ความเครียดในหญิงตั้งครรภ์ที่มีภาวะเจ็บครรภ์คลอดก่อนกำหนด
Article Sidebar
เผยแพร่แล้ว:
ต.ค. 28, 2020
คำสำคัญ:
ความเครียด หญิงตั้งครรภ์ ภาวะเจ็บครรภ์คลอดก่อนกำหนด
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความฉบับนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อให้เห็นความสำคัญ ผลกระทบ และปัจจัยต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับความเครียดในหญิงตั้งครรภ์ที่มีภาวะเจ็บครรภ์คลอดก่อนกำหนด ภาวะเจ็บครรภ์คลอดก่อนกำหนดและการคลอดก่อนกำหนดซึ่งเป็นปัญหาหนึ่งที่สำคัญทางสูติศาสตร์ ภาวะเจ็บครรภ์คลอดก่อนกำหนด หมายถึง ภาวะเจ็บครรภ์คลอดที่เกิดในช่วงอายุครรภ์ก่อน 37 สัปดาห์ โดยมีการหดรัดตัวของมดลูกอย่างสม่ำเสมอ ร่วมกับมีการเปลี่ยนแปลงของปากมดลูกทำให้ปากมดลูกบาง และมีการเปิดขยาย เป็นสาเหตุของการเสียชีวิตและการทุพพลภาพของทารกแรกเกิด และหญิงตั้งครรภ์ที่มีภาวะเจ็บครรภ์คลอดก่อนกำหนดต้องพักรักษาตัวในโรงพยาบาลเป็นเวลานาน ส่งผลกระทบต่อร่างกายและสภาพจิตใจ ความเครียดทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของสารชีวเคมีในร่างกาย เกิดการหลั่งสารแคทีโคลามีน ทำให้กล้ามเนื้อมดลูกมีการหดรัดตัว ส่งผลให้หญิงตั้งครรภ์มีอาการเจ็บครรภ์คลอดก่อนกำหนดและเสี่ยงต่อการคลอดก่อนกำหนด อีกทั้งอาการเจ็บครรภ์เป็นสาเหตุของความเครียดในหญิงตั้งครรภ์ ยิ่งหญิงตั้งครรภ์มีความเครียดยิ่งไปกระตุ้นการหลั่งอะดรีนาลีน และคอร์ติซอลมากขึ้น ฮอร์โมนเหล่านี้มีผลต่อการหดรัดตัวของมดลูก นอกจากนี้หญิงตั้งครรภ์ที่มีความเครียดสูงจะทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงการเผาผลาญในร่างกายมีการหลั่งฮอร์โมนต่าง ๆ มากขึ้น ส่งผลให้น้ำหนักตัวของหญิงตั้งครรภ์ลดลง น้ำหนักของทารกแรกเกิดน้อยกว่าปกติ และอาจเกิดภาวะแทรกซ้อนขณะตั้งครรภ์ได้ เพราะฉะนั้นควรดูแลเอาใจใส่ รวมทั้งให้ข้อมูลที่ถูกต้องเพื่อลดความเครียด และลดภาวะแทรกซ้อนที่อันตรายที่อาจเกิดขึ้นในหญิงตั้งครรภ์ที่มีภาวะเจ็บครรภ์คลอดก่อนกำหนด
Article Details
รูปแบบการอ้างอิง
ละหุการ เ., สุวรรณภักดี ว. ., หนูนารถ ท., & บุตรดำ ม. (2020). ความเครียดในหญิงตั้งครรภ์ที่มีภาวะเจ็บครรภ์คลอดก่อนกำหนด. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 7(10), 1–14. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JMND/article/view/247514
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ
เอกสารอ้างอิง
จรินทร์ทิพย์ สมประสิทธิ์. (2557). ภาวะแทรกซ้อนทางสูติศาสตร์. สมุทรสาคร: พิมพ์ดี.
จุฑามาส ขุมทอง และชมพูนุช โสภาจารีย์. (2551). ผลของการให้ข้อมูลร่วมกับการใช้เทคนิคผ่อนคลายโดยการหายใจต่อความเครียดในขณะอยู่โรงพยาบาลของมารดาที่เจ็บครรภ์คลอดก่อนกำหนด. วารสารพยาบาลศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 20(3), 29-38.
ฉวี เบาทรวง. (2555). การพยาบาลผดุงครรภ์ เล่ม 3 สตรีที่มีภาวะแทรกซ้อน. เชียงใหม่: ครองช่างพริ้นติ้ง.
ฉวีวรรณ อยู่สำราญ และคณะ. (2550). การสนับสนุนทางสังคม ความรู้และความสามารถในการดูแลตนเองของสตรีตั้งครรภ์ที่มีการเจ็บครรภ์คลอดก่อนกำหนด. วารสารสภาการพยาบาล, 22(1), 60-72.
ฐิติกานต์ ณ ปั่น. (2557). ปัจจัยที่มีผลต่อการเจ็บครรภ์คลอดก่อนกำหนดของหญิงตั้งครรภ์ โรงพยาบาลอมก๋อย อ.อมก๋อย จ.เชียงใหม่. วารสารสาธารณสุขล้านนา, 10(2), 142-150.
ณัฐญา เนตรหิน. (2555). สธ.เผยสถิติหญิงตั้งครรภ์คลอดก่อนกำหนด 6.4 - 8หมื่นคน/ปีกว่า 1 หมื่นรายเด็ก. เรียกใช้เมื่อ 29 กันยายน 2559 จาก http://www.thanonline.com/ index.php?option=com_content&view=article&id=151171:64-8-1icu
ถนิมนันท์ ปันล้อม. (2551). ประสิทธิผลของการใช้แนวปฏิบัติทางคลินิกสำหรับการป้องกันการเกิดภาวะเจ็บครรภ์คลอดก่อนกำหนดในสตรีมีครรภ์ที่มีภาวะเสี่ยง ณ คลินิกฝากครรภ์ในอำเภอแม่สระเรียง. ใน วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการผดุงครรภ์ขั้นสูง. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
นฤมล ธีระรังสิกุล. (2555). ประสบการณ์ชีวิตของมารดาที่มีบุตรคลอดก่อนกำหนด. วารสารพยาบาลและการศึกษา, 5(1), 25-39.
บุษกร พันธ์เมธาฤทธิ์ และเนตรนภา เทพชนะ. (2555). ผลของการเตรียมความพร้อมตามความต้องการของมารดาต่อความพึงพอใจ และความวิตกกังวลของมารดาที่มีทารกเกิดก่อนกำหนดในหออภิบาลทารกแรกเกิด. วารสารพยาบาลสงขลานครินทร์, 32(2), 1-19.
ประภัทร วานิชพงษ์พันธุ์. (2554). สูตินรีเวชทันยุค OB - GYN in Practice 2011. กรุงเทพมหานคร: พี อี ลิฟวิ่ง.
ปิยะพร กองเงิน และคณะ. (2559). ผลของโปรแกรมเสริมสร้างพลังอำนาจแก่สตรีตั้งครรภ์ที่มีภาวะเสี่ยงในการคลอดก่อนกำหนดและสามีต่อพฤติกรรมส่งเสริมสุขภาพ จำนวนของการคลอดก่อนกำหนด และทารกแรกเกิดน้ำหนักน้อย. วารสารสภาการพยาบาล, 31(3), 67-82.
พรรณี พิณตานนท์ และคณะ. (2552). ปัจจัยที่มีผลต่อการเจ็บครรภ์และการคลอดก่อนกำหนดในโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพศูนย์อนามัยที่ 10 เชียงใหม่. เรียกใช้เมื่อ 24 กรกฎาคม 2558 จาก http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:agWXN,PwtCkj:kcenter.anama.moph.go.th/download.p%3Finflid%3D795%26downloadfile%3Ddoc/0782.98604f765dcc3d0b4e2ec15d6a32.docx+&cd=2&hl=th&ct=clnk&gl=th
พรศิริ เสนธิริ และคณะ. (2559). การพัฒนารูปแบบการพยาบาลหญิงตั้งครรภ์เพื่อป้องกันการคลอดก่อนกำหนด. วารสารการพยาบาลและการดูแลสุขภาพ, 34(2), 164-173.
เยื้อน ตันนิรันดร. (2557). เวชปฏิบัติเชิงประจักษ์ร่วมสมัยในเวชศาสตร์มารดาและทารกในครรภ์. กรุงเทพมหานคร: ยูเนี่ยน ครีเอชั่น.
รุจา แก้วเมืองฝาง และคณะ. (2560). ผลของการฝึกโยคะต่อการลดความเครียดของหญิงตั้งครรภ์วัยรุ่นครรภ์แรก. วารสารพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข, 27(1), 73-84.
วรพงศ์ ภู่พงศ์. (2556). เวชศาสตร์มารดาและทารกในครรภ์ MATERNAL - FETAL MEDICINE. สมุทรสาคร: พิมพ์ดี.
วรพงศ์ ภู่พงศ์ และเยื้อน ตันนิรันดร. (2558). เวชปฏิบัติทางสูติศาสตร์ - นรีเวชวิทยา (28 - 30). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วารุณี โสตะทวิ. (2555). ผลของการใช้เทคนิคผ่อนคลายและการให้ความรู้ต่อความวิตกกังวลของหญิงตั้งครรภ์ผู้ใช้แรงงานที่เจ็บครรภ์คลอดก่อนกำหนด. ใน วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพยาบาลศาสตร์ (การผดุงครรภ์ขั้นสูง). มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
สายฝน ชวาลไพบูลย์. (2553). คลอดก่อนกำหนด. กรุงเทพมหานคร: คณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาล มหาวิทยาลัยมหิดล.
สำนักนโยบายและยุทธศาสตร์ สำนักปลัดกระทรวงสาธารณสุข. (2559). จำนวนการเกิดมีชีพทั้งประเทศจำแนกตามน้ำหนักเด็กแรกเกิด กลุ่มอายุมารดาและเพศ. พ.ศ. 2558. เรียกใช้เมื่อ 16 สิงหาคม 2560 จาก http://203.157.19:191
สินีนาฏ หงษ์ระนัย. (2555). การใช้เทคนิคการบรรเทาปวดโดยไม่ใช้ยาในระยะที่หนึ่งของการคลอดการใช้ผลงานวิจัย. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: แดเน็คซ์อินเตอร์คอร์ปเรชั่น.
สุธิดา สิงห์ศิริเจริญกุล. (2555). ความสัมพันธ์ระหว่างการรับรู้ภาวะเจ็บครรภ์คลอดก่อนกำหนด กับการปฏิบัติตัวเพื่อป้องกันภาวะเจ็บครรภ์คลอดก่อนกำหนดในหญิงตั้งครรภ์วัยรุ่น. ใน วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการพยาบาลสูติศาสตร์. มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
สุภาพร ชุณหปราณ. (2554). ผลการสนับสนุนการมีส่วนร่วมของสามีต่อความเครียดและการเจ็บครรภ์ซ้ำในหญิงตั้งครรภ์ที่มีภาวะเจ็บครรภ์คลอดก่อนกำหนด. ใน วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการผดุงครรภ์ชั้นสูง. มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
American College of Obsetricians and Gynecologists. (2012). Management of preterm labor. Washington: DC: ACOG.
Bigelow, C. & Stone, J. (2011). Bed rest in pregnancy. Mount Sinai Journal of Medicine, 78(2), 291-302.
Cunningham, F. G. et al. (2014). Williams obstetrics. (24th ed.). New York: McGraw - Hill.
Maloni, J. A. (2011). Lack of evidence for prescription of antepartum bed rest. Expert Review of Obstetrics & Gynecology, 6(4), 385-393.
Rubarth, L. B. et al. (2012). Women’s experience of hospitalized bed rest during high - risk pregnancy. Journal of Obstetric Gynecology and Neonatal Nursing, 41(3), 398-407.
Sciscione, A. C. (2010). Maternal activity restriction and theprevention of preterm birth. American Journal of Obstetrics and Gynecology, 202(3), 1-5.
Simhan, H. N. et al. (2014). Creasy and Resnik’s maternal - fetal medicine: Principles and practice. (7th ed.). Philadelphia: PA: Elsevier/Saunders.
Urech, C. et al. (2010). Effects of relaxation on psychobiological wellbing during pregnancy: A randomized controlled trial. Psychoneuroendocrinology, 35(9), 1348-1355.
World Health Organization. (2016). Preterm birth. Health Satatistic. Retrieved Auguest 15, 2017, from http://www.who.int/mediacentre/factsheets/ fs363/en/
จุฑามาส ขุมทอง และชมพูนุช โสภาจารีย์. (2551). ผลของการให้ข้อมูลร่วมกับการใช้เทคนิคผ่อนคลายโดยการหายใจต่อความเครียดในขณะอยู่โรงพยาบาลของมารดาที่เจ็บครรภ์คลอดก่อนกำหนด. วารสารพยาบาลศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 20(3), 29-38.
ฉวี เบาทรวง. (2555). การพยาบาลผดุงครรภ์ เล่ม 3 สตรีที่มีภาวะแทรกซ้อน. เชียงใหม่: ครองช่างพริ้นติ้ง.
ฉวีวรรณ อยู่สำราญ และคณะ. (2550). การสนับสนุนทางสังคม ความรู้และความสามารถในการดูแลตนเองของสตรีตั้งครรภ์ที่มีการเจ็บครรภ์คลอดก่อนกำหนด. วารสารสภาการพยาบาล, 22(1), 60-72.
ฐิติกานต์ ณ ปั่น. (2557). ปัจจัยที่มีผลต่อการเจ็บครรภ์คลอดก่อนกำหนดของหญิงตั้งครรภ์ โรงพยาบาลอมก๋อย อ.อมก๋อย จ.เชียงใหม่. วารสารสาธารณสุขล้านนา, 10(2), 142-150.
ณัฐญา เนตรหิน. (2555). สธ.เผยสถิติหญิงตั้งครรภ์คลอดก่อนกำหนด 6.4 - 8หมื่นคน/ปีกว่า 1 หมื่นรายเด็ก. เรียกใช้เมื่อ 29 กันยายน 2559 จาก http://www.thanonline.com/ index.php?option=com_content&view=article&id=151171:64-8-1icu
ถนิมนันท์ ปันล้อม. (2551). ประสิทธิผลของการใช้แนวปฏิบัติทางคลินิกสำหรับการป้องกันการเกิดภาวะเจ็บครรภ์คลอดก่อนกำหนดในสตรีมีครรภ์ที่มีภาวะเสี่ยง ณ คลินิกฝากครรภ์ในอำเภอแม่สระเรียง. ใน วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการผดุงครรภ์ขั้นสูง. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
นฤมล ธีระรังสิกุล. (2555). ประสบการณ์ชีวิตของมารดาที่มีบุตรคลอดก่อนกำหนด. วารสารพยาบาลและการศึกษา, 5(1), 25-39.
บุษกร พันธ์เมธาฤทธิ์ และเนตรนภา เทพชนะ. (2555). ผลของการเตรียมความพร้อมตามความต้องการของมารดาต่อความพึงพอใจ และความวิตกกังวลของมารดาที่มีทารกเกิดก่อนกำหนดในหออภิบาลทารกแรกเกิด. วารสารพยาบาลสงขลานครินทร์, 32(2), 1-19.
ประภัทร วานิชพงษ์พันธุ์. (2554). สูตินรีเวชทันยุค OB - GYN in Practice 2011. กรุงเทพมหานคร: พี อี ลิฟวิ่ง.
ปิยะพร กองเงิน และคณะ. (2559). ผลของโปรแกรมเสริมสร้างพลังอำนาจแก่สตรีตั้งครรภ์ที่มีภาวะเสี่ยงในการคลอดก่อนกำหนดและสามีต่อพฤติกรรมส่งเสริมสุขภาพ จำนวนของการคลอดก่อนกำหนด และทารกแรกเกิดน้ำหนักน้อย. วารสารสภาการพยาบาล, 31(3), 67-82.
พรรณี พิณตานนท์ และคณะ. (2552). ปัจจัยที่มีผลต่อการเจ็บครรภ์และการคลอดก่อนกำหนดในโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพศูนย์อนามัยที่ 10 เชียงใหม่. เรียกใช้เมื่อ 24 กรกฎาคม 2558 จาก http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:agWXN,PwtCkj:kcenter.anama.moph.go.th/download.p%3Finflid%3D795%26downloadfile%3Ddoc/0782.98604f765dcc3d0b4e2ec15d6a32.docx+&cd=2&hl=th&ct=clnk&gl=th
พรศิริ เสนธิริ และคณะ. (2559). การพัฒนารูปแบบการพยาบาลหญิงตั้งครรภ์เพื่อป้องกันการคลอดก่อนกำหนด. วารสารการพยาบาลและการดูแลสุขภาพ, 34(2), 164-173.
เยื้อน ตันนิรันดร. (2557). เวชปฏิบัติเชิงประจักษ์ร่วมสมัยในเวชศาสตร์มารดาและทารกในครรภ์. กรุงเทพมหานคร: ยูเนี่ยน ครีเอชั่น.
รุจา แก้วเมืองฝาง และคณะ. (2560). ผลของการฝึกโยคะต่อการลดความเครียดของหญิงตั้งครรภ์วัยรุ่นครรภ์แรก. วารสารพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข, 27(1), 73-84.
วรพงศ์ ภู่พงศ์. (2556). เวชศาสตร์มารดาและทารกในครรภ์ MATERNAL - FETAL MEDICINE. สมุทรสาคร: พิมพ์ดี.
วรพงศ์ ภู่พงศ์ และเยื้อน ตันนิรันดร. (2558). เวชปฏิบัติทางสูติศาสตร์ - นรีเวชวิทยา (28 - 30). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วารุณี โสตะทวิ. (2555). ผลของการใช้เทคนิคผ่อนคลายและการให้ความรู้ต่อความวิตกกังวลของหญิงตั้งครรภ์ผู้ใช้แรงงานที่เจ็บครรภ์คลอดก่อนกำหนด. ใน วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพยาบาลศาสตร์ (การผดุงครรภ์ขั้นสูง). มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
สายฝน ชวาลไพบูลย์. (2553). คลอดก่อนกำหนด. กรุงเทพมหานคร: คณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาล มหาวิทยาลัยมหิดล.
สำนักนโยบายและยุทธศาสตร์ สำนักปลัดกระทรวงสาธารณสุข. (2559). จำนวนการเกิดมีชีพทั้งประเทศจำแนกตามน้ำหนักเด็กแรกเกิด กลุ่มอายุมารดาและเพศ. พ.ศ. 2558. เรียกใช้เมื่อ 16 สิงหาคม 2560 จาก http://203.157.19:191
สินีนาฏ หงษ์ระนัย. (2555). การใช้เทคนิคการบรรเทาปวดโดยไม่ใช้ยาในระยะที่หนึ่งของการคลอดการใช้ผลงานวิจัย. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: แดเน็คซ์อินเตอร์คอร์ปเรชั่น.
สุธิดา สิงห์ศิริเจริญกุล. (2555). ความสัมพันธ์ระหว่างการรับรู้ภาวะเจ็บครรภ์คลอดก่อนกำหนด กับการปฏิบัติตัวเพื่อป้องกันภาวะเจ็บครรภ์คลอดก่อนกำหนดในหญิงตั้งครรภ์วัยรุ่น. ใน วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการพยาบาลสูติศาสตร์. มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
สุภาพร ชุณหปราณ. (2554). ผลการสนับสนุนการมีส่วนร่วมของสามีต่อความเครียดและการเจ็บครรภ์ซ้ำในหญิงตั้งครรภ์ที่มีภาวะเจ็บครรภ์คลอดก่อนกำหนด. ใน วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการผดุงครรภ์ชั้นสูง. มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
American College of Obsetricians and Gynecologists. (2012). Management of preterm labor. Washington: DC: ACOG.
Bigelow, C. & Stone, J. (2011). Bed rest in pregnancy. Mount Sinai Journal of Medicine, 78(2), 291-302.
Cunningham, F. G. et al. (2014). Williams obstetrics. (24th ed.). New York: McGraw - Hill.
Maloni, J. A. (2011). Lack of evidence for prescription of antepartum bed rest. Expert Review of Obstetrics & Gynecology, 6(4), 385-393.
Rubarth, L. B. et al. (2012). Women’s experience of hospitalized bed rest during high - risk pregnancy. Journal of Obstetric Gynecology and Neonatal Nursing, 41(3), 398-407.
Sciscione, A. C. (2010). Maternal activity restriction and theprevention of preterm birth. American Journal of Obstetrics and Gynecology, 202(3), 1-5.
Simhan, H. N. et al. (2014). Creasy and Resnik’s maternal - fetal medicine: Principles and practice. (7th ed.). Philadelphia: PA: Elsevier/Saunders.
Urech, C. et al. (2010). Effects of relaxation on psychobiological wellbing during pregnancy: A randomized controlled trial. Psychoneuroendocrinology, 35(9), 1348-1355.
World Health Organization. (2016). Preterm birth. Health Satatistic. Retrieved Auguest 15, 2017, from http://www.who.int/mediacentre/factsheets/ fs363/en/
