การไกล่เกลี่ยข้อพิพาทภาคประชาชนในชุมชนตามกระบวนการยุติธรรมทางเลือกโดยยึดหลักนิติธรรมและหลักการมีส่วนร่วม

ผู้แต่ง

DOI:

https://doi.org/10.60027/iarj.2024.279783

คำสำคัญ:

กระบวนการยุติธรรมทางเลือก, การไกล่เกลี่ยข้อพิพาทภาคประชาชน

บทคัดย่อ

ภูมิหลังและวัตถุประสงค์: กระบวนการยุติธรรมทางเลือกเกิดขึ้นจากความต้องการในการยุติข้อพิพาทโดยไม่เข้าสู่กระบวนการยุติธรรมด้วยการใช้วิธีการไกล่เกลี่ยหรือประนีประนอมยอมความหรือระบบอนุญาโตตุลาการนอกศาล ซึ่งจากเจตนารมณ์ของกฎหมายดังกล่าวจึงส่งผลต่อการไกล่เกลี่ย ระงับหรือยุติข้อพิพาทของประชาชนในชุมชนอย่างยั่งยืน การศึกษาครั้งนี้จึงมีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาลักษณะและองค์ประกอบของการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทภาคประชาชนในชุมชนตามกระบวนการยุติธรรมทางเลือกโดยยึดหลักนิติธรรมและหลักการมีส่วนร่วม และ 2) เพื่อหาแนวทางส่งเสริมการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทภาคประชาชนในชุมชนตามกระบวนการยุติธรรมทางเลือกโดยยึดหลักนิติธรรมและหลักการมีส่วนร่วม เพื่อสร้างการรับรู้และความเข้าใจ รวมถึงการยอมรับของประชาชน ชุมชน

ระเบียบวิธีการศึกษา: โดยการศึกษาการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทภาคประชาชนในชุมชน เป็นการศึกษาหลักการ ความเป็นมาของกระบวนการยุติธรรมทางเลือก กระบวนการยุติธรรมเชิงสมานฉันท์ แนวคิดยุติธรรมชุมชน องค์ประกอบการบริหารจัดการของศูนย์ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทภาคประชาชนตามหลักธรรมาภิบาล โดยเฉพาะหลักนิติธรรม และหลักการมีส่วนร่วม

ผลการศึกษา: การไกล่เกลี่ยข้อพิพาทภาคประชาชนจำเป็นที่จะต้องยึดหลักข้อกฎหมาย หลักสิทธิมนุษยชนและความเสมอภาค โดยอาศัยหลักนิติธรรม และหลักการมีส่วนร่วมของชุมชน เป็นกลไกหลักสำคัญในการส่งเสริมกระบวนการยุติธรรมทางเลือกของศูนย์ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทภาคประชานสามารถดำเนินกิจกรรมตามพระราชบัญญัติไกล่เกลี่ยข้อพิพาท พ.ศ. 2562 ให้มีประสิทธิภาพ เป็นที่เชื่อมั่นของประชาชน และเพื่อให้เป็นไปตามเจตนารมณ์ของกฎหมายด้านกระบวนการยุติธรรมทางเลือก ในการลดข้อพิพาทตั้งแต่ต้นทาง และลดปัญหาความขัดแย้งภายในชุมชน อันเป็นประโยชน์ต่อระบบกระบวนการยุติธรรม สังคม และประชาชน

สรุปผล: การศึกษาครั้งนี้เน้นย้ำถึงความสำคัญของการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทของภาครัฐในการส่งเสริมความเสมอภาค สิทธิมนุษยชน และการปฏิบัติตามกฎหมาย ด้วยการมีส่วนร่วมของชุมชนและการปฏิบัติตามพระราชบัญญัติการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทปี 2019 พยายามหลีกเลี่ยงความขัดแย้งและลดความขัดแย้งโดยการนำแนวทางปฏิบัติด้านความยุติธรรมทางเลือกมาใช้ ซึ่งจะเป็นประโยชน์ต่อระบบกฎหมาย สังคม และประชาชนทั่วไป

เอกสารอ้างอิง

จาตุรงค์ สุทาวัน และพีรพล สิมมา. (2564). ผลของ “หลักนิติธรรมแบบไทย” ต่อระบบกฎหมายและการเมืองภายหลังการรัฐประหาร พ.ศ. 2549. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย. 3(2), 47-58.

จิตรา สรณสิริ. (2564). ปัญหาอุปสรรคการดำเนินงานของศูนย์ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทภาคประชาชนตามพระราชบัญญัติการไกล่เกลี่ยข้อพิพาท พ.ศ. 2562 ในเขตกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาอาชญาวิทยาและการบริหารงานยุติธรรม คณะอาชญาวิทยาและการบริหารงานยุติธรรม บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยรังสิต.

ทวิตรา เจรจา. (2560). การเสริมสร้างแนวคิดกระบวนการยุติธรรมชุมชนภายใต้บริบทของกำหมาย รัฐธรรมนูญ. รายงานฉบับสมบูรณ์ สถาบันพระปกเกล้า.

ทัศนพงศ์ สมศรี. (2566). ธรรมราชา: ราชากับการต้านโกง สมัยสุโขทัย(พ.ศ. 1792-พ.ศ.1981). พิพิธภัณฑ์ ต้านโกง. Retrieved on June 20, 2024. Source https://acm.nacc.go.th/press.

ธนิดา หิรัญคำ. (2558). การมีส่วนร่วมของประชาชนในเครือข่ายยุติธรรมชุมชน: กรณีศึกษายุติธรรมชุมชน ตำบลบ้านฆ้อง อำเภอโพธาราม จังหวัดราชบุรี. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการพัฒนาสังคม คณะพัฒนาสังคมและสิ่งแวดล้อม สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.

ธีระ สินเดชารักษ์ และคณะ. (2561). โครงการวิจัยการถอดบทเรียนการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทในชุมชน เพื่อสร้างความเข้มแข็งของชุมชน. รายงานการวิจัย สำนักกิจการยุติธรรม กระทรวงยุติธรรม.

ประสิทธิ์ ปิวาวัฒนพานิช. (2558). ความหมายและองค์ประกอบของหลักนิติธรรม. วารสารสถาบันพระปกเกล้า. 13 (3), 5-29.

พรรณรัตน์ โสธรประภากร และคณะ. (2564). พัฒนาการของกฎหมายและศาลไทยสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ถึง พ.ศ. 2475. การประชุมวิชาการระดับชาติ ครั้งที่ 13 (1889-1896). นครปฐม: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม.

พระภควิชญ์ ปุญฺญชาโต และพระปราโมทย์ วาทโกวิโท. (2565). คุณค่าและความสำคัญของบทบาทบวรต่อการพัฒนาศูนย์ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทภาคประชาชน: ศึกษากรณี ศูนย์ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทภาคประชาชน ตำบลสวาย อำเภอปรางค์กู่ จังหวัดศรีสะเกษ. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร. 10(2), 652-664.

ภานุ รังสีสหัส. (2555). การจัดการความขัดแย้งกับการไกล่เกลี่ยข้อพิพาท ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับการไกล่เกลี่ยข้อพิพาท. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: ธนาเพรส.

วิภาดา อ่อนวิมล. (2564). แกะรอยกฎหมายสมัยอยุธยา: กฎหมายหลักไชย(ฉบับบริติชมิวเซียม). ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร(องค์การมหาชน). Retrieved on June 20, 2024. Source https://www.sac.or.th/portal/th/article/detail/253.

ศรีพัชรา สิทธิกำจร แก้วพิจิตร. (2551). การใช้หลักธรรมาภิบาลในสถาบันอุดมศึกษาเอกชน. ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต บัณฑิตวิยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.

ศักดิ์ชาย สุนทรธนารมภิรมย์. (2564). แนวทางการพัฒนาระบบและศักยภาพการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทของหน่วยงาน ซึ่งดำเนินการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทตามพระราชบัญญัติการไกล่เกลี่ยข้อพิพาท พ.ศ. 2562. วารสารการเมืองการปกครอง. 12(3), 17-34.

ศาชกร ทองขาวขำ. (2562). การนำกระบวนการยุติธรรมเชิงสมานฉันท์มาใช้ในการระงับข้อพิพาท: ศึกษาการไกล่เกลี่ยคดีอาญาที่ทีอัตราโทษจำคุกอย่างสูงไม่เกินห้าปีในชั้นศาล. วิทยานิพนธ์หลักสูตรนิติศาสตรมหาบัณฑิต สาขากฎหมายอาญา คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

สถาบันเพื่อการยุติธรรมแห่งประเทศไทย (TIJ). (2567). วาระแห่งชาติ...ขับเคลื่อนหลักนิติธรรมนำไทย. Retrieved on July 5, 2024. Source https://www.tijthailand.org/what-we-do/detail/rule-of-law-forum-2024.

สมบัติ นามบุรี. (2562). ทฤษฎีการมีส่วนร่วมในงานรัฐประศาสนศาสตร์. วารสารวิจัยวิชาการ. 2(1), 183-197.

สัญญา เคณาภูมิ. (2551). ความสำเร็จของวิสาหกิจชุมชนใน 4 จังหวัดชายแดนลุ่มน้ำโขง. วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์ บัณฑิตวิยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยลงกรณ์ในพระบรมราชูปถัมภ์.

สุชาดา ศรีใหม่. (2564). การไกล่เกลี่ยข้อพิพาท ศึกษาเปรียบเทียบภาคประชาชนและคณะกรรมการหมู่บ้าน. วารสารนิติศาสตร์และสังคมท้องถิ่น. 5(2), 145-172.

สุเมฆ จีรชัยสิริ. (2563). กฎหมายตราสามดวง. พิพิธภัณฑ์รัฐสภา. Retrieved on June 20, 2024. Source https://parliamentmuseum.go.th/ar63-Law-enact.html.

อรรถนิติ ดิษฐอำนาจ. (2553). คู่มือการศึกษาวิชากฎหมายการค้าระหว่างประเทศว่าด้วย การรับขนของทางทะเลและการประกันภัยทางทะเล. กรุงเทพฯ : สำนักอบรมศึกษากฎหมายแห่งเนติบัณฑิตยสภา

อำนาจ ขุมทอง และไกรวุฒิ วัฒนสิน. (2566). กระบวนการยุติธรรมทางเลือกสำหรับผู้ติดยาเสพติด. วารสารอาชญาวิทยาและสังคมศาสตร์. 5(1), 74-87.

Erwin, W. (1976). Participation Management: Concept Theory and Implementation. Atlanta: Georgia State University.

World Justice Project. (2023). WJP Rule of LAW INDEX: Thailand. Retrieved on July 5, 2024.Source https://worldjusticeproject.org/rule-of-law-index/country/2023/Thailand/.

Zehr, H., & Braithwaite, J. (1995). Re-Thinking Criminal Justice: Restorative Justice. USA: National Criminal Justice Reference Service.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2024-12-08

รูปแบบการอ้างอิง

ศรีจอมขวัญ ป. ., ดอกจันทร์ ภ. ., & วงษ์วัฒนพงษ์ ก. . (2024). การไกล่เกลี่ยข้อพิพาทภาคประชาชนในชุมชนตามกระบวนการยุติธรรมทางเลือกโดยยึดหลักนิติธรรมและหลักการมีส่วนร่วม. Interdisciplinary Academic and Research Journal, 4(6), 801–814. https://doi.org/10.60027/iarj.2024.279783

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิชาการ