DEVELOPMENT OF INNOVATIVE ORGANIZATION INDICATORS FOR TECHNICAL COLLEGES UNDER OFFICE OF THE VOCATIONAL EDUCATION COMMISSION (OVEC) IN NORTHEAST THAILAND
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research was conducted with three main objectives: 1) To study the components of an innovative organization within educational institutions under the Office of the Vocational Education Commission (OVEC) in the northeastern region; 2) To develop indicators for an innovative organization in these institutions; and 3) To verify the congruence of the model of components of an innovative organization with empirical data. The study was divided into three phases. In the first phase, the components were validated by experts. In the second phase, the indicators for an innovative organization were developed by experts. In the third phase, the congruence of the model with the empirical data was verified. The tools utilized in the first and second phases were semi-structured interview forms, while a 5-point Likert scale questionnaire was used in the third phase. The sample group comprised 650 educational administrators and teachers from OVEC institutions, and a proportional stratified random sampling method was employed. The findings of the research were as follows: 1) The innovative organization of educational institutions under OVEC in the northeastern region was found to consist of 7 components and 23 indicators; 2) The innovative organization of these institutions still consisted of the same 7 components, but with an increase to 24 indicators, with the addition of a "reinforcement" indicator within the human resource management component; and 3) The structural relationship model of the indicators for an innovative organization was found to be consistent with the empirical data, with a Chi-Square (χ2) of 106.11, a P-value of 0.08, a df of 87, a Relative Chi-Square (χ2/df) of 1.22, a Goodness of Fit Index (GFI) of 0.985, an Adjusted Goodness-of-Fit Index (AGFI) of 0.950, and a Root Mean Square Error of Approximation (RMSEA) of 0.019.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์คุรุสภา.
กัมพล เจริญรักษ์. (2560). การสร้างการมีส่วนร่วมของครอบครัวและชุมชนในโรงเรียนสุขภาวะ. วารสาร วิชาการ, 20(3), 2-16.
จารุวรรณ นูสา. (2564). องค์ประกอบภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาหนองคาย เขต 2. วารสารมหาวิทยาลัยขอนแก่น, 22(2), 902-911.
เทพศักดิ์ บุณยรัตพันธุ์. (2555). เอกสารการเรียนรู้การทำวิจัยด้วยตนเอง. (พิมพ์ครั้งที่ 3). นนทบุรี: สถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
นงลักษณ์ วิรัชชัย. (2539). การวิเคราะห์อภิมาน. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นงลักษณ์ วิรัชชัย. (2548). สถิติชวนใช้. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นุช สัทธาฉัตรมงคล และอรรถพล ธรรมไพบูลย์. (2559). ผู้นำการเปลี่ยนแปลงในยุคโลกาภิวัฒน์สู่การพัฒนาอย่างยั่งยืน. ธุรกิจปริทัศน์ 8(1), 170-172.
เพชรมณี วิริยะสืบพงศ์. (2545). การพัฒนาตัวชี้วัดรวมคุณภาพกระบวนการบริหารทรัพยากรมนุษย์ของวิทยาลัยพยาบาล สังกัดสถาบันพระบรมราชชนก กระทรวงสาธารณสุข. ใน ดุษฎีนิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
วิจารณ์ พานิช. (2561). การสร้างการเรียนรู้สู่ศตวรรษที่ 21. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิสดศรี-สฤษดิ์วงศ์.
วิรุณ ตั้งเจริญ. (2562). การปฏิรูปการอาชีวศึกษาไทย. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศศิประภา ชัยประสิทธิ์. (2552). องค์กรแห่งนวัตกรรม ทางเลือกของผู้ประกอบการยุคใหม่. วารสารนักบริหาร, 30(2), 60-63.
ศูนย์เทคโนโลยีสารสนเทศและกำลังคนอาชีวศึกษา. (2564). ข้อมูลบุคลากรปีการศึกษา2564 ภาครัฐ. เรียกใช้เมื่อ 25 กันยายน 2564 จาก https://shorturl.asia/kKGvQ
สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา. (2563). แผนพัฒนาการอาชีวศึกษา. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา.
สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา. (2564). แผนพัฒนาการอาชีวศึกษา. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา.
สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา. (2564). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560 - 2579. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2563). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12. กรุงเทพมหานคร: สำนักนายกรัฐมนตรี.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2562). สภาวการณ์การศึกษาไทย. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงศึกษาธิการ.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2564). แผนการศึกษาแห่งชาติ. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงศึกษาธิการ.
สุริยา สรวงศิริ และสิทธิชัย สอนสุภี. (2564). องค์ประกอบของภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุดรธานี เขต 2. ใน การประชุมวิชาการเสนอผลงานวิจัยระดับ บัณฑิตศึกษาแห่งชาติครั้งที่ 22. มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
อัจฉราภรณ์ เสมคำ. (2565). แนวทางการแก้ไขปัญหาความต้องการกำลังคนด้านอาชีวศึกษาในตลาดแรงงานไทย. วารสารเอเชียตะวันออกและอาเซียนศึกษา, 22(1), 113-134.
Amabile, T. M. & Khaire, M. (2018). Creativity and the role of the leader. Harvard Business Review, 96(4), 100-109.
Armstrong, M. (2017). Armstrong's handbook of human resource management practice. (14th ed.). London: Kogan Page.
Bandura, A. (1977). Social learning theory. New Jersey: Prentice Hall.
Christensen, C. M. et al. (2019). What is disruptive innovation? Harvard Business Review, 93(12), 44-53.
Drucker, P. F. (2019). Innovation and entrepreneurship. Oxfordshire: Routledge.
Hackman, J. R. & Oldham, G. R. (1976). Motivation through the design of work: Test of a theory. Organizational Behavior and Human Performance, 16(2), 250-279.
Hair, J. F. et al. (2010). Multivariate Data Analysis. (7th ed.). New York: Pearson.
Herzberg, F. (1968). One more time: How do you motivate employees. Harvard Business Review, 46(1), 53-62.
Kouzes, J. M. & Posner, B. Z. (2017). The leadership challenge: How to make extraordinary things happen in organizations. New Jersey: John Wiley & Sons.
Lawler, E. E., III. (1994). From job-based to competency-based organizations. Journal of Organizational Behavior, 15(1), 3-15.
Likert, R. (1967). Attitude Theory and Measurement. New York: Wiley & Son.
Schumacker, R. E. & Lomax, R. G. (1996). A beginner's guide to structural equation modeling. New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates, Inc.
Skinner, B. F. (1953). Science and human behavior. New York: Macmillan.
Tidd, J. & Bessant, J. (2018). Managing innovation: Integrating technological, market and organizational change. New Jersey: John Wiley & Sons.
Tobias, S. & Carlson, J. E. (1969). Brief Report: Bartlett’s Test of Sphericity and Chance Findings in Factor Analysis. Multivariate Behavioral Research, 4(3), 375-377.
Vlok, A. (2012). International Conference on Leadership, Technology and Innovation Management. Retrieved May 2024, 5, from https://www.sciencedirect.com/
Vroom, V. H. (1964). Work and motivation. New Jersey: Wiley.
Walton, R. E. (1980). Establishing and maintaining high quality of working life In Miles, R. H. (Ed.), Organizational Psychology. (2nd ed.). New Jersey: Prentice-Hall.
