การศึกษาความสัมพันธ์ด้านมนุษยสัมพันธ์ของผู้บริหารต่อการทำงานเป็นทีมของข้าราชการครูสังกัดกรุงเทพมหานคร

วีร์รัศมิ์   รัตนพันธ์; ศิริพงษ์  เศาภายน

doi:10.60027/iarj.2025.285416

ผู้แต่ง

วีร์รัศมิ์ รัตนพันธ์ คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง https://orcid.org/0009-0008-1363-9213
ศิริพงษ์ เศาภายน คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง https://orcid.org/0009-0008-1945-4623

DOI:

https://doi.org/10.60027/iarj.2025.285416

คำสำคัญ:

มนุษยสัมพันธ์ผู้บริหาร, การทำงานเป็นทีม, สถานศึกษากรุงเทพมหานคร

บทคัดย่อ

ภูมิหลังและวัตถุประสงค์: องค์กรที่จะประสบความสำเร็จได้ ต้องเป็นองค์กรที่มีความสามัคคีและความร่วมมือที่ดีระหว่างบุคลากร กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ บุคคลในองค์กรต้องมีมนุษยสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน ซึ่งส่งผลให้ทุกคนมีความรับผิดชอบร่วมกันในการพัฒนาความสัมพันธ์ภายในองค์กรให้เกิดผลลัพธ์ที่ดี แม้ว่าแต่ละบุคคลจะมีบทบาทและหน้าที่แตกต่างกัน แต่สิ่งที่ทุกคนต้องมีเหมือนกันคือมนุษยสัมพันธ์ เนื่องจากเป็นปัจจัยสำคัญในการทำงานร่วมกันและการประสานงานภายในองค์กร นอกจากนี้ ผู้บริหารหรือหัวหน้างานมีความรับผิดชอบมากขึ้นเป็นพิเศษ ในการส่งเสริมและพัฒนามนุษยสัมพันธ์ภายในหน่วยงานของตนให้มีประสิทธิภาพ ซึ่งหมายถึงทั้งการสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับผู้ร่วมงาน และการสนับสนุนการทำงานเป็นทีม เพราะการทำงานเป็นทีมเป็นองค์ประกอบสำคัญของทุกองค์กร มีความจำเป็นอย่างยิ่งในการเพิ่มประสิทธิภาพและประสิทธิผลของการบริหารงาน โดยบทบาทของทีมเวิร์กจะนำพาไปสู่ความสำเร็จของงาน ซึ่งต้องอาศัยความร่วมมือและความเข้าใจที่ดีจากสมาชิกทุกคน ดังนั้นการวิจัยจึงมีวัตถุประสงค์ดังนี้ 1) เพื่อศึกษาระดับของการมีมนุุษยสัมพันธ์ที่ดีของผู้บริหาร ตามทัศนะของข้าราชการครู สังกัดกรุงเทพมหานคร 2) เพื่อศึกษาระดับการทำงานเป็นทีมของข้าราชการครู สังกัดกรุงเทพมหานคร 3) เพื่อศึกษาระดับความสัมพันธ์ของผู้บริหารที่ส่งผลต่อการทำงานเป็นทีมของข้าราชการครู สังกัดกรุงเทพมหานคร

ระเบียบวิธีการวิจัย: เป็นการวิจัยเชิงสำรวจ กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ครูที่ปฏิบัติการสอนในสถานศึกษา สังกัดกรุงเทพมหานคร จำนวน 357 คน ทำการสุ่มแบบแบ่งชั้นภูมิ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือแบบสอบถามมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์หาความสัมพันธ์โดยใช้ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน

ผลการวิจัย: พบว่า 1) ระดับด้านมนุุษยสัมพันธ์ของผู้บริหาร ตามทัศนะของข้าราชการครู สังกัดกรุงเทพมหานครอยู่ในระดับสูง 2) ระดับการทำงานเป็นทีมของข้าราชการครู สังกัดกรุงเทพมหานครอยู่ในระดับสูง 3) ระดับความสัมพันธ์ของผู้บริหารที่ส่งผลต่อการทำงานเป็นทีมของข้าราชการครู สังกัดกรุงเทพมหานคร อยู่ในระดับสูง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01

สรุปผล: ความสัมพันธ์ด้านมนุุษยสัมพันธ์ของผู้บริหารต่อการทำงานเป็นทีมของข้าราชการครู แสดงให้เห็นถึงความสามารถของผู้บริหารในการผู้บริหาร ต้องมีความเข้าใจรับรู้บุคลากร ช่วยส่งเสริมความสามารถของบุคลากร รู้จักประสาน ความสัมพันธ์ และให้กำลังใจเมื่อมีโอกาส ซึ่งจะส่งผลต่อการทำงานเป็นทีมของครู ในการปฏิบัติงานได้ดีและทำงานอย่างเต็มใจและเมื่องานสำเร็จผลสำเร็จของงาน ทำให้ครูมีความสุขและมีคุณภาพชีวิตที่ดีในการทำงาน และยังต้องแสดงให้ครูเห็นถึงความสามารถในการบริหารจัดการงานของโรงเรียนอย่างมีมนุษยสัมพันธ์ที่ดีถึงจะส่งผลในการทำงานเป็นทีมของครู เพื่อยกระดับคุณภาพของผู้บริหารสถานศึกษาและครูให้ดียิ่งขึ้น

เอกสารอ้างอิง

กรปภา เจริญชันษา, พรหมพิริยะ พนาสนธิ์ และชัยการ วาทะงาม. (2564) ความสัมพันธ์ระหว่างมนุษยสัมพันธ์ของผู้บริหารและภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารกับการบริหารโรงเรียนในสังกัด สพป. ฉะเชิงเทรา เขต 1. วารสารสังคมศาสตร์, 10(2), 7-19.

กัณฐิกา สุระโคตร. (2559). ความผูกพันต่อองค์การของข้าราชการครูโรงเรียนขนาดกลางในอำเภอแก่งหางแมว สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาจันทบุรี เขต 1. นิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต : บูรพามหาวิทยาลัย.

ขณิศรา ต้นสอน และสมกูล ถาวรกิจ. (2565). การศึกษาการทำงานเป็นทีมของผู้บริหารและครูในจังหวัดสุพรรณบุรี สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 9. วารสารสิรินธรปริทรรศน์, 23(2), 260-265.

ขุนทอง สุขทวี, ประกาศิต อานุภาพแสนยากร, อุดมพันธุ์ พิชญ์ประเสริฐ, และสุรศักดิ์ ศรีกระจ่าง. (2562). มนุษยสัมพันธ์ของผู้บริหารที่ส่งผลต่อการบริหารงานโรงเรียนมัธยมศึกษา สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดศรีสะเกษ. วารสารวิชาการ, 13(2), 35-44.

จิรนันท์ ขุนทอง (2564). ความสัมพันธ์ระหว่างทักษะมนุษยสัมพันธ์ของผู้บริหารสถานศึกษากับการทำงานเป็นทีมของครูในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสระแก้ว. การศึกษาค้นคว้าด้วยตัวเองปริญญาศึกษามหาบัณฑิต : มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

นิมาลีกี ใบสะเม๊าะ. (2564). พฤติกรรมด้านมนุษยสัมพันธ์ของผู้บริหารสถานศึกษาในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่ การศึกษาประถมศึกษาปัตตานี เขต 3. การค้นคว้าอิสระปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการ บริหารการศึกษา, มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา.

บุญธิดา แก้วทอง (2564). แนวทางการเสริมสร้างมนุษยสัมพันธ์ของบุคลากรตามหลักสังคหวัตถุ ๔ ของผู้บริหารสถานศึกษาโรงเรียนประถมศึกษา อำเภอตากฟ้า จังหวัดนครสวรรค์. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พรหมพิริยะ พนาสนธิ์ิ และกรปภา เจริญชันษา. (2564) ความสัมพันธ์ระหว่างมนุษยสัมพันธ์ของผู้บริหารกับการบริหารโรงเรียนของโรงเรียนมัธยมวัดสิงห์ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 1. วารสารบัณฑิตศาส์น, 19(1), 250-262.

ไพโรจน์ บาลัน. (2551). ทักษะการบริหารทีม. กรุงเทพฯ : แอคทีฟพรินท์จำกัด.

ภานุวัต รักผึ้ง และสมใจ เดชบํารุง. (2566). การทำงานเป็นทีมของครูในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากรุงเทพมหานคร เขต 1. วารสารชมรมบัณฑิตศิลป์. 2(2), 38-46.

วงศ์ธวัช อุดมกัน (2564). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมเพื่อเสริมสร้างมนุษยสัมพันธ์ในการทำงาน สำหรับผู้นำสภานักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้น โรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครพนม เขต 2. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต : มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.

วัญญา วิศาลาภรณ์ (2540). การวิจัยทางการศึกษาหลักการและแนวทางการปฏิบัติ. กรุงเทพฯ : คอมแพ็คพริ้นท์.

สถาพร พฤฑฒิกุล. (2560). การบริหารการศึกษากับการเปลี่ยนแปลงในศตวรรษที่ 21. วารสารศึกษาศาสตร์, 28(2), 36-49.

สุดารัตน์ ศรีโยหะ, วัลนิกา ฉลากบาง และเอกลักษณ์ เพียสา. (2567). การศึกษาองค์ประกอบการทำงานเป็นทีมของครูในโรงเรียน. วารสาร มจร.หริภุญชัยปริทรรศน์, 8(1), 237-252.

อภิชัย เพ็งกรูด, (2565). แนวทางการพัฒนาการทำงานเป็นทีมของผู้บริหารสถานศึกษาตามหลักสังคหวัตถุ 4 ในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอ่างทอง. วารสารการบริหารจัดการและนวัตกรรมท้องถิ่น, 4(5), 28-43.

Cohen, L., Manion, L., & Morrison, K. (2018). Research methods in education (8th ed.). New York: Routledge.

Likert, R. (1967). The human organization: Its management and value. New York: McGraw-Hill.