A STUDY OF THE CAUSES AND GUIDELINE FOR CONFLICT RESOLUTION OF SCHOOL PERSONNEL UNDER JAO MUEN DONG NETWORK
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purposes of this research were to study 1) To Study the Causes of Conflict of School Personnel under Jao Muen Dong Network, and 2) To explore approaches to conflict resolution. This was a descriptive research study conducted with actual sample groups from 9 institutions. A 5-point Likert scale questionnaire was used to collect data, which were analyzed using mean and standard deviation. Conflict issues with high average scores, particularly those rated at a high level or above, were selected as topics for further interviews 1) To Study the Causes of Conflict of School Personnel under Jao Muen Dong Network were at a moderate level (μ = 3.14, σ = 1.08). When considering specific aspects, the highest average score was found in the area of personal factors. Five items were rated at a high level: Differences in beliefs and values among personnel, differences in personality, differences in work-related goals for success, differences in work experiences across various areas, and differences in knowledge and competencies. 2) Guidelines for resolving conflicts among personnel in educational institutions are: Assigning tasks that are in line with their abilities, adjusting attitudes, participating in setting goals and operating the organization, treating with equality, enhancing work experience, and strengthening teamwork to reduce conflicts.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
ชุติพนธ์ ไชยเวช และณิรดา เวชญาลักษณ์. (2564). การศึกษาสาเหตุและพฤติกรรมการบริหารความขัดแย้งของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาพิษณุโลก อุตรดิตถ์. วารสารร้อยแก่นสาร, 7(5), 68-77.
บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น.
ปรารถนา หลีกภัย. (2564). การจัดการความขัดแย้งจากการทำงานของข้าราชการครูในจังหวัดตรัง. วารสารสถาบัน พระปกเกล้า, 19(1), 2-145.
พัชรินทร์ อักษรผอม และสุนทรี วรรณไพเราะ. (2567). การบริหารทรัพยากรมนุษย์ในศตวรรษที่ 21. วารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์, 5(1), 401-408.
ภูมิพัฒน์ รักพรมงคล. (2564). หลักการทฤษฎีและปฏิบัติทางการบริหารการศึกษา. กำแพงเพชร: มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร.
ศรีประภา ประเมินชัย และคณะ. (2565). แนวทางการบริหารจัดการความขัดแย้งของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบุรีรัมย์ เขต 2. วารสาร มจร อุบลปริทรรศน์, 7(2), 1510-1520.
สกลกริต วรรณสวาท. (2563). การศึกษาสาเหตุและแนวทางการบริหารความขัดแย้งของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุตรดิตถ์ เขต 1. ใน วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม.
สมชาย เทศปลื้ม และคณะ. (2566). การบริหารเครือข่ายสถานศึกษาไทยโดยใช้แนวคิดการบริหารแบบคล่องตัว. วารสารวิชาการเซาธ์อีสท์บางกอก, 9(2), 122-136.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุโขทัย เขต 2. (2567). แผนปฏิบัติการประจำปี. เรียกใช้เมื่อ 27 มกราคม 2567 จาก https://sukhothai2.go.th/2020/?page_id=42789
สุภาพร หลีจ๊ะ. (2565). การศึกษาการบริหารสถานศึกษาโดยใช้หลักธรรมาภิบาลของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาลำปาง เขต 3. ใน สารนิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยพะเยา.
อริสรา หิรัญตีรพล. (2566). ได้ศึกษาการบริหารความขัดแย้งในการทำงานของพนักงานรัฐวิสาหกิจ. ใน สารนิพนธ์การจัดการมหาบัณฑิต สาขาการจัดการ. มหาวิทยาลัยมหิดล.
Ghaffar. et al. (2012). A Comparative Study of Conflict Management Styles of Public & Private Secondary Schools' Principals. Bulletin of Education and Research, 34(2), 59-70.
