตอบแทนผู้เสียหายและค่าทดแทนฯ มาตรา 20 (2) ควรจ่ายค่าทดแทนจำเลย และมาตรา 27/1 รัฐควรใช้สิทธิ์ไล่เบี้ยจากผู้กระทำความผิด
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ผู้ทรงคนวุฒิคนที่ 1. (19 เมษายน 2563). มาตรการทางกฎหมายในการเยียวยาผู้เสียหายซึ่งตกเป็นเหยื่ออาชญากรรม. (นิเมธ พรหมพยัต, ผู้สัมภาษณ์)
ผู้ทรงคนวุฒิคนที่ 2. (19 เมษายน 2563). มาตรการทางกฎหมายในการเยียวยาผู้เสียหายซึ่งตกเป็นเหยื่ออาชญากรรม. (นิเมธ พรหมพยัต, ผู้สัมภาษณ์)
ผู้ทรงคนวุฒิคนที่ 4. (19 เมษายน 2563). มาตรการทางกฎหมายในการเยียวยาผู้เสียหายซึ่งตกเป็นเหยื่ออาชญากรรม. (นิเมธ พรหมพยัต, ผู้สัมภาษณ์)
พระราชบัญญัติค่าตอบแทนผู้เสียหายและค่าทดแทนและค่าใช้จ่ายแก่จำเลยในคดีอาญา (ฉบับที่ 2). (2559). ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 133 ตอนที่ 74 ก หน้า 1 (22 สิงหาคม 2559).
วรารัตน์ แสงดำ. (2560). แนวทางพัฒนาคำแถลงผลกระทบต่อเหยื่ออาชญากรรมที่เหมาะสมสำหรับประเทศไทย. ใน วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชานโยบายสังคมสังคมสงเคราะห์ศาสตร์. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
วุฒิพงศ์ วิบูลย์วงศ์. (2556). หลักนิติธรรมกับการเยียวยาผู้เสียหายในคดีอาญา. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานศาลรัฐธรรมนูญ.
ศรัณย์ ทองห่วง. (2558). แนวทางการพัฒนาประสิทธิภาพในการเยียวยาผู้เสียหายในกระบวนการยุตธิรรมของประเทศไทย: กรณีศึกษาพระราชบัญญัติค่าตอบแทนผู้เสียหายและค่าทดแทนและค่าใช้จ่ายแก่จำเลยในคดีอาญา พ.ศ. 2544. ใน วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาอาชญาวทิยาและการบริหารงานยุติธรรม. มหาวิทยาลัยรังสิต.
ศิริพล กุศลศิลป์วุฒิ. (2561). มาตรการทางกฎหมายเกี่ยวกับการคุ้มครองสิทธิผู้เสียหายหรือเหยื่ออาชญากรรมเนื่องจากคำสั่งไม่ฟ้องคดีอาญาของพนักงานอัยการ. วารสารนิติศาสตร์และสังคมท้องถิ่น, 2(1), 150-189.
สำนักงาน ก.พ. (2554). ก.พ.ค. ผู้พิทักษ์ระบบคุณธรรม. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพมหานคร: ห้างหุ้นส่วนจำกัด บางกอกบล็อก.
สุรวุฒิ รังไสย์. (2562). ปัญหาทางกฎหมายเกี่ยวกับการคุ้มครองสิทธิผู้เสียหายหรือเหยื่ออาชญากรรมเนื่องจากคำสั่งไม่ฟ้องคดีอาญาของพนักงานอัยการ. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยปทุมธานี, 11(1), 162-186.
อริยพร โพธิใส. (2552). สิทธิในการได้รับการเยียวยาจากรัฐของผู้เสียหายและจำเลยในคดีอาญา. วารสารจุลนิติ, 7(2), 160-185.
Cronbach, L. J. (1990). Essentials of psychological testing. (3rd ed.). NY: Harper & Collins.