AN ANALYSIS OF SOCIAL RETURN ON INVESTMENT FROM A SOCIAL MEDIA MARKETING TRAINING INITIATIVE TO ELEVATE COMMUNITY ENTERPRISES IN PATHUM THANI PROVINCE IN THE ERA OF ARTIFICIAL INTELLIGENCE
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research project aims to support community enterprises in Pathum Thani Province struggling with limited access to effective marketing channels. Given the dominance of social media in the digital era, traditional approaches have become inadequate. To address this challenge, a training program was provided to help entrepreneurs develop online platforms. The program, offered free of charge, was evaluated by measuring social return on investment (SROI) to assess its broader social impact. This study aimed to 1) Assess participants' satisfaction with the social media marketing training program for community enterprises, 2) Examine the relationship between pre-training knowledge and post-training development, and 3) Evaluate the SROI of the free training program for community enterprises. In this qualitative research, the sample of 70 community entrepreneurs was selected through purposive sampling. The research instruments included 1) A training workshop curriculum, 2) A questionnaire, 3) An interview guide, and 4) An online social network. Data were analyzed using descriptive statistics, Pearson correlation, dependent t-test/paired t-test, and SROI calculation. The research instruments included 1) A training workshop curriculum, 2) A questionnaire, 3) An interview guide, and 4) An online social network. Data were analyzed using descriptive statistics, Pearson correlation, dependent t-test/paired t-test, and SROI calculation. The findings revealed that 1) Participants expressed a high level of satisfaction across all aspects, particularly in the areas of trainers and hands-on activities that helped develop their online marketing skills; 2) No statistically significant relationship (p-value > 0.05) was found between pre-training knowledge and post-training development; and 3) The training program yielded an SROI of 2.00, indicating that the project is a worthwhile investment, producing a social return on investment. The knowledge gained from this research can be used as a guideline for evaluating the value of training programs to enhance skills for small business entrepreneurs.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กองส่งเสริมวิสาหกิจชุมชน กรมส่งเสริมการเกษตร. (2567). รายชื่อวิสาหกิจชุมชน. เรียกใช้เมื่อ 1 เมษายน 2567 จาก https://smce.doae.go.th/search
เกรียงศักดิ์ ยุทโท และคณะ. (2566). การวิเคราะห์ผลตอบแทนทางสังคม กรณีศึกษา: การพัฒนาการเรียนรู้การแพทย์ฉุกเฉินพื้นที่จังหวัดเชียงราย. วารสารวิจัยวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์, 7(2), 140-153.
โชติการ ภาษีผล. (2560). การประเมินผลตอบแทนทางสังคม. วารสารครุศาสตร์, 45(4), 342-352.
ณชัยศักดิ์ จุณณะปิยะ. (2565). การตลาดสื่อสังคมออนไลน์. วารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการ, 11(1), 64-76.
ทัศนีย์ นาคเสนีย์ และคณะ. (2565). ผลตอบแทนทางสังคมจากการดำเนินธุรกิจวิสาหกิจชุมชนเพื่อส่งเสริม การท่องเที่ยวเชิงกีฬาในการจัดงานวิ่งจอมบึงมาราธอน กรณีศึกษา ศูนย์การเรียนรู้อยู่เย็นเป็นสุข วิถีไทยรามัญ. วารสารลวะศรีมหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี, 6(1), 88-105.
เทอดเกียรติ แก้วพวง และคณะ. (2566). การประเมินผลลัพธ์และผลตอบแทนทางสังคมจากการลงทุนสำหรับงานบริการวิชาการชุมชน: กรณีศึกษาการสร้างองค์ความรู้และยกระดับทักษะอาชีพด้านเทคโนโลยีพลังงานทดแทน. วารสารวิชาการรับใช้สังคม มทร.ล้านนา, 7(1), 33-46.
ธีรชัย อรุณเรืองศิริเลิศ และศุภกรณ์ อินทนันท์. (2564). การวัดค่าผลตอบแทนทางสังคม: กรณีศึกษาโครงการเพื่อสังคมของบริษัทแห่งหนึ่งในประเทศไทย. วารสารสภาวิชาชีพบัญชี, 3(7), 5-16.
นุชนาถ ทับครุฑ และคณะ. (2566). การพัฒนาช่องทางการจัดจำหน่าย ผลิตภัณฑ์ชุมชนผ่านสื่อออนไลน์กรณีศึกษา วิสาหกิจชุมชนในอำเภอสิเกา จังหวัดตรัง. วารสารการพัฒนาชุมชนและคุณภาพชีวิต, 11(3), 191-203.
พรพิมล อริยะวงษ์. (2564). การประเมินผลตอบแทนทางสังคมจากการลงทุน (SROI) เพื่อสร้างความยั่งยืนของกลุ่มทอผ้ากี่กระตุกไหล่หินตะวันตก อำเภอเกาะคา จังหวัดลาปาง. วารสารด้านการบริหารรัฐกิจและการเมือง, 10(2), 147-166.
ศศิพัชร์ สันกลกิจ และคณะ. (2563). การประเมินผลตอบแทนทางสังคมของกิจกรรมพัฒนาศักยภาพการตัดเย็บขั้นสูงสำหรับผู้ประกอบการทางวัฒนธรรม อำเภอแม่แจ่ม จังหวัดเชียงใหม่. วารสารวิิชาการรัับใช้้สัังคมมทร.ล้้านนา, 4(2), 9-16.
ศุภกร วรฤทธิ์. (2565). การพัฒนาเกณฑ์การประเมินผลตอบแทนทางสังคมในระบบขนส่งมวลชนทางรางของประเทศไทย. ใน วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาการจัดการ. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สำนักงานจังหวัดปทุมธานี. (2567). แผนพัฒนาจังหวัดปทุมธานี พ.ศ. 2566 - 2570. เรียกใช้เมื่อ 1 เมษายน 2567 จาก http://123.242.173.131/pathumthani_news/report_view.php?id=7470
สำนักงานส่งเสริมวิสาหกิจชุมชน. (2565). คู่มือการจัดตั้งและบริหารวิสาหกิจชุมชน. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานส่งเสริมวิสาหกิจชุมชน.
Alreshidi, N. A. K. (2023). Enhancing topic-specific prior knowledge of students impacts their outcomes in mathematics. Frontiers in Education, 8, 1050468. https://doi.org/10.3389/feduc.2023.1050468
Amornkitvikai, Y. & Lee, C. (2020). Determinants of e-commerce adoption and utilization by SMEs in Thailand. Retrieved June 5, 2025, from https://shorturl.asia/Zf5kv
Arvidson, M. et al. (2023). Valuing the social? The nature and controversies of measuring social return on investment (SROI). Voluntary Sector Review, 4(1), 3-18.
Likert, R. (1932). A technique for the measurement of attitudes. Archives of Psychology, 22(140), 1-55.
Munthe, A. A. & Sembiring, M. T. (2024). Applying of Social Return on Investment (SROI): A Practical. Review to Financial Social Value and Benefits. Journal Sistem Teknik Industri, 26(1), 1-10.
Social Value UK. (2020). Social Return on Investment Evaluation (SROI). Retrieved June 5, 2025, from https://shorturl.asia/grQ5y
Syaifullah, J. et al. (2021). Social media marketing and business performance of MSMEs during the COVID-19 pandemic. Journal of Asian Finance, Economics and Business, 8(2), 523-531.
