แนวคิดการฟื้นฟูภาวะถดถอยการเรียนรู้ในยุคดิจิทัล

ผู้แต่ง

  • ญาณิศา จิตต์อักษร วิทยาลัยนวัตกรรมการจัดการ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์ https://orcid.org/0009-0002-9493-9889
  • วีระวัฒน์ พัฒนกุลชัย วิทยาลัยนวัตกรรมการจัดการ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์ https://orcid.org/0009-0005-4320-0031
  • ทนง ทองภูเบศร์ วิทยาลัยนวัตกรรมการจัดการ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์ https://orcid.org/0009-0004-3668-6718

DOI:

https://doi.org/10.60027/iarj.2024.278854

คำสำคัญ:

การฟื้นฟู, การเรียนรู้, ดิจิทัล

บทคัดย่อ

ภูมิหลังและวัตถุประสงค์: เทคโนโลยีดิจิทัลในกระบวนการเรียนการสอน การฟื้นฟูภาวะถดถอยการเรียนรู้ในยุคดิจิทัลมีความสำคัญในการพัฒนากลยุทธ์และวิธีการที่เหมาะสมเพื่อแก้ไขและปรับปรุงผลกระทบที่เกิดขึ้น โดยอาศัยทฤษฎีการเรียนรู้และการสอนที่เน้นการมีส่วนร่วมและการเรียนรู้ด้วยการทำ ดังนั้นการศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาแนวคิดการฟื้นฟูภาวะถดถอยการเรียนรู้ในยุคดิจิทัล

ระเบียบวิธีการศึกษา: การศึกษาครั้งนี้เป็นการวิเคราะห์เอกสารทางวิชาการ การกำหนดเป้าหมายตามวัตถุประสงค์การศึกษา ใช้วิธีการวิเคราะห์เนื้อหา และนำเสนอเชิงพรรณนาความ

ผลการศึกษา: แนวคิดการฟื้นฟูนี้จะมุ่งเน้นไปที่การประเมินผลการเรียนรู้ของนักเรียนเพื่อระบุความต้องการเฉพาะบุคคลและปรับปรุงหลักสูตรให้สอดคล้องกับความสามารถและความสนใจของนักเรียน การใช้เทคโนโลยีดิจิทัล เช่น การเรียนรู้ออนไลน์ แพลตฟอร์มการสอนดิจิทัล และการประยุกต์ใช้ปัญญาประดิษฐ์จะช่วยในการสร้างสภาพแวดล้อมการเรียนรู้ที่ยืดหยุ่นและมีประสิทธิภาพ การฝึกอบรมครูและบุคลากรทางการศึกษาเพื่อพัฒนาความสามารถในการใช้เทคโนโลยีเป็นอีกหนึ่งกลยุทธ์ที่สำคัญในการเสริมสร้างความสามารถในการสอนในยุคดิจิทัล และการสนับสนุนทางจิตวิทยาและสังคมแก่นักเรียนมีบทบาทสำคัญในการเสริมสร้างแรงจูงใจในการเรียนรู้ การพัฒนาทักษะชีวิตและทักษะทางสังคมที่จำเป็นสำหรับการใช้ชีวิตในยุคดิจิทัลก็เป็นอีกส่วนหนึ่งที่ไม่ควรมองข้าม การสร้างสภาพแวดล้อมการเรียนรู้ที่หลากหลายและการมีส่วนร่วมของผู้ปกครองและชุมชนจะช่วยส่งเสริมการเรียนรู้อย่างมีประสิทธิภาพ

สรุปผล: สรุปแนวคิดการฟื้นฟูภาวะถดถอยการเรียนรู้ในยุคดิจิทัลจำเป็นต้องอาศัยการประยุกต์ใช้ทฤษฎีการเรียนรู้และการสอนที่เหมาะสม รวมถึงการใช้เทคโนโลยีและการสนับสนุนจากทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้อง เพื่อให้นักเรียนได้รับการศึกษาที่มีคุณภาพและสามารถพัฒนาทักษะที่จำเป็นสำหรับการใช้ชีวิตในยุคดิจิทัลได้อย่างเต็มประสิทธิภาพ

เอกสารอ้างอิง

กิตติภัค อนันต์ปัญญา. (2564). การพัฒนาการเรียนรู้แบบอัตลักษณ์โดยใช้แอพพลิเคชั่นสร้างแบบทดสอบแบบสอบถาม. วารสารเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร, 11(2), 45-55.

จุฑามาศ บุญเรือง. (2562). การใช้เทคโนโลยีสารสนเทศเพื่อส่งเสริมการมีส่วนร่วมและความคิดสร้างสรรค์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นในชั้นเรียนภาษาไทย. มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์.

จุฑารัตน์ พิมพ์ไทยสง. (2560). การพัฒนาการจัดการเรียนรู้การอ่านภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจตามแนวทฤษฎีคอนสตรัคติวิสต์สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

ชาญชัย เทพหัสดิน. (2561). การนำเทคโนโลยีดิจิทัลเข้าสู่การสอนเพื่อพัฒนาการคิดเชิงสร้างสรรค์ของนักเรียน. วารสารวิทยาการคอมพิวเตอร์และเทคโนโลยีสารสนเทศ, 3(2), 56-69.

ณัฐพร พัฒนากุล .(2564). แนวทางการฟื้นฟูผลกระทบทางการศึกษาจากสถานการณ์การแพร่ระบาดของ COVID-19 ของโรงเรียนมัธยมศึกษาในสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม.

ธีรวัฒน์ รัตนกุล. (2564). การส่งเสริมการเรียนรู้แบบเชิงกิจกรรมผ่านแพลตฟอร์มการเรียนรู้ออนไลน์. วารสารเทคโนโลยีการศึกษา, 5(1), 12-24.

นงลักษณ์ บุญมี .(2562). การส่งเสริมการเรียนรู้เชิงบวกผ่านกิจกรรมการเรียนรู้แบบบูรณาการในชั้นเรียนประถมศึกษาปีที่ 6. มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร.

รัชพล ธนาวุฒิธรรม.(2565). เอกสารฉบับนี้เสนอแนวทางการออกแบบบทเรียนแบบผสมผสาน (Blended Learning). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์นายอินทร์.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา (2565). เอกสารฉบับนี้ศึกษาวิเคราะห์ผลกระทบของโควิด-19 ต่อการเรียนรู้ของนักเรียนระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน พบภาวะถดถอยการเรียนรู้ในหลายวิชา โดยเฉพาะกลุ่มนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1-3. เอกสารนำเสนอแนะแนวทางการแก้ไขและพัฒนาคุณภาพการเรียนรู้. เว็บไซต์สถาบันส่งเสริมการวิจัยเพื่อพัฒนาระบบการศึกษา (สสวร.): http://www.ska2.go.th/reis/

สุรัตน์ รุ่งนิรันดร์. (2564). ผลของการใช้เทคโนโลยีการสื่อสารสังคมในการเรียนรู้และการสอนในสถานการณ์โควิด-19 ต่อพฤติกรรมการเรียนรู้ของนักเรียน. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราชินี.

สุรีย์ ทับทิม .(2564). การศึกษาประสิทธิภาพของโมเดลการจัดการชั้นเรียนแบบผสมผสานที่ใช้เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารต่อผลการเรียนรู้และเจตคติของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2024-12-05

รูปแบบการอ้างอิง

จิตต์อักษร ญ. ., พัฒนกุลชัย ว. ., & ทองภูเบศร์ ท. . (2024). แนวคิดการฟื้นฟูภาวะถดถอยการเรียนรู้ในยุคดิจิทัล. Interdisciplinary Academic and Research Journal, 4(6), 297–304. https://doi.org/10.60027/iarj.2024.278854

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิชาการ