ว่าด้วยความรักเชิงกามารมณ์ (EROS) : มุมมองจากปรัชญาเต๋าและขงจื่อ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้ต้องการสำรวจทัศนะว่าด้วยความรักเชิงกามารมณ์ (Eros) ในปรัชญาขงจื่อและเต๋า โดยทั่วไปแล้วนักวิชาการทางปรัชญาจีนมักจะมองว่าปรัชญาจีนให้ความสำคัญกับความรักในรูปแบบอื่นๆ เช่น การรักครอบครัวหรือรักมนุษย์ มากกว่าความรักเชิงกามารมณ์ บทความนี้ต้องการแสดงให้เห็นว่า ความรักและความรักเชิงกามารมณ์มีความสัมพันธ์กัน ถึงแม้ปรัชญาขงจื่อให้ความสำคัญกับความรักมนุษย์ ในขณะที่ปรัชญาเต๋าให้ความสำคัญกับความรักในฐานะการเข้าใจความสัมพันธ์ที่เป็นไปตามครรลองของธรรมชาติหรือ “เต๋า” แต่ทั้งสองก็สัมพันธ์กับความรักเชิงกามารมณ์ ในปรัชญาขงจื่อความรักเชิงกามารมณ์อยู่บนพื้นฐานของความรักที่ประกอบด้วยมนุษยธรรมหรือจารีต ในขณะที่ปรัชญาเต๋า ทั้งความรักและความรักเชิงกามารมณ์คือการจัดการตำแหน่งแห่งที่ของตนเอง ความรักเชิงกามารมณ์ทั้งในปรัชญาเต๋าและขงจื่อจึงถูกล้อมกรอบไว้ด้วยระบบคุณค่าบางประการ แต่ทั้งปรัชญาเต๋าและขงจื่อต่างก็มีทัศนะเหมือนกันว่า ผู้ที่จะรู้จัก “รัก” จำเป็นที่จะต้องถูกเรียนรู้ปลูกฝังขัดเกลาเป็นอย่างดีผ่านแนวทางของปรัชญาในแต่ละสำนัก
Article Details
เอกสารอ้างอิง
พจนา จันทรสันติ. (2525). วิถีแห่งเต๋า. กรุงเทพฯ: เคล็ดไทย.
สุวรรณา สถาอานันท์. (2554). หลุนอี่ว์ ขงจื่อสนทนา. กรุงเทพฯ: โอเพ่นบุคส์.
Ch’en Ku-ying. (1977). Lao Tzu, text, notes, and comments (R. Y. Young & R. T. Ames, Trans.). San Francisco: Chinese Materials Center.
Hsieh Yu-Wei. (1968). “Filial piety and Chinese Society” in Moore, C. A. The Chinese mind: Essentials of Chinese philosophy and culture. Honolulu: East-West Center Press.
Roger T. Ames and David L. Hall. (2003). Dao De Jing : Making This Life Significant. New York: Balantine Books.
