TOURISM VARIABLES AFFECTING THE SUCCESS OF SUSTAINABLE COMMUNITY-BASED TOURISM MANAGEMENT IN THE CENTRAL REGION OF THAILAND
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This study aimed to 1) Assess the level of success in sustainable community-based tourism management within Thailand's central region and 2) Identify tourism-related variables influencing that success. A quantitative research design was adopted, employing purposive sampling to survey 411 members from 13 tourism groups in central Thailand that received awards between 2017 and 2024. Data were collected via structured questionnaires and analyzed using descriptive statistics (frequencies, percentages, means, and standard deviations) alongside inferential tests (t-tests and one-way ANOVA). Findings revealed that most respondents maintained strong affiliations with their local communities and reported high levels of success in sustainable community-based tourism management across economic, socio-cultural, and environmental dimensions. Moreover, the tourism resource base, destination typology, receipt of CBT Thailand Standard Awards, Thai Homestay Standard Awards, and the DASTA Awards 2020 affected perceived success at the 0.05 significance level. The results offer practical guidance for tourism stakeholders to enhance operational capacities and for governmental agencies to refine evaluation indicators in alignment with the Sustainable Development Goals.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กวินธิดา ลอยมา และกนกกานต์ แก้วนุช. (2563). แนวทางการเสริมสร้างการรับรู้ภาพลักษณ์การท่องเที่ยวเมืองรองของไทย: กรณีศึกษา จังหวัดสิงห์บุรี. วารสารศรีปทุมปริทัศน์ ฉบับมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 20(2), 91-104.
กองพัฒนาบริการท่องเที่ยว. (2565). แผนปฏิบัติการกองพัฒนาบริการท่องเที่ยว พ.ศ. 2566 - 2570. กรุงเทพมหานคร: กรมการท่องเที่ยว.
กองเศรษฐกิจการท่องเที่ยวและกีฬา. (2567). รายงานสรุปดัชนีการพัฒนาการเดินทางและการท่องเที่ยว ปี 2567. เรียกใช้เมื่อ 17 มิถุนายน 2568 จาก https://shorturl.asia/2Drcl
กัญญาพัชร์ พัฒนาโภคินสกุล และนิมิต ซุ้นสั้น. (2565). แนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างสร้างสรรค์ของจังหวัดระนอง. วารสารรัชต์ภาคย์, 17(50), 328-342.
กันยาวรรนธ์ กำเนิดสินธุ์. (2560). การมีส่วนร่วมของประชาชนชุมชนบางน้ำผึ้ง ในการจัดการแหล่งท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์และวัฒนธรรม. วารสารเทคโนโลยีสารสนเทศและนวัตกรรม, 16(1), 175-184.
กุลวดี จันทร์วิเชียร และคณะ. (2564). ปัจจัยความสำเร็จของการจัดการการท่องเที่ยวเชิงนิเวศอย่างยั่งยืนของชุมชนหมู่บ้านคีรีวง จังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารรัชต์ภาคย์, 15(40), 264-273.
จริยา สุพรรณ และคณะ. (2566). ถอดบทเรียนการพัฒนาการท่องเที่ยววิถีชนบทผ่านมุมมองชุมชนท้องถิ่น. วารสารมนุษยศาสตร์วิชาการ, 30(2), 267-290.
ชัญญา พิริยวานิช และรวิภา ธรรมโชติ. (2565). องค์ประกอบความสำเร็จของการท่องเที่ยวเมืองรอง. วารสารวิชาการคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 6(2), 68-79.
ทิวาวรรณ ศิริเจริญ กันหา และแสงแข บุญศิริ. (2565). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อการมีส่วนร่วมสาธารณะในการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมอย่างยั่งยืนของชุมชนโดยรอบอุทยานประวัติศาสตร์ศรีเทพ จังหวัดเพชรบูรณ์. วารสารปาริชาต มหาวิิทยาลัยทักษิิณ, 35(3), 110-128.
เทียมสูรย์ สิริศรีศักดิ์ และกฤษณะ แพทย์จะเกร็ง. (2561). ปริทัศน์สถานภาพความรู้ เรื่องความเหลื่อมล้ำในเมืองท่องเที่ยว. วารสารสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์, 44(1), 41-69.
ปฏิพล ยอดสุรางค์ และคณะ. (2565). การวางแผนเส้นทางท่องเที่ยวฐานทรัพยากรสิ่งแวดล้อมสรรค์สร้างในเมืองรองริมแม่น้ำ. วารสารการจัดการสิ่งแวดล้อมและความยั่งยืน, 19(1), 66-89.
ประกาศคณะกรรมการนโยบายการบริหารงานจังหวัดและกลุ่มจังหวัดแบบบูรณาการ. (2552). เรื่อง การจัดตั้งกลุ่มจังหวัดและกำหนดจังหวัดที่เป็นศูนย์ปฏิบัติการของกลุ่มจังหวัด. ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 126 ตอนพิเศษ 28 ง หน้า 33 (18 กุมภาพันธ์ 2552).
พฤกษ์ สุพรรณนาลัย และคณะ. (2560). การรักษาคนเก่งโดยการให้รางวัล. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์, 2(11), 241-250.
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2558). การหาค่าความเที่ยงตรงของแบบสอบถาม (IOC). เรียกใช้เมื่อ 31 กรกฎาคม 2568 จาก https://www.mcu.ac.th/article/detail/14329
สำนักงานปลัดกระทรวงพาณิชย์. (2567). แผนยุทธศาสตร์การค้ากลุ่มจังหวัดภาคกลางตอนล่าง 1 พ.ศ. 2560 - 2564. เรียกใช้เมื่อ 9 สิงหาคม 2568 จาก https://shorturl.asia/YvV16
อัจฉรา ศรีลาชัย และภูเกริก บัวสอน. (2561). แนวทางการจัดการรูปแบบการท่องเที่ยวโดยชุมชนอย่างยั่งยืน กรณีศึกษา ชุมชนบ้านโคกเมือง ตำบลจรเข้มาก อำเภอประโคนชัย จังหวัดบุรีรัมย์. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์, 8(2), 270-279.
Cronbach, L. J. (1970). Essentials of Psychological Testing. New York: Harper and Row.
Ellen, T. P. (1988). Adapted from Sampling in Extension. Texas: The Texes A&M University System College Station.
Yamane, T. (1967). Statistics: An Introductory Analysis. (2nd ed.). New York: Harper and Row.
