รูปแบบการจัดการชุมชนเพื่อให้ผู้สูงอายุพึ่งตนเอง.
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษารูปแบบการจัดการชุมชนเพื่อให้ผู้สูงอายุพึ่งตนเอง 2) เพื่อพัฒนารูปแบบการจัดการชุมชนเพื่อให้ผู้สูงอายุพึ่งตนเอง และ 3) เพื่อประเมินผลรูปแบบการจัดการชุมชนเพื่อให้ผู้สูงอายุพึ่งตนเองและพัฒนาเผยแพร่ไปยังชุมชนผู้สูงอายุ เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ที่ใช้วิธีการวิจัยและพัฒนา โดยวิจัยปฏิบัติการภาคสนามแบบมีส่วนร่วม ในพื้นที่บ้านสระเพลง ตำบลทางพูน อำเภอเฉลิมพระเกียรติ จังหวัดนครศรีธรรมราช
ผลการวิจัยพบว่า
ระยะที่ 1 สภาพบริบทการจัดการชุมชนเพื่อให้ผู้สูงอายุพึ่งตนเองของชาวสระเพลง มีกลุ่มคนและหน่วยงานได้เข้ามามีบทบาทในการสนับสนุนพัฒนาผู้สูงอายุให้มีสุขภาพดีทั้งร่างกาย จิตใจ และสังคม ในนามของชมรมผู้สูงอายุ จากโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบล (รพ.สต.) ศูนย์อนามัยที่ 11 และเทศบาลตำบลทางพูน ทำให้เกิดแรงจูงใจ เตรียมตนเองให้มีความพร้อมที่จะเข้าร่วมกิจกรรมกับชมรมผู้สูงอายุ การพัฒนารูปแบบการจัดการชุมชนเพื่อให้ผู้สูงอายุพึ่งตนเอง พบว่า ชมรมผู้สูงอายุเป็นกลุ่มหลักในการขับเคลื่อนการเรียนรู้พัฒนารูปแบบ มีการรวมกลุ่มพูดคุยแลกเปลี่ยนเรียนรู้ภูมิปัญญาการดูแลสุขภาพ การรักษาอาการเจ็บป่วยด้วยตนเอง การป้องกันโรคบางอย่าง ด้วยรูปแบบการออกกำลังกาย รูปแบบการประกอบอาชีพที่ทำให้ดีต่อสุขภาพกาย สุขภาพจิตและดีต่อคุณภาพชีวิต ระยะที่ 2 ผู้นำและทีมขับเคลื่อนชมรมผู้สูงอายุ ร่วมกันวิเคราะห์วางแผนจัดการรูปแบบ การทดลองขนาดเล็กเพื่อการเรียนรู้จนได้รูปแบบ (Model) ที่เป็นรูปแบบการจัดการชุมชนเพื่อให้ผู้สูงอายุพึ่งตนเอง ระยะที่ 3 การประเมินผลรูปแบบการจัดการชุมชนเพื่อให้ผู้สูงอายุพึ่งตนเองและพัฒนาเผยแพร่ไปยังชุมชนผู้สูงอายุ มีการเชิญทีมงานโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลบ้านสระเพลง ทีมงานด้านสาธารณสุขจากศูนย์อนามัยที่ 11 วิทยากรผู้ทรงคุณวุฒิประเมินด้วยการสัมมนาวิเคราะห์แบบเข้มข้น (Focus Group Analysis) และขยายผลให้กับโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลบ้านโคกคราม อำเภอเฉลิมพระเกียรติ จังหวัดนครศรีธรรมราช โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลยางยวน อำเภอเฉลิมพระเกียรติ จังหวัดนครศรีธรรมราช โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลบ้านสระพัง อำเภอร่อนพิบูลย์ จังหวัดนครศรีธรรมราช
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ธัชชันท์ อิศรเดช. (2561). การพัฒนาภาวะผู้นำของพระสงฆ์เพื่อเตรียมความพร้อมสู่ประชาคมอาเซียน. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์ ปีที่ 5, 105-118.
ปัญญา เลิศไกรและปรีชา สามัคคี. (2557). เทคนิคการสังเกตสำหรับการวิจัยและพัฒนา. วารสารนาคบุตรปริทรรศน์, 58-66.
ปัญญา เลิศไกรและลัญจกร นิลกาญจน์. (กรกฎาคม-ธันวาคม 2559). การเก็บข้อมูลวิจัยชุมชนภาคสนาม. วารสารนาคบุตรปริทรรศน์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช, 1-10.
พระมหาขวัญชัย กิตติเมธี. (2561). เงินกับคุณค่าทางจริยะ : กรณีพระภิกษุจับเงิน. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์ ,5(1), 1-15.
ลัญจกร นิลกาญจน์, ปัญญา เลิศไกร และสุดาวรรณ์ มีบัว. (2559). เศรษฐกิจพอเพียง ในโรงเรียน. วารสารนาคบุตรปริทรรศน์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช, 203-211.
วรดี เลิศไกร,จรุงใจ มนต์เลี้ยงและสุชาดา จิตกล้า. ( มกราคม – มิถุนายน 2559). การจัดกิจกรรมของเล่นภูมิ ปัญญาเพื่อพัฒนาเด็กปฐมวัย กรณีเทศบาลตำบลทอนหงส์ อำเภอพรหมคีรี จังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารนาคบุตรปริทรรศน์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช, 77-85.
วิชัย ชัย นาคสิงห์. (25 ธันวาคม 2560). หลักการจัดการ. [Online]. เข้าถึงได้จาก Available HTTP: https://www.gotoknow.org/posts/345600
สุภาวดี พุฒิหน่อย. [Online]. (11 มีนาคม 2561). เข้าถึงได้จาก Available HTTP: https://www.gotoknow.org/posts/551185 ,