รูปแบบการพัฒรูปแบบการพัฒนาศักยภาพพระวิทยากรกระบวนการเยียวยาใจโดยกลุ่มคิลานธรรม

Main Article Content

พระมหาประสิทธิ์ ญาณปฺปทีโป (แก้วศรี)

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษากระบวนการอบรมของกลุ่มคิลานธรรม ในโครงการเสริมสร้างศักยภาพพระวิทยากร (สมณะสัมมนาครั้งที่ 4) 2) เพื่อถอดบทเรียนกระบวนการอบรมในโครงการเสริมสร้างศักยภาพพระวิทยากร (สมณะสัมมนาครั้งที่ 4) โดยกลุ่มคิลานธรรม และ3) เพื่อนำเสนอรูปแบบการการอบรมของกลุ่มคิลานธรรมในโครงการเสริมสร้างศักยภาพพระวิทยากร (สมณะสัมมนาครั้งที่ 4) ใช้วิธีวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative research) โดยการสัมภาษณ์เชิงลึกและสนทนากลุ่ม (Focus group) แบบสะท้อนคิดของผู้เข้าอบรม และสังเกตอย่างมีส่วนร่วมในกระบวนการอบรมในการเก็บข้อมูล


ความพึงพอใจต่อโครงการเสริมสร้างศักยภาพพระวิทยากร “สมณะสัมมนา เพื่อชีวิตดีงาม ครั้งที่ 4” โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก ( gif.latex?\bar{x}= 4.3) และผลการวิจัยถอดบทเรียน สรุปเป็นประเด็นสำคัญ 3 ประเด็นได้แก่ บุคลิกวิทยากร เทคนิคกระบวนการ และผลลัพธ์ ดังนี้          1) บุคลิกวิทยากร คือ บุคลิกภาพของ พระวิทยากรกลุ่มคิลานธรรมที่เป็นผู้นำกระบวนการมีคุณสมบัติด้าน ความรู้ ความสามารถเป็นที่ยอมรับ ความประพฤติสะท้อนถึงความเป็นผู้มีจิตเมตตา มีทักษะการทำงานเป็นทีม รักษาศีลาจริยาวัตรในความเป็นพระสงฆ์ที่ ดีงาม 2) เทคนิคกระบวนการ คือ กระบวนการของวิทยากรกลุ่มคิลานธรรมที่ได้นำมาสร้างให้เกิดกระบวนการเรียนรู้ซึ่งประกอบไปด้วย เทคนิคน้ำชาภาวนา สุนทรียะสนทนา การฟังอย่างลึกซึ้ง สื่อภาพยนตร์ การบรรยาย การสรุปประเด็น และการเจริญจิตภาวนา 3) ผลลัพธ์ คือ สิ่งที่เกิดขึ้นกับพระสงฆ์ที่เข้าร่วมกิจกรรม ได้แก่ เกิดความรู้ใหม่ ได้ฝึกทักษะการฟังและการสื่อสาร ได้เรียนรู้ผ่านประสบการณ์ตรง ค้นพบตัวตน ได้แบบอย่างที่ดี เกิดเครือข่ายกัลยาณมิตรสงฆ์

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
(แก้วศรี) พ. ญ. (2019). รูปแบบการพัฒรูปแบบการพัฒนาศักยภาพพระวิทยากรกระบวนการเยียวยาใจโดยกลุ่มคิลานธรรม. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 6(2), 516–529. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JMND/article/view/182645
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

นรินทร์ สังข์รักษา. (2555). ถอดบทเรียนจากโครงการค่ายเรียนรู้คุณธรรมนำชีวิตพอเพียง ปี 2550-2553 . วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย ปีที่ 4 ฉบับที่ 2 (กรกฎาคม-ธันวาคม 2555), 56-57.

บัญชา จำปารักษ์ และคณะ. (2553). การประเมินประสิทธิภาพการสอนวิชาธรรมะภาคปฏิบัติ. ใน รายงานการวิจัย (หน้า ก-ข). สถาบันวิจัยพุทธศาสตร์ : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ประทีป พืชทองหลาง. (2556). รูปแบบการปรึกษาเชิงพุทธตามหลักกัลยาณมิตร. ใน พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต (สาขาพระพุทธศาสนา) (หน้า 159). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระครูสมุทรประภากร (เฉลิม ปภงฺกโร). (2557). การพัฒนาศักยภาพของพระอุปัชฌาย์ในเขตการปกครองคณะสงฆ์ภาค ๑๕. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต (สาขาวิชาการจัดการเชิงพุทธ). บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระครูสาธกธรรมวิจิตร (อนันต์ ฉนฺทกาโม). (2557). การพัฒนาการเทศน์มหาชาติในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระปณต คุณวุฑฺโฒ (อิสรกุล). (2554). ผลของการเยียวยาความเศร้าโศกของผู้สูญเสียบุคคลอันเป็นที่รักด้วยกิจกรมทางพระพุทธศาสนาและการปรึกษาเชิงพุทธจิตวิทยา. วารสารสมาคมจิตแพทย์แห่งประเทศไทย ปีที่ 56 ฉบับที่ 4 (ตุลาคม-ธันวาคม 2554), 403-411.

เลิศชาย ปานมุข. (27 กรกฎาคม 2560). แนวทางการถอดบทเรียนงาน/โครงการ/กิจกรรม. เข้าถึงได้จาก https://www.lertchaimaster.com/forum/index.php?topic=47.0

อุทัยทิพย์ เจี่ยวิวรรธน์กุล. (28 กรกฎาคม 2560). กิจกรรมถอดบทเรียน: จากแนวคิดสู่การปฏิบัติ. เข้าถึงได้จาก https://www.elearning.ns.mahidol.ac.th/km/index.php/lo-and-km/70-2015-03-21-02-20-05