มาตรการทางกฎหมายในการคุ้มครองพยานบุคคลในคดีค้ามนุษย์
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพปัญหา แนวคิดและทฤษฎี เกี่ยวกับมาตรการทางกฎหมายในการคุ้มครองพยานบุคคลในคดีค้ามนุษย์ 2) ศึกษามาตรการทางกฎหมายในการคุ้มครองพยานบุคคลในคดีค้ามนุษย์ของต่างประเทศ และของประเทศไทย 3) วิเคราะห์ มาตรการกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับมาตรการทางกฎหมายในการคุ้มครองพยานบุคคลในคดีค้ามนุษย์ทั้งของต่างประเทศและของประเทศไทย และ 4) เสนอแนะแก้ไขเพิ่มเติมกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับมาตรการทางกฎหมายในการคุ้มครองพยานบุคคลในคดีค้ามนุษย์ เป็นวิธีวิจัยเชิงคุณภาพจากการศึกษาเอกสาร และตำราทางกฎหมาย ผลการวิจัยพบว่า 1) ปัญหามาตรการทางกฎหมายในการคุ้มครองพยานบุคคล ได้แก่ 1.1) ข้อจำกัดในการทำงานของหน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับการค้ามนุษย์ 1.2) การมีส่วนร่วมในกระบวนการแก้ปัญหาการค้ามนุษย์ของภาคประชาชน 1.3) เหยื่อจากการค้ามนุษย์ไม่ให้ความร่วมมือ และ 4) ข้อจำกัดในการติดตามผลการดำเนินงาน 2) มาตรการทางกฎหมายในการคุ้มครองพยานบุคคล คือ 2.1) พระราชบัญญัติคุ้มครองพยานในคดีอาญา พ.ศ. 2546 2.2) พระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามการค้ามนุษย์ พ.ศ. 2551 2.3) พระราชบัญญัติวิธีพิจารณาคดีค้ามนุษย์ พ.ศ. 2559 2.4) ประมวลกฎหมายอาญา 2.5) ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา และ 2.6) รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560 3) วิเคราะห์มาตรการทางกฎหมายต่างประเทศและประเทศไทยคือ 3.1) สาเหตุที่ต้องมีการคุ้มครองพยานในคดีค้ามนุษย์ 3.2) กระบวนการในการให้ความคุ้มครองพยานในคดีการค้ามนุษย์ และ 3.3) ปัญหาและอุปสรรคของการป้องกันการค้ามนุษย์ในประเทศไทย และ 4) เสนอแนะแก้ไขเพิ่มเติมกฎหมายคือ เพิ่มเติม พระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามการค้ามนุษย์ พ.ศ. 2551 มาตรา 36 เรื่องการคุ้มครองความปลอดภัยพยานและบุคคลในครอบครัวต่อเนื่องในประเทศนั้น ๆ และการเพิ่มค่าตอบแทนและค่าใช้จ่ายพยาน
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ประเทือง ช่วยเกลี้ยง. (2562). การค้ามนุษย์เด็ก กรณีศึกษาแรงงานเด็กชาวเมียนมา ลาว และกัมพูชา. วารสารสังคมสงเคราะห์ศาสตร์, 27(1), 46-70.
ผู้จัดการออนไลน์. (2563). เปิดเบื้องลึกขบวนค้ามนุษย์ นายหน้าโรฮิงญา. เรียกใช้เมื่อ 5 มกราคม 2563 จาก http://www.manager.co.th/politics/viewNews.aspx? NewsID=9580000052368
ผู้ทรงคนวุฒิคนที่ 2. (14 พฤษภาคม 2563). มาตรการทางกฎหมายในการคุ้มครองพยานบุคคลในคดีค้ามนุษย์. (ชัยโรจน์ สิงหอัศวรัตน์, ผู้สัมภาษณ์)
ผู้ทรงคนวุฒิคนที่ 4. (14 พฤษภาคม 2563). มาตรการทางกฎหมายในการคุ้มครองพยานบุคคลในคดีค้ามนุษย์. (ชัยโรจน์ สิงหอัศวรัตน์, ผู้สัมภาษณ์)
ผู้ทรงคนวุฒิคนที่ 5. (14 พฤษภาคม 2563). มาตรการทางกฎหมายในการคุ้มครองพยานบุคคลในคดีค้ามนุษย์. (ชัยโรจน์ สิงหอัศวรัตน์, ผู้สัมภาษณ์)
พีระพงศ์ วงษ์สมาน. (2559). แนวทางการแก้ไขปัญหาการค้ามนุษย์ในประเทศไทย. ใน รายงานวิจัย. วิทยาลัยป้องกันราชอาณาจักร.
มนต์ชัย จงไกรรัตนกุล. (2558). ปัญหาทางกฎหมายเกี่ยวกับการใช้มาตรการพิเศษในการค้มครองพยานตามพระราชบัญญัติคุ้มครองพยานในคดีอาญา พ.ศ. 2546. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย ฉบับสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์, 5(3), 233-248.
วัลภา ทับสุวรรณ. (2559). การนำการค้ามนุษย์ด้านแรงงานมาเป็นเงื่อนไขในการค้าระหว่างประเทศของประเทศสหรัฐอเมริกาที่มีผลกระทบต่อกฎหมายไทย. ใน วิทยานิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชากฎหมายระหว่างประเทศ. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ศูนย์ปฏิบัติการป้องกันและปราบปรามการค้ามนุษย์แห่งชาติ สำนักงานปลัดกระทรวงพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. (2553). พระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามการค้ามนุษย์ พ.ศ. 2551. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานปลัดกระทรวงพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์.
สงกานต์ อัจฉริยะทรัพย์. (2554). การคุ้มครองและเยียวยาเหยื่อตามพระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามการค้ามนุษย์ พ.ศ. 2551. ใน วิทยานิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชานิติศาสตร์. มหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย.
Cronbach, L. J. (1990). Essentials of psychological testing. (3rd ed.). NY: Harper & Collins.
Louise Shelley. (2010). Human Trafficking A Global Perspective. Cambridge: Cambridge University Press.
Siroj Sorajjakool. (2013). Human Trafficking in Thailand, Current issues, Trends, and the Role of The Thai Government. Chiang Mai, Thailand: Silkworm Book.
Thomas Piketty. (2014). Capital in the Twenty-First Century. Cambridge, Massachusetts: Belknap Press of Harvard University Press.
