การเตรียมความพร้อมสู่การเป็นผู้บริหารมหาวิทยาลัย กรณีศึกษามหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในจังหวัดขอนแก่น
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์ ดังนี้ 1) เพื่อศึกษาวิธีการเตรียมความพร้อมเพื่อสร้างผู้ที่จะมาเป็นผู้บริหารองค์การแทนผู้บริหารในปัจจุบัน 2) เพื่อวิเคราะห์ปัญหาการเตรียมความพร้อมเพื่อสร้างผู้ที่จะมาเป็นผู้บริหารองค์การแทนผู้บริหารในปัจจุบัน 3) เพื่อเสนอแนวทางการเตรียมความพร้อมเพื่อสร้างผู้ที่จะมาเป็นผู้บริหารองค์การแทนผู้บริหารในปัจจุบัน งานวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ที่ใช้วิธีเก็บรวบรวมข้อมูลโดยการสัมภาษณ์เชิงลึกผู้บริหารระดับสูงของคณะต่าง ๆ ในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในจังหวัดขอนแก่น จำนวน 10 คน การวิเคราะห์เนื้อหาตามข้อเท็จจริงทั้งในเชิงเหตุและผล โดยจัดกลุ่มข้อมูลเพื่อตอบคำถามในการวิจัย
ผลการวิจัยพบว่า
1.วิธีการเตรียมความพร้อมเพื่อสร้างผู้ที่จะมาเป็นผู้บริหารองค์การแทนผู้บริหารในปัจจุบัน ประกอบไปด้วย 5 ขั้นตอน ได้แก่ การวางแผนเตรียมความพร้อม การกำหนดคุณสมบัติและสมรรถนะที่จำเป็นทางการบริหาร การประเมินและคัดเลือกผู้ที่มีความสามารถและศักยภาพสูง การพัฒนาผู้ที่จะก้าวมาเป็นผู้บริหารองค์การในอนาคต และการประเมินผลอย่างต่อเนื่อง
- ปัญหาการเตรียมความพร้อมเพื่อสร้างผู้ที่จะมาเป็นผู้บริหารองค์การแทนผู้บริหารในปัจจุบัน ไม่ได้มีปัญหาที่ชัดเจน เพียงแต่ผู้ที่มีศักยภาพสูงเลือกที่จะมีความก้าวหน้าทางด้านวิชาการมากกว่าเข้ามาทำงานในบทบาทของผู้บริหาร แต่ทั้งนี้การสร้างผู้บริหารเป็นการดำเนินการเป็นกลุ่มบุคคลไม่ใช่รายบุคคล ดังนั้น จึงอาจจะมีบุคคลที่มีศักยภาพที่มีความสนใจและพร้อมที่จะเข้ามาทำงานด้านการบริหารด้วยเช่นกัน
3. แนวทางการเตรียมความพร้อมเพื่อสร้างผู้ที่จะมาเป็นผู้บริหารองค์การแทนผู้บริหารในปัจจุบัน ผู้บริหารต้องมีความมุ่งมั่นสู่วิสัยทัศน์ มีการสื่อสารที่ชัดเจน และเปิดกว้างในการส่งเสริมความก้าวหน้าและติดตามการพัฒนาของบุคลากรอย่างสม่ำเสมอ รวมถึงจัดทำแผนการบริหารทรัพยากรบุคคลให้มีความเชื่อมโยงกับวิสัยทัศน์ เป้าหมาย และกลยุทธ์ขององค์การ
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ประสิทธิชัย เดชขำ. (2557). เส้นทางความก้าวหน้าในสายอาชีพของอาจารย์ในสถาบันอุดมศึกษาเอกชน. วารสารสุทธิปริทัศน์, 28(85), 186-203.
เพชราวลัย ถิระวณัฐพงศ์ และปัญจ์ปพัชรภร บุญพร้อม. (2558). การพัฒนาศักยภาพอาจารย์ในสถาบันอุดมศึกษา. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา, 8(1), 33-40.
วรัฐนี สวนพุฒิ. (2558). Succession Planning management: เตรียมความพร้อมสู่การเปลี่ยนแปลงในอนาคต. เรียกใช้เมื่อ 8 ธันวาคม 2559 จาก https://www.ftpi.or.th /2015/3565
ศิริยุพา รุ่งเริงสุข. (2550). Succession planning วางแผนหาผู้สืบทอดตำแหน่งเชิงรุก (ตอนที่ 1). เรียกใช้เมื่อ 26 ธันวาคม 2561 จาก https://www.siamhrm.com/?name= article&file=read&max=373
สราวุธ หลิมไชยกุล, มิ่งขวัญ คงเจริญ และกัมปนาท บริบูรณ์. (2561). การพัฒนารูปแบบการเรียนรู้ในกระบวนการพัฒนาผู้สืบทอดตำแหน่งของสถานประกอบการ. วารสารปัญญาภิวัฒน์, 10(1), 196-208.
สำนักงาน ก.พ. (2559). โครงการศึกษาเพื่อทบทวนสมรรถนะและคุณลักษณะที่พึงประสงค์ของกลุ่มกำลังคนคุณภาพ. เรียกใช้เมื่อ 5 ธันวาคม 2561 จาก https://www.ocsc.go .th/sites/default/files/attachment/article/prachumechingptibatikaar.pdf
สำนักวิจัยและพัฒนาระบบงานบุคคล สำนักงาน ก.พ. (2556). การวางแผนทางก้าวหน้าในสายอาชีพ. เรียกใช้เมื่อ 5 ธันวาคม 2561 จาก https://www.ocsc.go.th/sites/default /files/document/ career-path-planning-rev25561209.pdf.
สุภารัตน์ คำสุวรรณ และวันชัย ริ้วไพบูลย์. (2556). การพัฒนาระบบค้นหาผู้สืบทอดตำแหน่งโดยใช้ฟังก์ชันจัดเทียบ. กรุงเทพมหานคร: สถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฎธนบุรี.
อุมาพร โรซาร์พิทักษ์. (2552). การศึกษากระบวนการถ่ายโอนกิจการธุรกิจครอบครัวในกลุ่มโรงงานอุตสาหกรรมขนาดใหญ่. ใน วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาการจัดการสําหรับการเป็นผู้ประกอบการ. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี.
เอื้อมพร หลินเจริญ. (2555). เทคนิคการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพ. วารสารการวัดผลการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 17(1), 17-29.
Zumitzavan, V. (2011). The impact of managers’ learning styles and leadership styles and the effectiveness of their organisations: a case study from small retail tyre companies in Thailand. In the degree of Doctor of Philosophy. United Kingdom: University of Birmingham.
