แรงจูงใจในการเข้าศึกษาต่อในระดับบัณฑิตศึกษา วิทยาลัยการเมืองการปกครอง มหาวิทยาลัยมหาสารคาม

ธราภร  อนุเวช

doi:10.60027/iarj.2025.281259

ผู้แต่ง

ธราภร อนุเวช วิทยาลัยการเมืองการปกครอง มหาวิทยาลัยมหาสารคาม https://orcid.org/0009-0004-0955-1930

DOI:

https://doi.org/10.60027/iarj.2025.281259

คำสำคัญ:

แรงจูงใจ, การศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา, วิทยาลัยการเมืองการปกครอง

บทคัดย่อ

ภูมิหลังและวัตถุประสงค์: แรงบันดาลใจเป็นสิ่งสำคัญในการศึกษาต่อในระดับบัณฑิตศึกษา เพราะแรงบันดาลใจจะหล่อเลี้ยงความพากเพียรและความทุ่มเทเพื่อเผชิญกับความท้าทายของงานวิชาการขั้นสูง นอกจากนี้ แรงบันดาลใจยังช่วยหล่อเลี้ยงความปรารถนาในการค้นคว้าและพัฒนาตนเอง ซึ่งจะทำให้ทุ่มเทกับสาขาที่เลือกได้ในระยะยาว ดังนั้นบทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาแรงจูงใจที่มีผลในการศึกษาต่อในระดับบัณฑิตศึกษา วิทยาลัยการเมืองการปกครอง มหาวิทยาลัยมหาสารคาม

ระเบียบวิธีการวิจัย: การวิจัยครั้งนี้ใช้ระเบียบวิธีวิจัยแบบผสม (Mixed Method) กลุ่มประชากร คือจากนิสิตระดับบัณฑิตศึกษา ของวิทยาลัยการเมืองการปกครอง ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงปริมาณ (Quantitative Methodology) แบบสอบถาม (ออนไลน์) กับนิสิตปัจจุบันที่สถานะปกติในระบบ จำนวน 67 และใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Methodology) ในการสัมภาษณ์แบบสนทนากลุ่ม (Focus group) นิสิตปัจจุบัน จำนวน 10 คน สถิติที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ ค่าเฉลี่ยค่าร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน

ผลการวิจัย: แรงจูงใจในระดับมากในการศึกษาต่อ ได้แก่ 1) แรงจูงใจด้านบุคคล (4.47) มากที่สุด โดยให้ความสำคัญกับ การสร้างความก้าวหน้าในอาชีพการงาน ความสนใจในรายวิชา และความชื่นชอบ ความสนใจส่วนตัว และความต้องการสร้างเครือข่าย ตามลำดับ 2) แรงจูงใจเกี่ยวกับสถาบัน (4.33) ให้ความสำคัญกับคณาจารย์ที่มีความรู้ ความสามารถมากที่สุด ชื่อเสียงของสถาบัน และตั้งอยู่ใกล้บ้าน ตามลำดับ 3) แรงจูงใจด้านหลักสูตร (4.31) ได้แก่ หลักสูตรมีคุณภาพ รูปแบบการจัดการเรียนการสอนที่หลากหลาย และสิ่งสนับสนุนการเรียนที่หลากหลาย นอกจากนี้ยังพบแรงจูงใจระดับปานกลาง ได้แก่ 1) ด้านช่องทางการประชาสัมพันธ์ (3.76) โดย ทราบข่าวสารสื่อโซเชียล เช่น เฟซบุ๊ก เว็บไซต์ และไลน์ มากที่สุด การแนะนำจากคนรู้จัก ทราบข่าวสารจากหนังสือประชาสัมพันธ์/แผ่นพับ จากการออกแนะนำนอกสถานที่ของสถาบัน ตามลำดับ 2) ด้านเศรษฐกิจ (3.66) ได้แก่ ทุนการศึกษา ประหยัดค่าใช้จ่ายในการเดินทางและค่าที่พักมากที่สุด และค่าเทอมถูก ตามลำดับ 3) บุคคลอื่นที่เกี่ยวข้อง (3.58) ได้แก่ เพื่อน รุ่นพี่ มากที่สุด รองลงมา คือ คนใกล้ชิด/ครู อาจารย์ บิดา มารดา และญาติพี่น้อง ตามลำดับ และผลการสนทนากลุ่ม พบว่า แรงจูงใจในการเลือกเข้าศึกษาต่อมีปัจจัยที่สำคัญ ได้แก่ การพัฒนาทักษะและความก้าวหน้าในอาชีพ ความต้องการจากครอบครัว การสร้างเครือข่าย และความสะดวกในการเรียน

สรุปผล: การศึกษาพบว่าแรงจูงใจส่วนบุคคลซึ่งขับเคลื่อนโดยความก้าวหน้าในอาชีพการงานและความสนใจส่วนตัวเป็นปัจจัยที่สำคัญที่สุดในการศึกษาต่อในระดับบัณฑิตศึกษา รองลงมาคือชื่อเสียงของสถาบันและคุณภาพหลักสูตร แรงจูงใจระดับปานกลางได้แก่ ช่องทางประชาสัมพันธ์ ปัจจัยทางเศรษฐกิจ และอิทธิพลของเพื่อน โดยเน้นที่การพัฒนาทักษะ ความก้าวหน้าในอาชีพการงาน และความสะดวกสบาย

เอกสารอ้างอิง

กิตติยา เพชรดี. (2559). แรงจูงใจในการศึกษาต่อระดับปริญญาโทของนิสิตคณะภูมิสารสนเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา. งานนิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต : มหาวิทยาลัยบูรพา.

จริยาภรณ์ โตเผือก. (2562). ปัจจัยที่มีผลต่อการศึกษาต่อระดับบัณฑิตศึกษาของนักศึกษาปริญญาโท มหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึง. วารสารการบริหารและการจัดการ. 7(2), 56-63.

จุรีรัตน์ เสนาะกรรณ, และวีรวรรณ จงจิตร ศิริจิรกาล. (2562). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจเลือกเข้าศึกษาต่อระดับบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช. วารสารAL-NUR บัณฑิตวิทยาลัมหาวิทยาลัยฟาฏอนี. 14(27), 94-106.

นิตยา กวีนัฎธยานนท์. (2556). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจศึกษาต่อระดับปริญญาโทของนักศึกษาระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยรามคำแหง .ปริญญานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต : มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

พีระ พันธุ์งาม, ณัฐวัชต์ บุญภาพ, ธัญลักษณ์ ครึ่งธิ, และสุลีมาศ คำมุง. (2559). การตัดสินใจศึกษาต่อในระดับบัณฑิตศึกษา. วารสารวิชาการสถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค. 2(1), 121-127.

มนต์ชัย วงษ์กิตติไกรวัล. (2563, 12 มกราคม). การเรียนปริญญาโท ยังจำเป็นอยู่หรือเปล่าในปี 2020? Workpoint Today. https://workpointtoday.com/article-on-graduate-school/?fbclid=IwY2xjawE9bRpleHRuA2FlbQIxMAABHeqZDks5qnqkL3m0Ef-FDmMWo4G-iyiGvF_JntA7UkAAr_1eOWkwa3qQKw_aem_PF8ctIVsnuLr3FHQ8V7v1A

มะลิวัลย์ สินน้อย ปวีณา คําพุกกะ และสยุมพร บุญไชย. (2564). แรงจูงใจในการเข้าศึกษาต่อมหาวิทยาลัยอุบลราชธานี. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. (2(2), 88-100.

สมฤทัย ไทยนิยม. (2556). แรงจูงใจในการศึกษาต่อระดับปริญญาโทของข้าราชการกรมพัฒนาพลังงานทดแทนและอนุรักษ์พลังงาน .ปริญญานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต : มหาวิทยาลัยศรีปทุม.

อาภรณ์ เชี่ยวชาญเกษตร. (2551). เหตุจูงใจในการเข้าศึกษาต่อระดับบัณฑิตศึกษาของนักศึกษาปริญญาโท คณะเทคโนโลยีสารสนเทศ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี .ปริญญานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต : มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี.

เอกลักษณ์ นาคพ่วง. (2562). แรงจูงใจในการศึกษาต่อระดับมหาบัณฑิตของนักศึกษาสาขาวิชารัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์. 8(3), 244-254.