รูปแบบปัจจัยความสัมพันธ์เชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อการมีส่วนร่วมในการบริหารจัดการขยะ ของประชาชนในองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
DOI:
https://doi.org/10.60027/iarj.2025.288259คำสำคัญ:
การมีส่วนร่วม, , การบริหารจัดการขยะ, , ประชาชน, , องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นบทคัดย่อ
ภูมิหลังและวัตถุประสงค์: การจัดการขยะมูลฝอยเป็นประเด็นสำคัญที่ส่งผลต่อคุณภาพชีวิตของประชาชน และสิ่งแวดล้อมในระดับท้องถิ่น ซึ่งมีอัตราการเพิ่มขึ้นของขยะจากการขยายตัวของชุมชนและกิจกรรม ทางเศรษฐกิจ การบริหารจัดการขยะที่มีประสิทธิภาพจำเป็นต้องอาศัยความร่วมมือจากทุกภาคส่วนโดยเฉพาะอย่างยิ่งจากประชาชน การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์การวิจัย (1) เพื่อศึกษาระดับการมีส่วนร่วมการบริหารจัดการขยะของประชาชนในองค์กรบริหารส่วนท้องถิ่น เขตภาคตะวันออก เฉียงเหนือ (2) เพื่อศึกษาปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อการมีส่วนร่วมการบริหารจัดการขยะของประชาชน ในองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น เขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ และ (3) เพื่อสร้างและยืนยันรูปแบบปัจจัย ความสัมพันธ์เชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อการมีส่วนร่วมในการบริหารจัดการขยะของประชาชนในองค์กรปกครอง ส่วนท้องถิ่น เขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
ระเบียบวิธีการวิจัย: ใช้ระเบียบ วิธีการวิจัยแบบผสม แบ่งออกเป็น 2 ระยะ ได้แก่ ระยะที่ 1 ศึกษาระดับการมีส่วนร่วมและปัจจัยความสัมพันธ์เชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อการบริหารจัดการขยะของประชาชนในองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น เขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ กลุ่มตัวอย่าง คือ ประชาชนในภาคตะวันออก ฉียงเหนือ จำนวน 400 คน ได้มาโดยการกำหนดกลุ่มตัวอย่างตามสูตรของทาโร่ ยามาเน่ และใช้วิธีการ กำหนดสัดส่วนและวิธีสุ่มแบบง่าย เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล เป็นแบบสอบถามมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ ค่าความเชื่อมั่น .729 วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา ค่าเฉลี่ย ร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และใช้การวิเคราะห์ข้อมูล โดยสมการโครงสร้าง (SEM) ระยะที่ 2 สร้างและยืนยันรูปแบบการมีส่วนร่วม ในการบริหารจัดการขยะของประชาชนในองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นเขต กลุ่มเป้าหมายผู้ทรงคุณวุฒิและผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย จำนวน 20 คน เลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ใช้แบบสัมภาษณ์
ผลการวิจัย: (1) ระดับการมีส่วนร่วมการบริหารจัดการขยะของประชาชนในองค์กรบริหารส่วนท้องถิ่น เขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ โดยรวมอยู่ในระดับมาก (2) ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อการมีส่วนร่วม การบริหารจัดการขยะของประชาชนในองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น เขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ โดยเรียงลำดับค่าสัมประสิทธิ์อิทธิพลโดยรวมจากมากไปหาน้อย คือ ปัจจัยด้านโครงสร้างและนโยบาย ปัจจัยส่วนบุคคล และปัจจัยด้านสังคม โดยทั้งปัจจัยสามารถอธิบายการผันแปรในการมีส่วนร่วมการบริหารจัดการขยะของประชาชนในองค์กรบริหารส่วนท้องถิ่น เขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ได้ร้อยละ 48.30 (R2 = 0.483) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 ซึ่งโมเดลมีความสอดคล้องกลมกลืนกับข้อมูล เชิงประจักษ์ P-Value = 0.207, / = 1.630, GFI = 0.994, CFI = 0.992, RMSEA = 0.04, SRMR = 0.03 และ (3) รูปแบบปัจจัยความสัมพันธ์เชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อการมีส่วนร่วมในการบริหารจัดการ ขยะของประชาชนในองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ดังนี้ (3.1) การพัฒนาปัจจัยด้านโครงสร้างและนโยบาย (3.2) การพัฒนาด้านปัจจัยส่วนบุคคล และ (3.3) การพัฒนาด้านปัจจัย ด้านสังคม ผลการยืนยันรูปแบบมีความเหมาะสมระดับมากที่สุด และผู้เชี่ยวชาญมีความคิดเห็นสอดคล้องกัน
สรุปผล: ประชาชนในภาคตะวันออกเฉียงเหนือมีส่วนร่วมในการบริหารจัดการขยะในระดับมาก โดยมีปัจจัยสำคัญที่ส่งผลต่อการมีส่วนร่วม ได้แก่ โครงสร้างและนโยบาย ปัจจัยส่วนบุคคล และปัจจัยทางสังคม ซึ่งทำนายการมีส่วนร่วมได้ร้อยละ 48.30 โมเดลที่ใช้มีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์และได้รับการยืนยันจากผู้เชี่ยวชาญว่ามีความเหมาะสมสูง ข้อเสนอแนะหลัก คือ ควรพัฒนา โครงสร้างและนโยบาย ส่งเสริมความรู้และทัศนคติของประชาชน และสร้างสภาพแวดล้อมทางสังคมที่สนับสนุนการมีส่วนร่วมในการจัดการขยะ
เอกสารอ้างอิง
กมลชนก วิจิตรแพทย์. (2564). การส่งเสริมพฤติกรรมการแยกขยะในชุมชนจังหวัดอุดรธานี (วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี.
กรมควบคุมมลพิษ. (2567). รายงานสถานการณ์ขยะมูลฝอยในประเทศไทย. กรุงเทพฯ: กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม.
ธีรพล แก้วกอ. (2564). การมีส่วนร่วมในการจัดการขยะของครัวเรือนในเขตเทศบาลนครอุดรธานี (วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี.
นันทนา สุวรรณโณ. (2563). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการจัดการขยะในชุมชนเมือง จังหวัดขอนแก่น (วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ประภัสสร บุญเกียรติ. (2562). กิจกรรมสร้างจิตสำนึกด้านสิ่งแวดล้อมในเขตเทศบาลนครขอนแก่น (วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
พงศธร คำประภา. (2564). โครงสร้างพื้นฐานที่ส่งเสริมการบริหารจัดการขยะในเทศบาลตำบลเขตจังหวัดมหาสารคาม (วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
ภาวดี พิมพะสอน. (2562). การบังคับใช้กฎหมายและการบริหารจัดการเชิงกลยุทธ์ในเทศบาลเมืองจังหวัดอุดรธานี (วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี.
วรรณ โสภา. (2563). ผลกระทบของนโยบายการจัดการขยะมูลฝอยในเขตเทศบาลตำบลกาฬสินธุ์ (วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยกาฬสินธุ์.
วรัญญา ชัยมงคล. (2563). การมีส่วนร่วมของประชาชนในการบริหารจัดการขยะในเขตเทศบาลตำบลร้อยเอ็ด (วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด.
วิมลวรรณ โสภา. (2563). ผลกระทบของนโยบายการจัดการขยะมูลฝอยในเขตเทศบาลตำบลกาฬสินธุ์ (วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยกาฬสินธุ์.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2567). จำนวนประชากรในเขตองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น เขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. สำนักงานสถิติแห่งชาติ.
สุภาวดี อินทระโสภณ. (2562). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการจัดการขยะในระดับชุมชน จังหวัดนครราชสีมา (วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา.
Cohen, J. M., & Uphoff, N. T. (1980). Participation's place in rural development: Seeking clarity through specificity. World Development, 8(3), 213–235.
Likert, R. (1967). The human organization: Its management and value. McGraw-Hill.
Yamane, T. (1973). Statistics: An introductory analysis (3rd ed.). Harper and Row.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 Interdisciplinary Academic and Research Journal

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ลิขสิทธิ์ในบทความใดๆ ใน Interdisciplinary Academic and Research Journal ยังคงเป็นของผู้เขียนภายใต้ ภายใต้ Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License การอนุญาตให้ใช้ข้อความ เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ของสิ่งพิมพ์ ผู้ใช้ใดๆ เพื่ออ่าน ดาวน์โหลด คัดลอก แจกจ่าย พิมพ์ ค้นหา หรือลิงก์ไปยังบทความฉบับเต็ม รวบรวมข้อมูลเพื่อจัดทำดัชนี ส่งต่อเป็นข้อมูลไปยังซอฟต์แวร์ หรือใช้เพื่อวัตถุประสงค์ทางกฎหมายอื่นใด แต่ห้ามนำไปใช้ในเชิงพาณิชย์หรือด้วยเจตนาที่จะเป็นประโยชน์ต่อธุรกิจใดๆ





