กระบวนการสร้างความสามัคคีเชิงพุทธในหมู่บ้านเชตวัน (หนองหมู) อำเภอเมือง จังหวัดลำพูน

Main Article Content

จินดาวรรณ กาญจนภานุพันธ์

บทคัดย่อ

          งานวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์ คือ 1) เพื่อศึกษาสภาพปัญหาและปัจจัยที่ก่อให้เกิดการขาดความสามัคคีของหมู่บ้านเชตวัน (หนองหมู) 2) เพื่อศึกษากระบวนการสร้างความสามัคคีเชิงพุทธในหมู่บ้านเชตวัน (หนองหมู) 3) เพื่อวิเคราะห์และสังเคราะห์กระบวนการสร้างความสามัคคีเชิงพุทธในหมู่บ้านเชตวัน (หนองหมู) เป็นงานวิจัยเชิงเอกสาร (Documentary Research) และวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research)


          ผลการวิจัยพบว่า
          1. ปัญหาที่ก่อให้เกิดความไม่สามัคคีของหมู่บ้านเชตวัน (หนองหมู) คือ การขาดผู้นำชุมชนที่มีวิสัยทัศน์ ขาดหลักการและการกำหนดเป้าหมายของหมู่บ้าน ขาดแผนงานและโครงการ ขาดทีมงาน และขาดการประเมินผล การปฏิบัติงานที่เป็นระบบ และมีปัจจัยที่ทำให้เกิดความไม่สามัคคี เช่น ชาวบ้านไม่มีการเสียสละการทำงานของส่วนรวม, ไม่มีความอ่อนน้อมถ่อมตน และไม่มีความเกรงใจผู้อื่น เป็นต้น   
         2. กระบวนการสร้างความสามัคคี พบว่า ผู้ใหญ่บ้านได้รับการเลือกจากชาวบ้านทั้งหมู่บ้าน จึงทำให้ชาวบ้านได้ผู้นำที่ดี มีความรู้ มีคุณธรรม และมีความสามารถ ผู้ใหญ่บ้านได้กำหนดหลักการและเป้าหมายของหมู่บ้าน มีการจัดทำแผนงานและโครงการของหมู่บ้าน มีการจัดสร้างทีมงาน เป็นกลุ่มผู้ปฏิบัติงานในหน้าที่ต่าง ๆ และ มีการประเมินผลการปฏิบัติงานอย่างเป็นระบบ จึงทำให้ชาวบ้านมีความสามัคคีกัน ช่วยกันทำงานเป็นหมู่เป็นคณะ แม้ว่างานจะยาก ก็ช่วยกันคิดช่วยกันทำ ช่วยกันแก้ปัญหาร่วมกัน และยังนำหลักธรรมมาเสริมสร้างความสามัคคีให้เกิดแก่ชุมชน เช่น หลักสาราณียธรรม หลักสังคหวัตถุ และหลักอปริหานิยธรรม   เป็นต้น            3. วิเคราะห์และสังเคราะห์กระบวนการสร้างความสามัคคีเชิงพุทธในหมู่บ้านเชตวัน (หนองหมู) พบว่า 1) ต้องมีผู้นำที่ดี 2) มีหลักการที่ 3) มีแผนงานที่ 4) มีทีมงานที่ดี และ 5) มีการประเมินผลที่ดี

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
กาญจนภานุพันธ์ จ. (2019). กระบวนการสร้างความสามัคคีเชิงพุทธในหมู่บ้านเชตวัน (หนองหมู) อำเภอเมือง จังหวัดลำพูน. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 6(7), 3572–3586. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JMND/article/view/206995
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

ดาวรุวรรณ ถวิลการ. (2558). "ภาวะผู้นำเหนือผู้นำ" แบบภาวะผู้นำแห่งศตวรรษที่ 21. วารสารบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 11(2), 23-35.

เทศบาลตำบลอุโมงค์ จังหวัดลำพูน. (2561). ข้อมูลชุมชนเทศบาลตำบลอุโมงค์. ลำพูน: สำนักงานเทศบาลตำบลอุโมงค์ จังหวัดลำพูน.

ธรรมนูญ เพ็งทอง. (2549). วิวัฒนาการและโครงสร้างเกี่ยวกับสังคม. เรียกใช้เมื่อ 24 กรกฏาคม 2561 จากhttps://www.moe.go.th/moe/th/news/detail.php?NewsID=9511&Key =news_research

นวพร ปัญญากรสกุล. (2555). การสร้างความสามัคคีในหมู่บ้านต้นแบบเศรษฐกิจพอเพียงจังหวัดเชียงใหม่. ใน ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยลัย.

พระครูนิกรสุนทรกิจ (สมพงษ์ นุ่มสกุล). (2553). ศึกษาวิเคราะห์เรื่องความสามัคคีในคัมภีร์พระพุทธศาสนาเถรวาท. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระครูศรีปริยัติคุณาภรณ์. (2560). การประยุกต์ใช้หลักสาราณียธรรมเพื่อสร้างความปรองดองสมานฉันท์ของประชาชน จังหวัดอุดรธานี สกลนคร หนองคาย และกาฬสินธุ์. วารสารสถาบันวิจัยญาณสังวร, 8(1), 66-78.

พระบุญเรือง จิตธมฺโม (สุทธิชัย). (2549). การศึกษาเชิงวิเคราะห์ภาวะผู้นำในพระพุทธศาสนา :ศึกษาเฉพาะกรณีวิธีแก้ปัญหาของพระพุทธเจ้า. นครปฐม: มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย.

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

วิศุทธิ์ ขวัญพฤกษ์. (2539). การศึกษาหลักธรรมของพระพุทธศาสนาที่สามารถนำมาปรับใช้กับการบริหารงานบุคคลในองค์กรธุรกิจ”,. ใน วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารธุรกิจ. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2560). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 (พ.ศ. 2560- 2564). กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ .