การศึกษาแนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ในรูปแบบนวัตวิถี วัดแหลมพ้อ ตำบลเกาะยอ อำเภอเมือง จังหวัดสงขลา

Article Sidebar

PDF
เผยแพร่แล้ว: เม.ย. 30, 2020
คำสำคัญ:
แนวทางการพัฒนา การท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ รูปแบบนวัตวิถี

Main Article Content

สุชาติ นกหนู
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
พระครูวิรัติธรรมโชติ .
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
เดชชาติ ตรีทรัพย์
มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย

บทคัดย่อ

                การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 2 ประการ ดังนี้ 1) เพื่อศึกษาการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ในรูปแบบนวัตวิถี วัดแหลมพ้อ ตำบลเกาะยอ อำเภอเมือง จังหวัดสงขลา และ 2) เพื่อศึกษาแนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ในรูปแบบนวัตวิถี วัดแหลมพ้อ ตำบลเกาะยอ อำเภอเมือง จังหวัดสงขลา


          ผลการวิจัยพบว่า: 1) ระดับการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ในรูปแบบนวัตวิถี วัดแหลมพ้อ ตำบลเกาะยอ อำเภอเมือง จังหวัดสงขลา โดยรวม มีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับปานกลาง เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน โดยเรียงลำดับค่าเฉลี่ยจากมากไปหาน้อย พบว่า ด้านบุคคลากร มีค่าเฉลี่ยมากสุด ( gif.latex?\bar{x}= 3.53) รองลงมาได้แก่ ด้านสถานที่/ช่องทางการจัดจำหน่าย/ด้านราคา ( gif.latex?\bar{x}= 3.42), และด้านกระบวนการให้บริการและสินค้า ( gif.latex?\bar{x} = 3.40) และด้านการส่งเสริมท่องเที่ยว ( gif.latex?\bar{x}= 3.39) ส่วนด้านข้อมูลข่าวสาร มีค่าเฉลี่ยน้อยสุด ( gif.latex?\bar{x}= 3.34) เมื่อจำแนกตาม เพศ อายุ ระดับการศึกษา อาชีพและรายได้เฉลี่ยต่อเดือน พบว่า มีแนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ในรูปแบบนวัตวิถีวัดแหลมพ้อ ตำบลเกาะยอ อำเภอเมือง จังหวัดสงขลา มีค่าเฉลี่ย อยู่ในระดับปานกลาง 2) ข้อเสนอแนะเกี่ยวกับแนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ในรูปแบบนวัตวิถีวัดแหลมพ้อ ตำบลเกาะยอ อำเภอเมือง จังหวัดสงขลา พบว่า 2.1) ควรเพิ่มจุดถ่ายภาพที่ดีและสวยงามกว่าที่มีอยู่ 2.2) ควรมีป้ายกำหนดในบริเวณวัดเกี่ยวกับการแต่งกายของนักท่องเที่ยว แต่งกายให้สุภาพเรียบร้อยให้เหมาะสมกับสถานที่ 2.3) ควรปรับปรุงภูมิทัศน์ เพิ่มศักยภาพการผลิตสินค้าชุมชน เพิ่มสิ่งอำนวยความสะดวก ส่งเสริมกิจกรรมการท่องเที่ยว ประชาสัมพันธ์แหล่งท่องเที่ยวให้เป็นที่รู้จัก 2.4) ควรมีศูนย์ประสานงานหรืออำนวยการ หรือมีสถานที่แสดงวีดีทัศน์ สถานที่น่าชม เพื่อให้ผู้มีเวลาน้อยได้รู้ได้เห็น

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
นกหนู ส. ., . พ., & ตรีทรัพย์ เ. . (2020). การศึกษาแนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ในรูปแบบนวัตวิถี วัดแหลมพ้อ ตำบลเกาะยอ อำเภอเมือง จังหวัดสงขลา. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 7(4), 95–108. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JMND/article/view/242482
ฉบับ
ปีที่ 7 ฉบับที่ 4 (2020): เมษายน 2563
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

เพ็ญจันทร์ สังข์แก้ว และคณะ. (2551). การพัฒนาธุรกิจชุมชนอย่างยั่งยืนกรณีศึกษาธุรกิจท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมบ้านเข็กน้อย ตำบลเข็กน้อย อำเภอเขาค้อ จังหวัดเพชรบูรณ์. ใน รายงานวิจัย. สถาบันราชภัฏเพชรบูรณ์.

ไพบูลย์ พิชัยวงศ์. (11 มกราคม 2562). การศึกษาแนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิง อนุรักษ์ในรูปแบบนวัตวิถี วัดแหลมพ้อ ตำบลเกาะยอ อำเภอเมือง จังหวัดสงขลา. (สุชาติ นกหนู, ผู้สัมภาษณ์)

กองวิชาการ และฝึกอบรมการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2561). อุตสาหกรรมการท่องเที่ยว. สงขลา: สำนักงานหาดใหญ่.

กัญญ์ณพัชญ์ พิชัยรัตน์. (11 มกราคม 2562). การศึกษาแนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ในรูปแบบนวัตวิถี วัดแหลมพ้อ ตำบลเกาะยอ อำเภอเมือง จังหวัดสงขลา. (สุชาติ นกหนู, ผู้สัมภาษณ์)

ชายชาญ ปฐมกาญจนา. (2558). แนวทางการส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมแบบมีส่วนร่วมของชุมชนตลาดบางหลวง อำเภอบางเลน จังหวัดนครปฐม. ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยศิลปากร. วารสารวิทยบริการ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, 26(1), 118-129.

ธงชัย มีสุวรรณ. (11 มกราคม 2562). การศึกษาแนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิง อนุรักษ์ในรูปแบบนวัตวิถี วัดแหลมพ้อ ตำบลเกาะยอ อำเภอเมือง จังหวัดสงขลา. (สุชาติ นกหนู, ผู้สัมภาษณ์)

ธนัชทัศน์ รัตนดิต. (11 มกราคม 2562). การศึกษาแนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิง อนุรักษ์ในรูปแบบนวัตวิถี วัดแหลมพ้อ ตำบลเกาะยอ อำเภอเมือง จังหวัดสงขลา. (สุชาติ นกหนู, ผู้สัมภาษณ์)

ธุวา ทิพย์วารี. (11 มกราคม 2562). การศึกษาแนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิง อนุรักษ์ในรูปแบบนวัตวิถี วัดแหลมพ้อ ตำบลเกาะยอ อำเภอเมือง จังหวัดสงขลา. (สุชาติ นกหนู, ผู้สัมภาษณ์)

นิตยา งามยิ่งยง และละเอียด ศิลาน้อย. (2560). แนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน ชุมชนบริเวณริมฝั่งคลองดำเนินสะดวก. วารสารวิทยาลัยดุสิตธานี, 11(1), 149-166.

พงศ์สวัส ยอดสุรางค์. (11 มกราคม 2562). การศึกษาแนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ในรูปแบบนวัตวิถี วัดแหลมพ้อ ตำบลเกาะยอ อำเภอเมือง จังหวัดสงขลา. (สุชาติ นกหนู, ผู้สัมภาษณ์)

พรรณเพ็ญ วัฒนมงคลลาภ. (2560). แนวทางในการพัฒนาชุมชนในเขตอําเภอเมืองแพร่ให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมอย่างยั่งยืน. ใน วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการอุตสาหกรรมการบริการและการท่องเที่ยว. มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.

พระครูวาทีธรรมวิภัช. (11 มกราคม 2562). การศึกษาแนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ในรูปแบบนวัตวิถี วัดแหลมพ้อ ตำบลเกาะยอ อำเภอเมือง จังหวัดสงขลา. (สุชาติ นกหนู, ผู้สัมภาษณ์)

พระอลงกรณ์ ฐานสิริ (แก้ววิเศษ). (2561). ศึกษาแนวทางส่งเสริมการท่องเทียวเชิงพุทธของวัดพระพุทธรูป 9 ส. ในจังหวัดหนองคาย. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการเชิงพุทธ. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

วิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี. (2562). เกาะยอ. เรียกใช้เมื่อ 22 กุมภาพันธ์ 2562 จาก https://th. wikipedia.org/wiki

ส่งศรี ชมภูวงศ์. (2554). ระเบียบวิธีวิจัยทางสังคมศาสตร์. (พิมพ์ครั้งที่ 2). นครศรีธรรมราช: วีพีเอส.

สัญญา สัญญาวิวัฒน์. (2547). ทฤษฎีศักยภาพการพัฒนาและการแพร่กระจาย. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ไทยวัฒนาพานิ.

สำนักข่าว กรมประชาสัมพันธ์. (2560). ศูนย์ข้อมูลข่าวสาร. เรียกใช้เมื่อ 11 มกราคม 2561 จาก http://www.aseanthai.net/mobile_detail.php?cid=4&nid=7757

สุถี เสริฐศรี. (2557). แนวทางการจัดการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนในชุมชนคลองโคน อำเภอเมือง จังหวัดสมุทรสงคราม. ใน วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการจัดการอุตสาหกรรมการบริหารและการท่องเที่ยว. มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.

สุภาพร คำภีระ. (2559). การศึกษาแนวทางการพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวเชิงนิเวศและประวัติศาสตร์หมู่บ้านสันติสุข ขององค์การบริหารส่วนตำบลขุนควร อำเภอปง จังหวัดพะเยา. เรียกใช้เมื่อ 11 มกราคม 2562 จาก http://newtdc.thailis.or.th/docview. aspx?tdcid=6633

อารีย์ ไชยบุบผา. (11 มกราคม 2562). การศึกษาแนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิง อนุรักษ์ในรูปแบบนวัตวิถี วัดแหลมพ้อ ตำบลเกาะยอ อำเภอเมือง จังหวัดสงขลา. (สุชาติ นกหนู, ผู้สัมภาษณ์)

อิทธิพล ไทยกมล. (2544). ศักยภาพของชุมชนท้องถิ่นในการจัดการการท่องเที่ยวเชิงนิเวศน์: กรณีศึกษาชุมชนตำบลหญ้าแพรก จังหวัดสมุทรสาคร. ใน วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารทรัพยากรป่าไม้. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.