การจัดการเรียนรู้ทางการพยาบาลโดยใช้ปัญหาเป็นหลัก: ความท้าทายหรือหลุมพรางของอาจารย์พยาบาล
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอการจัดการเรียนรู้ทางการพยาบาลโดย ใช้ปัญหาเป็นหลัก การประยุกต์ใช้ขั้นตอนการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นหลักในรายวิชาการพยาบาลเด็กและวัยรุ่น ปัจจัยสำคัญที่เอื้อต่อการเรียนรู้จากประสบการณ์ และมุมมองของทีมผู้สอน การจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นหลักเป็นวิธีการสอนที่สามารถช่วยพัฒนาผู้เรียนให้มีคุณลักษณะสำคัญตามกรอบมาตรฐานคุณวุฒิระดับอุดมศึกษาแห่งชาติ สาขาพยาบาลศาสตร์ในทุกด้าน รวมทั้งเป็นกลวิธีในการเตรียมความพร้อมผู้เรียนให้เป็นบัณฑิตพยาบาลแห่งยุคศตวรรษที่ 21 ซึ่งถูกคาดหวังให้เป็นผู้ที่สามารถคิดเป็น แก้ปัญหาเป็น สามารถคิดเชิงระบบ ทำงานร่วมกับทีมสุขภาพได้ มีความคิดสร้างสรรค์ มีทักษะการติดต่อสื่อสาร การปรับตัว การรับฟังความรู้สึกของผู้รับบริการและทำงานร่วมกับผู้อื่นในทีมสุขภาพตลอดจนสามารถให้การพยาบาลแบบองค์รวมบนพื้นฐานการดูแลอย่างเอื้ออาทร เพราะกระบวนการเรียนรู้ โดยใช้ปัญหาเป็นหลักเป็นการสร้างวัฒนธรรมการเรียนรู้โดยการใช้โจทย์ปัญหาเป็นสิ่งกระตุ้นเร้าให้ผู้เรียนต้องการค้นหาความรู้ตนเองผ่านกระบวนการกลุ่ม และเน้นการใช้ศักยภาพของผู้เรียนให้มากที่สุด ในการจัดเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นหลักเพื่อให้เกิดผลสัมฤทธิ์ในการเรียนการสอนสูงสุดของผู้เรียนนั้นประกอบด้วยปัจจัยหลายอย่าง ทั้งด้านผู้สอน ผู้เรียน การเตรียมการสอน กระบวนการกลุ่ม และระยะเวลาของการเรียนรู้ ในขณะเดียวกันอาจมีปัจจัยบางประการที่ทำให้ผู้เรียนไม่บรรลุผลลัพธ์อย่างเต็มที่ ผู้เขียนได้รวบรวมและเรียบเรียงปัจจัยที่เอื้อต่อการเรียนรู้ ข้อเสนอแนะและหลุมพรางที่อาจเกิดขึ้นในกระบวนการเรียนรู้ เพื่อเป็นแนวทางในการนำไปประยุกต์ใช้ในการจัดการเรียนรู้โดยใช้เป็นหลัก อันจะเป็นประโยชน์ต่อการเรียนรู้ของผู้เรียนต่อไป
Article Details
เอกสารอ้างอิง
จิรวรรณ ดีประเสริฐ. (2557). ทักษะแห่งศตวรรษที่ 21. วารสารปัญญาภิวัฒน์, 5(ฉบับพิเศษ), 1-2.
ธิดารัตน์ เอกศิรินิมิตร. (2554). ประสบการณ์การสอน PBL ของสำนักวิชาพยาบาลศาสตร์. จุลสาร PBL วลัยลักษณ์, 4(2), 9-12.
นภาพร พุฒิวณิชย์ และคณะ. (2560). ผลการจัดการเรียนการสอนโดยใช้ปัญหาเป็นหลักในรายวิชาการพยาบาลบุคคลที่มีปัญหาสุขภาพ 1 ต่อทักษะทางปัญญาของนักศึกษาพยาบาล. วารสารเครือข่ายวิทยาลัยพยาบาลและการสาธารณสุขภาคใต้, 4(1), 1-14.
. (2563). แนวทางการจัดการเรียนรู้โดยใช้ PBL สำหรับนักศึกษาพยาบาล. วารสารเครือข่ายวิทยาลัยพยาบาลและการสาธารณสุขภาคใต้, 7(2), 324-335.
บุญเตือน วัฒนกุล และคณะ. (2559). ความแตกต่างของรูปแบบการเรียนของนักศึกษาพยาบาล. วารสารวิจัยทางวิทยาศาสตร์สุขภาพ, 10(1), 54-61.
พิชฌาย์วีร์ สินสวัสดิ์ และอรพิน สว่างวัฒนเศรษฐ์. (2560). การจัดการเรียนรู้แบบใช้ปัญหาเป็นหลักเพื่อส่งเสริมความสามารถในการตัดสินใจเชิงจริยธรรมของนักศึกษาพยาบาล. วารสารพยาบาลตำรวจ, 9(1), 59-71.
ลัดดาวัลย์ ไวยสุระสิงห์ และสุภาวดี นพรุจจินดา. (2554). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนตามแนวคิดการเรียนรู้ตามสภาพจริงเพื่อเสริมสร้างผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและความสามารถในการคิดอย่างมีวิจารณญาณของนักศึกษาพยาบาลวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี สุพรรณบุรี. วารสารการพยาบาลและการศึกษา, 4(3), 63-77.
วรรณพร บุญเปล่ง และคณะ. (2560). ผลการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นหลักต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษาพยาบาลศาสตร์. Journal of Nursing Science, 4(1), 1-14.
วิทยาลัยพยาบาลศรีมหาสารคาม. (2560). หลักสูตรพยาบาลศาสตรบัณฑิตฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2560. มหาสารคาม: วิทยาลัยพยาบาลศรีมหาสารคาม.
วิภาดา คุณาวิกติกุล. (2558). การเรียนการสอนสาขาพยาบาลศาสตร์ ในยุคศตวรรษที่ 21. พยาบาลสาร, 42(2), 152-156.
สถาบันพระบรมราชชนก. (2558). คู่มือครูในการจัดการเรียนการสอนโดยใช้ปัญหาเป็นหลักสำหรับวิทยาลัยพยาบาลในสังกัดสถาบันพระบรมราชชนก. นนทบุรี: โรงพิมพ์ยุทธรินทร์การพิมพ์.
สิรีวัฒน์ อายุวัฒน์. (2560). การเรียนการสอนโดยใช้ปัญหาเป็นหลัก (Problem - Based Learning: ความท้าทายของการศึกษาพยาบาลในการพัฒนาการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. วารสารพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข, 27(2), 15-30.
สุภาพ เหมือนชู. (2562). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาการพยาบาลบุคคลที่มีปัญหาสุขภาพ 1. วารสารการพยาบาลและการศึกษา, 12(1), 47-58.