APPROACHES FOR DEVELOPING THE COMPETENCY OF PRIVATE SCHOOL ADMINISTRATORS IN ADMINISTRATION ACADEMIC DEPARTMENT THE DIGITAL AGE UNDER THE REGIONAL EDUCATION OFFICE NO.1
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aimed to: 1) Investigate the essential needs for developing the competencies of private school administrators in academic administration in the digital age, 2) Develop approaches for competency development, and 3) Evaluate the developed approaches. A mixed-methods design was employed, and the study was conducted in three phases. In Phase 1, the needs assessment of administrators’ competency development was carried out with a population of 5,236 private school teachers. In Phase 2, approaches for competency development were designed through purposive sampling of 14 private school administrators. In Phase 3, the developed approaches were evaluated by 12 purposively selected experts, including educational administrators, academic supervisors, and university lecturers. The research instruments included questionnaires, interview forms, and evaluation forms. Data collection methods consisted of surveys, in-depth interviews, and focus group discussions. Data analysis was conducted using basic statistics and the Priority Needs Index (PNI Modified). The results revealed that: 1) The competency area with the highest priority needs index was self-development, followed by communication and motivation, analysis and synthesis, leadership, vision, service orientation, achievement motivation, and teamwork; 2) The developed approaches for private school administrators’ competency development consisted of eight domains, namely self-development, communication and motivation, analysis and synthesis, leadership, vision, service orientation, achievement motivation, and teamwork; and 3) The evaluation results indicated the highest level of quality in all aspects: accuracy ( = 4.81, S.D. = 0.38), appropriateness (
= 4.80, S.D. = 0.38), utility (
= 4.76, S.D. = 0.41), and feasibility (
= 4.71, S.D. = 0.44).
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กนกพร อินตาวงค์. (2564). ภาวะผู้นำใฝ่บริการ: ความหมายความสัมพันธ์และการนำไปปรับใช้ในองค์การ. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มมร. วิทยาเขตอีสาน, 2(1), 31-38.
กมลทิพย์ อินแก้วเครือ. (2564). ทักษะและภาวะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล. วารสารการประชุมวิชาการนำเสนอผลงานวิจัยระดับชาติและนานาชาติ ครั้งที่ 14 มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา, 2(14), 985-991.
กิ่งแก้ว เฟื่องศิลา และสำเริง อ่อนสัมพันธุ์. (2559). การบริหารงานวิชาการของโรงเรียนวัดโพรงมะเดื่อ (ศรีวิทยากร). วารสารบริหารการศึกษามหาวิทยาลัยศิลปากร, 7(1), 51-60.
จันทร์แรม พรมทา และคณะ. (2566). ทางการพัฒนานวัตกรรมการบริหารงานวิชาการของโรงเรียนขนาดเล็ก สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเลย เขต 3. วารสารวิชาการรัตนบุศย (RATANABUTH JOURNAL), 4(3), 72-88.
จิติมา วรรณศรี. (2564). การบริหารจัดการศึกษายุคดิจิทัล. พิษณุโลก: รัตนสุวรรณการพิมพ์.
ชัยวุฒิ เทโพธิ์ และพงษ์เสฐียร เหลืองอลงกต. (2563). แนวทางการส่งเสริมสมรรถนะที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการปฏิบัติงานบุคลากรขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. วารสารวิชาการคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 11(1), 135-150.
บุญตรี แก้วอินธิ และไพฑูรย์ พวงยอด. (2565). สภาพและความต้องการจําเป็นในการพัฒนาทักษะดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา. วารสารการบริหารและนิเทศการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 13(1), 42-51.
พระมหาประยูร ธีรวโร (ตระการ). (2565). วิสัยทัศน์ของผู้บริหารสถานศึกษาสู่ความเป็นเลิศ. วารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์, 3(1), 33-40.
เพ็ญพักตร์ มิ่งวงศ์ธรรม และลักขณา สริวัฒน์. (2561). แนวทางพัฒนาการบริหารงานวิชาการที่มีประสิทธิผลของโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครพนม เขต 2. วารสารการบริหารและนิเทศการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 9(1), 159-168.
แพมาลา วัฒนเสถียรสินธุ์. (2559). ปัจจัยที่ส่งผลต่อปัญหาการสื่อสารในองค์กร กรณีศึกษาบริษัท ยูไนเต็ด แสตนดาร์ด เทอร์มินัล จำกัด (มหาชน). ใน สารนิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาบริหารธุรกิจ. มหาวิทยาลัย ธรรมศาสตร์.
มูฮาหมัดรุซลัน ลือบากะลูติง และนิรันดร์ จุลทรัพย์. (2565). ภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาตรัง กระบี่. ใน การประชุมหาดใหญ่วิชาการระดับชาติและนานาชาติครั้งที่ 13. มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตหาดใหญ่.
วิจารณ์ พานิช. (2557). นวัตกรรมสู่การเป็นประเทศแห่งการศึกษา. เรียกใช้เมื่อ 14 มกราคม 2567 จาก https://www.gotoknow.org/posts/565909
ศักดิ์ดา แดงเถิน. (2555). การบริหารงานโรงเรียนโดยใช้หลักการบริหารแบบมุ่งผลสัมฤทธิ์ของผู้บริหารโรงเรียนตามทัศนะของครูในสำนักงานเขตภาษีเจริญ สังกัดกรุงเทพมหานคร. วารสารวิจัยและพัฒนา, 4(1), 83-92.
สดใส ศรีสวัสดิ์ และคณะ. (2565). รูปแบบการบริหารงานวิชาการในศตวรรษที่ 21 ของโรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานคร. วารสารรัชต์ภาคย์ (สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์), 16(45), 586-601.
สมหมาย อ่ำดอนกลอย. (2556). บทบาทผู้บริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21. วารสารบัณฑิตศึกษา, 7(1), 6-7.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2561). ยุทธศาสตร์ชาติระยะ 20 ปี (พ.ศ. 2561 - 2580). กรุงเทพมหานคร: สำนักงานเลขานุการของคณะกรรมการยุทธศาสตร์ชาติ สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560 - 2579. กรุงเทพมหานคร: พริกหวานกราฟฟิค.
สำนักงานส่งเสริมเศรษฐกิจดิจิทัล. (2561). แผนแม่บทการส่งเสริมเศรษฐกิจดิจิทัล พ.ศ. 2561 - 2564. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานส่งเสริมเศรษฐกิจดิจิทัล.
Delmont, T. J. (2002). A Competency Model for the Position of Chair/head of an Academic Unit at the University of Minnesota. Retrieved January 14, 2024, from https://url.in.th/cQWeV
The Joint Committee on Standards for Education Evaluation. (1994). The Program Evaluation Standards. (2nd ed.). California: SAGE.
Yamane, T. (1973). Statistics: An introductory analysis. New York: Harper & Row.
Zwell. M. (2000). Creating a Culture of Competence. New York: John Wiley & Sons.
