ผลกระทบทางเศรษฐกิจการค้าชายแดนภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ภายหลังการเกิดเมืองใหม่ในนครหลวงเวียงจันทน์ สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่ส่งผลกระทบทางเศรษฐกิจการค้าชายแดนตะวันออกเฉียงเหนือภายหลังการเกิดเมืองใหม่ในนครหลวงเวียงจันทน์ และเพื่อหาแนวทางป้องกันผลกระทบเชิงลบทางเศรษฐกิจการค้าชายแดนตะวันออกเฉียงเหนือภายหลังการเกิดเมืองใหม่ในนครหลวงเวียงจันทน์ สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว ผู้วิจัยใช้รูปแบบการแบบผสานวิธี (Mixed Method Research) ประกอบไปด้วยการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยใช้การสัมภาษณ์เชิงลึกเก็บข้อมูลผู้ประกอบการโรงแรม นำเข้าส่งออก บริษัททัวร์บริเวณจุดผ่านแดนไทย-สปป.ลาว และผู้ประกอบการธุรกิจรถเช่าในจังหวัดอุดรธานีและหนองคาย สภาหอการค้าจังหวัดหนองคายและอุดรธานี 21 คน และทำการยืนยันผลด้วยวิจัยคุณภาพโดยการสัมภาษณ์เชิงลึกเจ้าหน้าที่ระดับสูงสุดที่สามารถผลักดันนโยบาย ดูแล ควบคุม กฎ ระเบียบทางการค้าและการอำนวยความสะดวกทางการค้าชายแดนและการค้าผ่านแดน จำนวน 3 คน เพื่อสรุปแนวทางป้องกันผลกระทบทางลบของเศรษฐกิจการค้าชายแดนตะวันออกเฉียงเหนือสำหรับเมืองใหม่ในนครหลวงเวียงจันทน์ สปป.ลาว และการวิจัยเชิงปริมาณ โดยใช้แบบสอบถามความคิดเห็นประชาชน สปป. ลาว ที่เดินทางเข้ามาจับจ่ายใช้สอยในจังหวัดอุดรธานีและจังหวัดหนองคายในวันเสาร์-อาทิตย์และวันต้นเดือน จำนวน 400 คน เพื่อสอบถามความเห็นของประชาชน สปป. ลาว และแนวโน้มการจับจ่ายฝั่งไทยในอนาคตหลังจากมีเมืองใหม่ในนครเวียงจันทร์ สปป. ลาว ซึ่งใช้สถิติในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย Independent sample t-test, One-Way ANOVA F-test และ Multiple Regression Analysis (MRA)
ผลการวิจัยพบว่า
ปัจจัยต้นที่สามารถส่งผลต่อแนวโน้มการจับจ่ายในอนาคตหลังเมืองใหม่เกิดขึ้นที่ระดับนัยสำคัญ 0.05 ได้แก่ ปัจจัยการประหยัดภาษีนำเข้า โดยมีค่า F = 4.100 Sig. = 0.003 และค่าสัมประสิทธิ์การตัดสินใจ (R Square) เท่ากับ 0.360 ในขณะที่ ปัจจัยด้านการลดต้นทุนด้านภาษี ปัจจัยด้านการประหยัดค่าขนส่ง และปัจจัยด้านการประหยัดเวลาในการจับจ่าย ไม่ส่งผลต่อแนวโน้มการจับจ่ายในอนาคตหลังเมืองใหม่เกิดขึ้นได้ แนวทางป้องกันผลกระทบทางลบของเศรษฐกิจการค้าชายแดนตะวันออกเฉียงเหนือที่สอดคล้องกับบริบทการเปลี่ยนแปลงที่เป็นผลจากการสร้างเมืองใหม่ในนครหลวงเวียงจันทน์ สปป. ลาว มีดังนี้ 1) ยกระดับการค้าและบริการให้ได้มาตรฐาน ทันต่อการเปลี่ยนแปลงของกระแสตลาด เน้นการพัฒนาบุคลากร จัดกิจกรรม สร้างความร่วมมือธุรกิจท่องเที่ยวและสิ่งอำนวยความสะดวกต่าง ๆ 2) พัฒนาเมืองศูนย์กลางความเจริญและเมืองชายแดน เพื่อรองรับการเชื่อมโยงในระดับนานาชาติ 3) พัฒนาคนและสังคมให้พร้อมรับการเปลี่ยนแปลงจากการลงทุนของจีนใน สปป. ลาว ให้ไทยมีความมั่นคง และอยู่เย็นเป็นสุขร่วมกัน และ 4) ปรับตัวมาตรการภาษีจากผลกระทบรัฐบาลลาวขึ้นภาษีนำเข้าสินค้าจากไทย
Article Details
เอกสารอ้างอิง
Banphot Wirunrat. (2015, August 10). Dean of the Faculty of Commerce Sciences Burapha University. (interview, Interviewer)
Bitner, M. J. (1990). Evaluating service encounters; the effects of physical surroundings and employee responses. Journal of Marketing, 54(2), 69-82.
Chan, K. (1999). Hukou and non-Hukou migrations in China: Comparisons and contrasts. International. Journal of Population Geography, 5(6), 425-448.
Chutha Thienthai. (2012). The impact of the ASEAN community on Thai business and strategies for setting up. Retrieved August 26 , 2019, from https://www. thai-aec.com/311#ixzz3ZuP1qCbh
Department of International Trade Promotion. (2014). Bureau of Market Development Economic Community ASEAN and Asia.Bangkok: Department of International Trade Promotion.
Department of Trade Negotiations. (2012). Lao People's Democratic Republic. Bangkok: Ministry of Commerce.
Exim Bank of Thailand. (2013). AEC in focus. Bangkok: Business Research Department Export Import Bank of Thailand.
Farkhod, T. (2006). Uzbakistan and Russia: Alliance against a mythic threat. Central Asia- Caucasus Analyst, 7(1), 3-4.
International Institute for Trade and Development (ITD). (2015). Development of special economic zones in the border area suitable for Thailand. Retrieved August 25 , 2019, from https://cpdhost.cpd.go.th/cpd/thaiasean coop/download/Thai/Articlesรูปแบบการพัฒนาเขตเศรษฐกิจพิเศษบริเวณชายแดนที่เหมาะสมกับประเทศไทย.pdf
Lovelock, C. H., & Wright, L. (1999). Principles of service marketing and management. New Jersey: Pearson Education.
Ministry of Tourism and Sports. (2011). National Tourism Development Plan 2012-2016. Bangkok: Ministry of Tourism and Sports.
Nopparat Wongwittayaphanich Chitra Rojprasertkul and Sermsit Chomedsri. (2011). Thai Border Trade Market Development: A Case Study of Rong Kluea Market Sa Kaew Province. Chiang Mai: Institute for Public Policy Studies, Chiang Mai University.
Office of Industrial Economics. (2011). Regional Industrial Development Plan for Action Plan 4. Border Industry Development Plan n.d.
Office of the National Economic and Social Development Board. (2012). Border Trade Report in the past 6 months (October 2011-2012). Bangkok: Bureau of Strategic Planning and Area Development Planning.
Pierre, O., & Penner, G. (2009). It's all Chinese to me: An overview of culture & etiquette in China. North Clarendon: Tuttle.
Prasert Wichitnopparat. (2014). Attitudes of Lao consumers towards potential products and services for export of Thai SMEs. Bangkok: Office of Small and Medium Enterprises Promotion.
Senate Secretariat Foreign Language Office. (2015). Knowing ASEAN. n.d.
Songrit Phonngern. (2009). Expanding the role of China and investment in the Mekong River. Ubon Ratchathani: Mekong Sub-regional Social Research Center, Faculty of Liberal Arts Ubon Ratchathani University.
Thanyathip Sripana. (2010). Mekong Sub-region: Tourism trade route. Bangkok: Asian Studies Institute Chulalongkorn University.
