กลยุทธ์ในการเสริมสร้างภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงในยุคดิจิทัล ของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีฝู๋เจี้ยน ในมณฑลฝู๋เจี้ยน ประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีน

Main Article Content

จาง เหรินเกิง
บูรณจิตร แก้วศรีมล
นิรันดร์ สุธีนิรันดร์
พัชรา เดชโฮม
จิตตวิสุทธิ์ วิมุตติปัญญา

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาการเสริมสร้างภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลง ในยุคดิจิทัล 2) เพื่อประเมินคุณลักษณะกลยุทธ์ ในการเสริมสร้างภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงในยุคดิจิทัล 3) เพื่อศึกษากลยุทธ์ในการเสริมสร้างภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงในยุคดิจิทัลของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีฝู๋เจี้ยน ในมณฑลฝู๋เจี้ยน ประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีน ใน 4 ด้าน ประกอบด้วย 1) ด้านของการมีอิทธิพลอย่างมีอุดมการณ์ 2) ด้านการที่จะสร้างแรงบันดาลใจ 3) ด้านการที่จะกระตุ้นทางปัญญา 4) ด้านการที่จะคำนึงถึงความเป็นปัจเจกบุคคลประชากรที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีฝู๋เจี้ยน ในมณฑลฝู๋เจี้ยน ประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ ได้แก่ ผู้บริหาร และอาจารย์ประจำการมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีฝู๋เจี้ยน ในมณฑลฝู๋เจี้ยน ประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีน โดยการสุ่มแบบเจาะจง รวมทั้งสิ้น 226 คน ผลการวิจัยพบว่า กลยุทธ์ใน การเสริมสร้างภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลง ในยุคดิจิทัลของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีฝู๋เจี้ยน ในมณฑลฝู๋เจี้ยน ประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีน โดยรวมทั้ง 4 ด้าน อยู่ในระดับมากเมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ด้านการที่จะกระตุ้นทางปัญญา มีค่าเฉลี่ยสูงสุด รองลงมา คือ ด้านของการมีอิทธิพลอย่างมีอุดมการณ์ ส่วนด้านการที่จะคำนึงถึงความเป็นปัจเจกบุคคล มีค่าเฉลี่ยต่ำสุด ซึ่งการบริหารจัดการองค์กรที่เป็นเลิศจะต้องมีผู้นำที่มีวิสัยทัศน์ รอบรู้การเปลี่ยนแปลงในบริบทของสังคมโลกแห่งอนาคตมีการจัดทำแผนปฏิบัติงานที่ครอบคลุมตัวชี้วัดอย่างเป็นระบบและมีคุณภาพ

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
เหรินเกิง จ. ., แก้วศรีมล บ. ., สุธีนิรันดร์ น. ., เดชโฮม พ. ., & วิมุตติปัญญา จ. . (2023). กลยุทธ์ในการเสริมสร้างภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงในยุคดิจิทัล ของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีฝู๋เจี้ยน ในมณฑลฝู๋เจี้ยน ประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีน. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 10(12), 1–8. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JMND/article/view/273564
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

ทิศนา แขมมณี. (2557). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. (พิมพ์ครั้งที่ 18). กรุงเทพมหานคร: ด่านสุทธาการพิมพ์.

หวาง ชาว และหลิว หยิง. (2019). การจัดการสมัยใหม่. ปักกิ่ง: สํานักพิมพ์มหาวิทยาลัยหมินของจีน.

Anderson, R. E., & Dexter, S. L. (2005). School technology leadership: Incidence and impact. New York: McGraw-Hill.

Bass, B.M., & B.J. Avolio. (1994). Transformational Leadership Development. Pola Alto. California: Consulting Psychologists Press.

Bennis, W. (1984). Leadership. New York: Harper and Row.

Bovee, C. L. et al. (1993). Management. New York: McGraw-Hill.

Burns, J. M. (1978). Leadership. New York: Harper and Row.

Chell, J. (2001). Introducing Principal to the Role of Instructional Leadership: A Summary of Master's Project. New York: McGraw - Hill.

Covey, Stephen R. (2004). The gth Habit: From Effectiveness to Greatness. New York: Simon & Schuster.

Koontz, H., & Weihrich, H. (1988). Management. (9th ed). New York: McGraw-Hill.

Muchinsky, P.M. (1997). Psychology Applied to Work An Introductions to Industrial and Organizational Psychology. (5 th ed). California: Brooks/Cole.

Stogdill, R. M. (1974). Handbook of leadership. New York: Free Press.