The Effects of Peer and Self-editing Checklists on English Writing Errors of Students in a Creative English Writing Subject

สุธีรวรรณ สุวรรณไตรย์; กิติยากร  เนินไธสง; สุริชา ฐานวิสัย

doi:10.60027/iarj.2025.280564

ผู้แต่ง

สุธีรวรรณ สุวรรณไตรย์ โรงเรียนสุรวิวัฒน์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี จังหวัดนครราชสีมา https://orcid.org/0009-0006-9281-6307
กิติยากร เนินไธสง โรงเรียนสุรวิวัฒน์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี จังหวัดนครราชสีมา https://orcid.org/0009-0005-3510-4090
สุริชา ฐานวิสัย โรงเรียนสุรวิวัฒน์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี จังหวัดนครราชสีมา https://orcid.org/0009-0004-8242-9691

DOI:

https://doi.org/10.60027/iarj.2025.280564

คำสำคัญ:

ทักษะการเขียน, การเขียน, หลักการเขียน, ภาษาอังกฤษ, แบบประเมินการเขียน

บทคัดย่อ

ภูมิหลังและวัตถุประสงค์: รายการตรวจสอบการแก้ไขของเพื่อนร่วมงานและตนเองส่งเสริมการคิดวิเคราะห์เชิงวิพากษ์และใส่ใจในรายละเอียด ช่วยให้นักเขียนระบุข้อผิดพลาดและปรับปรุงผลงานของตนเองได้ นอกจากนี้ยังส่งเสริมการทำงานร่วมกันและปรับปรุงทักษะการเขียนด้วยการให้ข้อเสนอแนะเชิงสร้างสรรค์แก่เพื่อนร่วมงาน ดังนั้นการวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบความแตกต่างของข้อผิดพลาดในการเขียนภาษาอังกฤษของนักเรียน เครื่องมือในการประเมินทักษะการเขียนภาษาอังกฤษตามหลักการเขียนที่ถูกต้อง ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 – 3 จำนวน 22 คน ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2565 โรงเรียนสุรวิวัฒน์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี

ระเบียบวิธีการวิจัย: มีรูปแบบการวิจัยเชิงทดลอง (Experimental Research) โดยทำการเลือกกลุ่มเป้าหมายในการวิจัยโดยใช้การเลือกแบบเจาะจง (purposive sampling) มาจากชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 – 3 จำนวน 22 คน ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2565 โรงเรียนสุรวิวัฒน์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี นำมาทดลองโดยใช้แผนการเรียนรู้จำนวน 3 แผน และทำการทดสอบโดยใช้แบบประเมินการเขียนโดยเพื่อนและตนเองจำนวน 10 ข้อ เก็บรวบรวมข้อมูลทั้งเชิงคุณภาพ และปริมาณ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติพื้นฐาน สัมประสิทธิ์การแปรผัน (Coefficient of Variation: CV)

ผลการวิจัย: ผลการวิจัยพบว่าการวิเคราะห์ค่าสถิติพื้นฐานเมื่อพิจารณาค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานจากการวัดทั้งสามครั้ง ค่าเฉลี่ยข้อผิดพลาดในการเขียนภาษาอังกฤษของนักเรียนในครั้งที่ 2 มีค่าเฉลี่ยมากที่สุด (M=8.364, SD=0.902) รองลงมาคือ ครั้งที่ 3 และครั้งที่ 1 (M=8.318, SD=1.086 และ M=7.864, SD=1.320 ตามลำดับ) แสดงว่าการทดสอบครั้งที่ 2 มีความแปรปรวนของค่าเฉลี่ยข้อผิดพลาดในการเขียนภาษาอังกฤษน้อยกว่าการทดสอบครั้งที่ 1 และคะแนนของการทดสอบครั้งที่ 3

สรุปผล: พบว่าค่าเฉลี่ยข้อผิดพลาดในการเขียนภาษาอังกฤษของนักเรียนที่ใช้แบบประเมินการเขียนโดยเพื่อนและตนเอง (Peer and Self Editing Checklist) ระหว่างการวัดแต่ละครั้งมีความแตกต่างกัน แต่ไม่พบนัยสำคัญทางสถิติ ข้อมูลเป็นเอกพันธ์กันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (Mauchly’s W = .883; p = .287) และเมื่อวิเคราะห์ความแตกต่างระหว่างค่าเฉลี่ยข้อผิดพลาดในการเขียนภาษาอังกฤษระหว่างการวัดแต่ละครั้ง (Test of Within-Subjects Effects) พบว่า ค่าเฉลี่ยข้อผิดพลาดในการเขียนภาษาอังกฤษจากการวัดอย่างน้อย 1 ครั้งแตกต่างจากการวัดครั้งอื่น ๆ แบบไม่พบนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (Greenhouse - Geisser = .895; F(1.790,37.588) = 2.792, p = .080)

เอกสารอ้างอิง

ปราวีณยา สุวรรณณัฐโชติ. (2558). ผลของการใช้คำถามประเมินตนเองและการประเมินโดยเพื่อนเพื่อเสริมสร้างการรับรู้ความสามารถของตนเองและความรู้บูรณาการ TPACK ด้านการออกแบบสื่อดิจิทัลของนิสิตครู. วารสารครุศาสตร์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 43(4), 129 – 145.

พินดา วราสุนันท์. (2558). การพัฒนาผู้เรียนด้วยการให้ข้อมูลย้อนกลับโดยเพื่อน (Developing Learners by Using Peer Feedback). วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 9(1), 33-40.

พูลสุข กรรณาริก และสงัด เซียนจันทึก. (2564). การพัฒนาการเขียนภาษาอังกฤษเชิงสร้างสรรค์โดยการใช้การเรียนรู้แบบร่วมมือของนักศึกษาสาขาวิชาการสอนภาษาอังกฤษ คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหามกุฎราชวิทยาลัย วิทยาเขตล้านนา. วารสาร มมร วิชาการล้านนา, 10(1), 37 – 47.

วัชรา เล่าเรียนดี. (2556). ศาสตร์การนิเทศการสอนและการโค้ช การพัฒนาวิชาชีพ: ทฤษฎีกลยุทธ์สู่การปรฏิบัติ. (พิมพ์ครั้งที่ 12). นครปฐม: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยศิลปากร.

Academy, T. (2020). The Basics of Teaching English as a Foreign Language. Ratchaphruek Journal, 1(1), 18-29. https://bit.ly/367PCjc.

Alice Oshima, Ann Hogue. (1991). Writing Academic English: A Writing and Sentence Structure Workbook for International Students (Longman Academic Writing Series). United Kingdom: Longman.

Belachew, M., Getinet, M., & Gashaye, A. (2015). Perception and practice of self-assessment in EFL writing classrooms. Journal of Languages and Culture, 6(1), 1–8.

Meletiadou, E. (2021). Exploring the Impact of Peer Assessment on EFL Students’ Writing Performance. IAFOR Journal of Education: Language Learning in Education, 9(3), 77 - 95.

Nielsen, L., Hansen, & Storgaard, K. (2014). Personas Is Applicable: A Study on the Use of Personas in Denmark Proceedings of the SIGCHI Conference on Human Factors in Computing Systems. Toronto, Ontario: ACM.

Robinson, P. (1991). ESP Today: A Practitioner’s Guide, Developments in English for Specific Purposes. In: Cambridge: Cambridge University Press. Successful practices and essential strategies. Journal of Research in Reading, 37, 1–16.

Yu, R., & Yang, L. (2021). ESL/EFL Learners’ Responses to Teacher Written Feedback: Reviewing a Recent Decade of Empirical Studies. Frontiers in Psychology, 25, 29 – 65.

Zhang, X., & Chen, J. (1989). The techniques to teach writing. English Teaching Forum, 27(2), 34.