ผลการฝึกโปรแกรม เอสเอคิว ที่มีผลต่อสมรรถนะของนักกีฬาวูซู ประเภทยุทธลีลา

บทคัดย่อ

ภูมิหลังและวัตถุประสงค์: การฝึก เอสเอคิว จะใช้หลักการฝึกด้านความสัมพันธ์ของระบบประสาทและกล้ามเนื้อ เป็นความสามารถในการทำงานอย่างประสานสัมพันธ์กันของระบบประสาทส่วนกลางและกล้ามเนื้อในการที่จะปฏิบัติการเคลื่อนไหวที่มีความยากได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น การวิจัยมีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อสร้างโปรแกรมการฝึกด้วยโปรแกรมเอสเอคิวของนักกีฬาวูซูยุทธลีลา 2) เพื่อศึกษาผลของการฝึกด้วยโปรแกรมเอสเอคิวของนักกีฬาวูซูยุทธลีลาที่มีผลต่อสมรรถภาพทางกายเฉพาะด้าน ของนักกีฬาวูซู ประเภทยุทธลีลา 3) เพื่อเปรียบเทียบผลของการฝึกด้วยโปรแกรมเอสเอคิวก่อนและหลังการฝึกที่มีผลต่อสมรรถภาพทางกายเฉพาะด้าน ของนักกีฬาวูซู ประเภทยุทธลีลา

ระเบียบวิธีการวิจัย: การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงกึ่งทดลองกลุ่มเดียววัดซ้ำ กลุ่มประชากรได้แก่ นักกีฬาวูซูประเภทยุทธลีลา 12 คน ได้มาโดยเลือกแบบเจาะจง ทำการฝึกรูปแบบเอสเอคิวใช้เวลาการฝึก 8 สัปดาห์ สัปดาห์ละ 3 วัน คือวันจันทร์ พุธ ศุกร์ และทำการเก็บรวบรวมข้อมูล โดยทำการทดสอบสมรรถภาพทางกายด้านความเร็ว ความคล่องคล่องแคล่วว่องไว ความไว ก่อนการฝึก และหลังการฝึกสัปดาห์ที่ 4 และหลังการฝึกสัปดาห์ที่ 8 วิเคราะห์ข้อมูลโดยหาค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ในการหาความแตกต่าง และความแปรปรวนแบบทางเดียวชนิดวัดซ้ำ (One - Way Repeated Measure Anova) และวิเคราะห์รายคู่ด้วย Bonferroni

ผลการวิจัย: พบว่า 1) ผลการฝึกด้วยโปรแกรม เอสเอคิว ที่มีผลต่อสมรรถภาพทางกายเฉพาะด้านของนักกีฬาวูซู ประเภทยุทธลีลา ด้านความเร็ว วิ่ง 40 เมตร ของนักกีฬาวูซู ประเภทยุทธลีลาที่เป็นกลุ่มประชากร ก่อนการฝึกใช้เวลาในการวิ่งเฉลี่ย 10.96 วินาที หลังการฝึกด้วยโปรแกรมเอสเอคิว ในสัปดาห์ที่ 4 ใช้เวลาในการวิ่งลดลงเฉลี่ย 9.40 วินาที และเมื่อฝึกไปได้ในสัปดาห์ที่ 8 ใช้เวลาในการวิ่งลดลงเฉลี่ย 7.48 วินาที 2) ผลการทดสอบความคล่องแคล่วว่องไว ก่อนการฝึกความคล่องแคล่วว่องไวใช้เวลาเฉลี่ย 17.05 วินาที หลังการฝึกในสัปดาห์ที่ 4 มีความคล่องแคล่วว่องไวเพิ่มขึ้นเวลาลดลงเฉลี่ย 15.01 วินาที และสัปดาห์ที่ 8 มีความคล่องแคล่วว่องไวเพิ่มมากขึ้นเวลาลดลงเฉลี่ย 11.23 วินาที 3) ผลการเปรียบเทียบระยะเวลาในการฝึกที่แตกต่างกันส่งผลต่อสมรรถสภาพทางกายเฉพาะด้าน ความเร็ว ความคล่องแคล่วว่องไว และความไว ของนักกีฬาวูซู ประเภทยุทธลีลาอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05

สรุปผล: ผลการเปรียบเทียบระยะเวลาในการฝึกที่แตกต่างกันส่งผลต่อสมรรถสภาพทางกายเฉพาะ ด้านความเร็ว ความคล่องแคล่วว่องไว และความไว ของนักกีฬาวูซู ประเภทยุทธลีลาอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และเมื่อพิจารณาในส่วนของการเปรียบเทียบรายคู่ของระยะเวลาการฝึกในช่วงเวลาต่างๆ ด้วยวิธีการทดสอบแบบบอนเฟอร์โรนี่ (Bonferroni) พบว่าระยะเวลาฝึกที่เพิ่มขึ้นส่งผลให้นักกีฬาวูซู ประเภทยุทธลีลามีความเร็ว ความคล่องแคล่วว่องไว และความไว เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ในทุกช่วงของการฝึก