การศึกษาความต้องการและแนวทางในการส่งเสริมการจัดการเรียนรู้ของครูโรงเรียนเอกชนในจังหวัดพิษณุโลก
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความต้องการและแนวทางในการส่งเสริมการจัดการเรียนรู้ของครูโรงเรียนเอกชนในจังหวัดพิษณุโลกโดยผู้วิจัยได้แบ่งขั้นตอนการศึกษาเป็น 2 ขั้นตอน คือ ขั้นตอนที่ 1 การศึกษาความต้องการในการส่งเสริมการจัดการเรียนรู้ของครูโรงเรียนเอกชน ในจังหวัดพิษณุโลก กลุ่มตัวอย่าง เลือกสุ่มแบบแบ่งชั้น ได้แก่ ครูโรงเรียนเอกชน ในจังหวัดพิษณุโลก จำนวน 248 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลเป็นแบบสอบถามมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ(Rating Scale) สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และขั้นตอนที่ 2 แนวทางในการส่งเสริมการจัดการเรียนรู้ของครูโรงเรียนเอกชน ในจังหวัดพิษณุโลก ผู้ให้ข้อมูลประกอบด้วย ผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 5 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลเป็นแบบสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้าง วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เนื้อหา(Content Analysis) ผลการวิจัยพบว่า 1) ความต้องการในการส่งเสริมการจัดการเรียนรู้ของครูโรงเรียนเอกชนในจังหวัดพิษณุโลก ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก และ ทุกองค์ประกอบ 6 ด้านของความต้องการในการส่งเสริมการจัดการเรียนรู้ของครูโรงเรียนเอกชนในจังหวัดพิษณุโลก อยู่ในระดับมากเช่นเดียวกัน โดยองค์ประกอบของความต้องการในการส่งเสริมการจัดการเรียนรู้เรียงตามลำดับค่าเฉลี่ยมากไปหาน้อย ได้แก่ ด้านการจัดระบบการจัดการเรียนรู้ ด้านการพัฒนาครูในการจัดการเรียนรู้ ด้านการสร้างเครือข่ายการมีส่วนร่วมของผู้ปกครองและชุมชน ด้านการนิเทศการจัดการเรียนรู้ ด้านการสนับสนุนการใช้สื่อ วัสดุและเทคโนโลยี และ ด้านการวัดประเมินผลของการเรียนรู้ ตามลำดับ 2) แนวทางในการส่งเสริมการจัดการเรียนรู้ของครูโรงเรียนเอกชนในจังหวัดพิษณุโลก ประกอบด้วย 6 องค์ประกอบ 18 แนวทาง
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ประจง วงกมลจิตร์. (2548). การพัฒนาครูกับการสอนโดยยึดผู้เรียนเป็นสำคัญของครูโรงเรียนประถมศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาหนองคาย เขต 2. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี.
ปราโมทย์ ธิศรี และพนมพร จันทรปัญญา. (2551). การดำเนินงานวิชาการของโรงเรียนชนเผ่า ศูนย์พัฒนาคุณภาพการศึกษาแม่นาวาง อำเภอแม่อาย จังหวัดเชียงใหม่. ใน รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ปองทิพย์ เทพอารีย์. (2551). การศึกษาการพัฒนาตนเองของครูในโรงเรียนอนุบาลเอกชน กรุงเทพมหานคร. ใน สารนิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
พระราชบัญญัติ การศึกษาแห่งชาติ. (2542). ราชกิจจานุเบกษา เล่มที่ 116 ตอนที่ 74 ก หน้า 1 (19 สิงหาคม 2542).
ภาสกร เรืองรอง และคณะ. (2558). Tablet PC: สื่อการศึกษาไทยในศตวรรษที่ 21. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี , 26(2), 1-12.
มาลี ประเสริฐเมธ. (2552). การบริหารการจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญของโรงเรียนในอำเภอภูซาง จังหวัดพะเยา. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย.
สถาบันทดสอบการศึกษาแห่งชาติ. (2561). ประกาศผลสอบ O-NET. เรียกใช้เมื่อ 14 สิงหาคม 2562 จาก https://www.niets.or.th/th/catalog/view/2989
สุรเชษฐ์ สร้อยสวิง. (2552). ความต้องการและแนวทางการพัฒนาครู โรงเรียนฝายกว้าง อำเภอเชียงคำ จังหวัดพะเยา. ใน วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย.
อานันตยา คําชมพู. (2551). การปฏิบัติงานวิชาการของผู้บริหารสถาบันการพลศึกษา วิทยาเขตเชียงใหม่. ใน วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยศรีปทุม.
