ความหมายของคำว่า “น้ำ” ในภาษาไทย

บทคัดย่อ

ภูมิหลังและวัตถุประสงค์: เมื่อเปรียบเทียบกับสังคมอื่นๆ น้ำถือเป็นสัญลักษณ์ที่ชัดเจนที่สุดในสังคมไทย เนื่องจากน้ำมีอยู่ในสื่อศิลปะหลายประเภท รวมถึงภาพวาด ประติมากรรม สถาปัตยกรรม การเต้นรำ พิธีกรรม และแม้แต่การวางผังเมือง เห็นได้ชัดว่าวิถีชีวิตและปัจจัยยังชีพของคนไทยได้รับอิทธิพลจากน้ำ ด้วยเหตุนี้ คำว่า "น้ำ" จึงมีความสำคัญในวัฒนธรรมและภาษาไทย ดังนั้น บทความวิจัยเรื่องความหมายของคำว่า “น้ำ” ในภาษาไทยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาลักษณะการปรากฏและความหมายของคำว่า “น้ำ” ในภาษาไทย

ระเบียบวิธีการวิจัย: ผู้วิจัยเก็บและรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับทฤษฎี งานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับอรรถศาสตร์ปริชาน โดยเก็บและรวบรวมข้อมูลคำว่า “น้ำ” จากคลังข้อมูลภาษาไทยแห่งชาติจำนวน 500 คำ จากนั้นวิเคราะห์ข้อมูล โดยวิเคราะห์ความหมายของคำว่า“น้ำ”จากข้อมูลการปรากฏร่วมกับคำชนิดต่าง ๆ ของ “น้ำ และวิเคราะห์ มโนทัศน์ของผู้ใช้ภาษาที่มีต่อรูปร่าง และคุณสมบัติของคำว่า “น้ำ” และการขยายความหมายของคำว่า “น้ำ” จากนั้นการสรุปผลการวิจัยด้วยวิธีพรรณนาวิเคราะห์

ผลการวิจัย: จากการศึกษาพบว่าการขยายความหมายคำว่า “น้ำ” ในฐานะคำหลักของคำประสมสามารถทำได้ 4 วิธี ได้แก่ 1) ขยายด้วยคำนาม 2) ขยายด้วยคำกริยา 3) ขยายด้วยคำประสม และ 4) ขยายด้วยคำประสมแบบเท่าเทียม ส่วนการขยายความหมายของ “น้ำ” ที่ทำหน้าที่เป็นวลีสำเร็จรูปใช้กลวิธีอุปลักษณ์ อุปลักษณ์ของ “น้ำ” คือ อุปลักษณ์น้ำคือของมีค่า และอุปลักษณ์น้ำคือทรัพย์สิน ระบบมโนทัศน์น้ำ คือ น้ำเป็นทรัพย์สินที่มีค่า

สรุปผล: การขยายความหมายคำว่า “น้ำ” มี 4 วิธี ส่วนการขยายความหมายของ “น้ำ” ใช้กลวิธีอุปลักษณ์ และระบบมโนทัศน์น้ำ คือ น้ำเป็นทรัพย์สินที่มีค่า