CAUSAL RELATIONSHIP MODEL OF SCHOOL EFFECTIVENESS: RESEARCH SYNTHESIS USING META - ANALYTIC STRUCTURAL EQUATION MODELING
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aimed to 1) Study the causal relationship model of school effectiveness by synthesizing research using meta-analysis and structural equation modeling. 2) Develop a causal relationship model of school effectiveness. The research reports used in this synthesis consisted of 105 quantitative theses/dissertations that focused on the causal relationship affecting school effectiveness. Statistics used for data analysis included percentages and correlation coefficients. The results revealed that: 1) This research analyzed 105 studies on school effectiveness and found that most of the studies were quantitative, with the highest density occurring between 2015 and 2017. At the hypothesis testing level, the variables studied included instructional management, school climate, organizational culture, leadership, and student quality. The effect size analysis revealed a total of 34 correlation coefficients for the school effectiveness variable, which is considered moderate. 2) Results of the relationship analysis of variables in the causal relationship model of school effectiveness: Research synthesis using meta-analysis. The multilevel structural equation model revealed that the adjusted model had very good fit (χ² = 308.485, df = 255, p = 0.062, χ²/df = 1.209). Factor loading values of all indicators were between 0.865 - 0.954 and all variables were statistically significantly correlated at the .01 level. Meta-analysis with the structural equation model revealed that the factor with the highest overall influence on school effectiveness was parental attention, with the model able to explain 81.7% of the variance in school effectiveness.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
ไพฑูรย์ สินลารัตน์. (2551). สังคมอุดมปัญญาและเศรษฐกิจฐานความรู้. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
กรรณิการ์ สุสม. (2558). ปัจจัยด้านภาวะผู้นำของผู้บริหาร ด้านวิชาการ และด้านบรรยากาศโรงเรียนที่ส่งผลต่อประสิทธิผลโรงเรียนเอกชนระดับปฐมวัยในกรุงเทพมหานคร. ใน ดุษฎีนิพนธ์ศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2546). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติพุทธศักราช 2542 แก้ไข เพิ่มเติม (ฉบับที่2) พุทธศักราช 2545. กรุงเทพมหานคร: คุรุสภา.
กุลธิดา กุลประทีปัญญา. (2558). การวิจัยทางการศึกษา: แนวคิดและการประยุกต์ใช้. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จริยา ชื่นศิริมงคล. (2554). การสังเคราะห์งานวิจัยที่ศึกษาปัจจัยด้านเด็กและครอบครัวที่มีอิทธิพลต่อผลลัพธ์การเรียนรู้ของเด็กด้วยเอ็มเอเอสอีเอ็ม. วารสารวิธีวิทยาการวิจัย, 24(2), 201-218.
ธีระนัน พิรุณสมุทร. (2561). โมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของประสิทธิผลโรงเรียนเทศบาล. ใน วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
นฤมล เจริญพรสกุล. (2561). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อประสิทธิผลโรงเรียนประถมศึกษาเอกชน. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยบูรพา.
พัทธโรจน์ กมลโรจน์สิริ. (2557). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อประสิทธิผลโรงเรียนเอกชนในประเทศไทย. ใน ดุษฎีนิพนธ์ศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
รำไพ ไชยยนต์. (2566). ปัจจัยเชิงสาเหตุของประสิทธิผลโรงเรียนประถมศึกษาขนาดเล็ก. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี.
ศิริพร ไสยฉิม. (2566). ภาวะผู้นำทางวิชาการกับประสิทธิผลโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ.
สไบภรณ์ พงศ์ศาสตร์. (2566). โมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของประสิทธิผลโรงเรียนขยายโอกาสในภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนบน. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สัมฤทธิ์ กางเพ็ง. (2551). ปัจจัยการบริหารที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลของโรงเรียน: การพัฒนาและตรวจสอบความตรงของตัวแบบ. ใน ดุษฎีนิพนธ์ศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2552). รายงานการวิจัยการปฏิรูปการศึกษาในทศวรรษที่สอง. กรุงเทพมหานคร: พริกหวานกราฟฟิค.
อนุชา เงินแพทย์. (2559). รูปแบบความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารและบรรยากาศโรงเรียนที่ส่งผลต่อประสิทธิผลโรงเรียนมาตรฐานสากลในประเทศไทย. ใน ดุษฎีนิพนธ์ศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
อาคม เติมพิทยาไพสิฐ. (2554). เศรษฐกิจสร้างสรรค์ไทย. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงวัฒนธรรม.
Best, J. W. & Kahn, J. V. (2014). Research in education. (10th ed.). New York: Pearson.
Byrne, B. M. (2010). Structural equation modeling with AMOS: Basic concepts, applications, and programming. (2nd ed.). New York: Routledge.
Campbell, D. T. & Stanley, J. C. (1963). Experimental and quasi-experimental designs for research. Boston: Houghton Mifflin.
Creswell, J. W. & Creswell, J. D. (2018). Research design: Qualitative, quantitative, and mixed methods approaches. (5th ed.). Thousand Oaks: SAGE.
Fullan, M. (2007). The new meaning of educational change. (4th ed.). New York: Teachers College Press.
Hair, J. F. et al. (2019). Multivariate data analysis. (8th ed.). Andover: Cengage Learning.
Hallinger, P. & Heck, R. H. (2010). Leadership for Learning: Does Collaborative Leadership Make a Difference in School Improvement. Educational Management Administration and Leadership, 38(6), 654-678.
Hoy, W. K. & Miskel, C. G. (2013). Educational administration: Theory, research, and practice. (9th ed.). New York: McGraw-Hill.
Hunter, J. E. & Schmidt, F. L. (2004). Methods of meta-analysis: Correcting error and bias in research findings. (2nd ed.). Thousand Oaks: SAGE Publications.
Klein, S. (1991). Educational effectiveness in schools. New York: Academic Press.
Kline, R. B. (2016). Principles and practice of structural equation modeling. (4th ed.). New York: Guilford Press.
Lynn, M. R. (1986). Determination and quantification of content validity. Nursing Research, 35(6), 382-385.
Nunnally, J. C. & Bernstein, I. H. (1994). Psychometric theory. (3rd ed.). New York: McGraw-Hill.
Sammons, P. & Bakkum, L. (2011). Effective schools, equity and teacher effectiveness: A review of the international literature. Profesorado Revista de curriculum y formacion del profesorado, 15(3), 9-26.
Scheerens, J. (2016). Educational effectiveness and ineffectiveness: A critical review of the knowledge base. Dordrecht, Netherlands: Springer.
Teddlie, C. & Reynolds, D. (2000). The international handbook of school effectiveness research. London: Falmer Press.
Viswesvaran, C. & Ones, D. S. (1995). Theory testing: Combining meta-analysis and structural equation modeling. Personnel Psychology, 48(4), 865-885.
Wallin, D. (2003). Organizational effectiveness and quality of work life. Journal of Educational Administration, 41(1), 50-65.
