กระบวนการสื่อสารเชิงสันติของผู้นำทางศาสนา เพื่อเสริมสร้างสังคมสันติสุขในจังหวัดสุราษฎร์ธานี
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษากระบวนการสื่อสารเชิงสันติของผู้นำศาสนา เพื่อศึกษาการสร้างสื่อและเครือข่ายการสร้างสื่อสารเชิงสันติของผู้นำศาสนา และ เพื่อวิเคราะห์การสื่อสารของผู้นำกับการสร้างสังคมสันติสุขในจังหวัดสุราษฎร์ธานี เป็นการวิจัยแบบคุณภาพสัมภาษณ์ ผู้ทรงคุณวุฒิให้สัมภาษณ์ ได้แก่ ผู้นำศาสนาพุทธ คริสต์ และอิสลาม ในจังหวัดสุราษฎร์ธานี จำนวน 15 รูป/คน ได้มาโดยการระดมสมองเลือกแบบเจาะจงของคณะผู้วิจัย เครื่องมือที่ใช้เก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แบบสัมภาษณ์เชิงลึก วิเคราะห์ข้อมูลโดยการใช้วิธีการ ได้แก่ การวิเคราะห์ สังเคราะห์ และตีความ แล้วนำเสนอข้อมูลด้วยวิธีการพรรณนา
ผลการวิจัยพบว่า 1) กระบวนการสื่อสารเชิงสันติของผู้นำศาสนา มี 3 ประการ ได้แก่ กระบวนการสื่อสารเชิงสันติด้วยการพูด (ปาก-เสียง) ด้วยการเขียน (อักษร-ตัวหนังสือ) และด้วยการใช้สัญลักษณ์ (อวัจนภาษา-รูปภาพ/คลิป) 2) การสร้างสื่อและเครือข่ายการสื่อสารเชิงสันติของผู้นำศาสนา 2 ประเด็น คือ (1) การสร้างสื่อ ได้แก่ สื่อที่เป็นเสียง สื่อที่เป็นตัวอักษร และสื่อที่เป็นอวัจนะภาษา (2) การสร้างเครือข่าย ผู้นำพุทธศาสนาได้สร้างเครือข่ายตามแนวพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ ผู้นำศาสนาคริสต์และอิสลาม ได้สร้างเครือข่ายเป็นบ้านในชุมชนขึ้นตรงกับโบสถ์หรือมัสยิดๆ ขึ้นตรงกับสำนักมิสซังคาทอลิกสุราษฎร์ธานี หรือคณะกรรมการกลางอิสลามประจำจังหวัดสุราษฎร์ธานี 3) การสื่อสารของผู้นำกับการสร้างสังคมสันติสุขในจังหวัดสุราษฎร์ธานี ด้วยการพูด ด้วยการเขียน และด้วยการใช้สัญลักษณ์ บนพื้นฐานของหลักมนุษยธรรมขั้นพื้นฐาน 5 ด้าน ได้แก่ ด้านชีวิต ด้านทรัพย์สิน ด้านครอบครัว ด้านสังคม และด้านสุขภาพ 4) องค์ความรู้ที่ได้ คือ CPRL MODEL หมายถึง C = Communication : การสื่อสาร P = Peace : สันติภาพ R = Religion : ศาสนา L = Leader : ผู้นำ
Article Details
เอกสารอ้างอิง
บาทหลวง ดร.สมพงษ์ ฉัตรยรรยง. (9 ตุลาคม 2562). กระบวนการสื่อสารเชิงสันติของผู้นำศาสนาเพื่อเสริมสร้างสังคมสันติสุขของประชาชนพื้นที่ในจังหวัดสุราษฎร์ธานี. (โสภณ บัวจันทร์, ผู้สัมภาษณ์)
บ้านจอมยุทธ. (2561). เรียกใช้เมื่อ 14 เมษายน 2561 จาก ทฤษฎีโครงสร้าง-หน้าที่: https://www.baanjomyut.com/library_2/extension-3/social_change/03. html
พระครูปริยัตยาภิรม (สมบูรณ์ สมฺปุณฺโณ). (9 พฤศจิกายน 2561). การสื่อสารเผยแผ่หลักคำสอนของผู้นำศาสนาสรุปลงได้ในหลักมนุษยธรรม. (โสภณ บัวจันทร์, ผู้สัมภาษณ์)
รัน ธีรัญญ์. (2561). เรียกใช้เมื่อ 15 มิถุนายน 2561 จาก จิตเป็นหนึ่งความคิดเป็นอิสระ : ONENESS: http://www.runwisdom.com/2015/12/oneness.html
วิลาวัณย์ สุทธิรักษ์ และคณะ. (2560). วิเคราะห์แนวทางการสื่อสารเพื่อสันติภาพขององค์ทะไลมะที่ 14 ตามหลักพุทธสันติวิธี. ใน ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาสันติศึกษา. หาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
สมควร กวียะ. (2546). ทฤษฎีการสื่อสารประยุกต์, (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพมหานคร: อักษราพิพัฒน์.
สมควร กวียะ. (2547). พลังแห่งเวลา : หลุมดำแห่งความรัก. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์โกสินทร์.
สมเด็จพระมหาสมณเจ้ากรมพระยาวชิรญาณวโรรส. (2561). ธมฺมปทฏฐกถา (ทุติโย ภาโค). (พิมพ์ครั้งที่ 25). กรุงเทพมหานคร: มหามกุฏราชวิทยาลัย.
สำราญ สมพงษ์. (2559). ศึกษาวิเคราะห์รูปแบบการสื่อสารเพื่อสันติภาพในสื่อออนไลน์ตามแนวทางพุทธสันติวิธี : กรณีศึกษาเว็บไซต์หนังสือพิมพ์คมชัดลึก. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
โสภา อ่อนโอภาส. (2538). กรณีการศึกษารูปแบบการช่วยเหลือผู้ป่วยที่สูญเสียอวัยวะบางส่วนจากอุบัติภัยในภาวะวิกฤต : ศึกษาเฉพาะกรณีโรงพยาบาลราชวิถี. ใน วิทยานิพนธ์สังคมสงเคราะห์ศาสตรมหาบัณฑิต สาขาสังคมสงเคราะห์. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
อิ่มจิต เลิศพงษ์สมบัติ. (2561). เรียกใช้เมื่อ 1 มกราคม 2561 จาก เทคโนโลยีสารสนเทศและนิเทศศาสตร์เพื่อสันติสุขของชาติ: http://soreda.oas.psu.ac.th/show_ detail.php?research_id=388.