ปัญหาการยืนยันตัวตนผู้ขายในคดีซื้อขายออนไลน์: กรณีศึกษาแผนกคดีซื้อขายออนไลน์ในศาลแพ่ง

ผู้แต่ง

  • เจียมจิต สุวรรณน้อย อาจารย์ประจำคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีปทุม https://orcid.org/0009-0004-4815-1956
  • ทัชชภร มหาแถลง อาจารย์ประจำคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีปทุม https://orcid.org/0009-0003-9930-4919

DOI:

https://doi.org/10.60027/iarj.2024.278596

คำสำคัญ:

ซื้อขายออนไลน์, , การยืนยันตัวตนผู้ขาย, , นราธิวาส

บทคัดย่อ

ภูมิหลังและวัตถุประสงค์: บทความวิชาการเรื่อง ปัญหาการยืนยันตัวตนผู้ขายในคดีซื้อขายออนไลน์: กรณีศึกษาแผนกคดีซื้อขายออนไลน์ในศาลแพ่งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาประวัติความเป็นมาและแนวคิดเกี่ยวกับการจัดตั้งศาลแผนกคดีซื้อขายออนไลน์ในศาลแพ่ง 2) เพื่อศึกษาปัญหาข้อจำกัดในการดำเนินคดีเพื่อคุ้มครองสิทธิผู้บริโภคในคดีซื้อขายออนไลน์ของศาลแพ่ง 3) เพื่อกำหนดแนวทางในการแก้ไขปรับปรุงกฎหมายและวิธีการในการคุ้มครองสิทธิผู้บริโภคในคดีซื้อขายออนไลน์ให้มีประสิทธิภาพดียิ่งขึ้น

ระเบียบวิธีการศึกษา: การศึกษานี้เป็นการศึกษาเอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง วิเคราะห์และนำเสนอตามวัตถุประสงค์ทางการศึกษา

ผลการศึกษา: จากผลการศึกษาพบว่าปัญหาการยืนยันตัวตนจำเลยของผู้บริโภคซึ่งเป็นโจทก์ในคดีซื้อขายออนไลน์ในศาลแพ่ง ควรต้องแก้ไขกฎหมายและวิธีการในการคุ้มครองสิทธิผู้บริโภคในคดีซื้อขายออนไลน์ให้มีประสิทธิภาพดียิ่งขึ้นดังนี้ คือ 1) ศาลยุติธรรมได้จัดตั้งแผนกคดีซื้อขายออนไลน์ในศาลแพ่ง เพื่อพิจารณาคดีผู้บริโภคตามพระราชบัญญัติวิธีพิจารณาคดีผู้บริโภค พ.ศ. 2551 ที่เกิดจากการซื้อขายสินค้าหรือบริการบนเครือข่ายอินเทอร์เน็ต 2) ปัญหาอุปสรรคในการดำเนินคดีที่ไม่อาจพิจารณาพิพากษาคดีซื้อขายออนไลน์ได้ สืบเนื่องจากผู้บริโภคที่เป็นโจทก์ส่วนใหญ่นั้นไม่ทราบตัวตนของผู้ประกอบกิจการจำเลย ซึ่งเป็นผู้ขายสินค้าเพราะการซื้อขายออนไลน์เป็นการตกลงซื้อขายของบุคคลซึ่งอยู่ห่างกันโดยระยะทาง และผู้บริโภคเชื่อใจไม่ได้ใช้ความระมัดระวังในการตรวจสอบให้ดีว่าผู้ขายคือใคร เมื่อเกิดปัญหาข้อพิพาทจึงไม่สามารถหาตัวจำเลยผู้ขายได้ 3) ควรหาแนวทางที่จะทำให้ผู้ประกอบธุรกิจขายสินค้าออนไลน์เข้ามาจดทะเบียนมากขึ้น โดยใช้วิธีแก้ไขกฎหมายโดยเพิ่มบทลงโทษแก่ผู้ฝ่าฝืนที่ประกอบธุรกิจซื้อขายออนไลน์โดยไม่จดทะเบียนพาณิชย์ตามประกาศกระทรวงพาณิชย์ และมีมาตรการทางกฎหมายที่เข้มข้นและรวดเร็วขึ้นโดยออกกฎหมายหรือกฎระเบียบออกมาบังคับให้ผู้ประกอบกิจการประเภทแพลตฟอร์มตลาดออนไลน์ต้องมีการตรวจสอบคัดกรองร้านค้าหรือผู้ขายอย่างจริงจัง และมีขั้นตอนการตรวจสอบยืนยันตัวตนผู้ขายที่เข้มงวด เพื่อสร้างระบบประกันความปลอดภัยในการทำธุรกรรม และป้องกันมิให้ผู้ขายที่มีปัญหาหรือกระทำผิดกฎหมายซึ่งถูกปิดร้านค้าไปแล้วไม่สามารถกลับมาเปิดร้านค้าใหม่ได้อีก

สรุปผล: ควรให้ผู้ประกอบธุรกิจซื้อขายออนไลน์ทุกรายไม่ว่ารายเล็กหรือรายใหญ่ทั้งหมดต้องแสดงตัวตน โดยการจดทะเบียนพาณิชย์ ซึ่งนอกจากจะเป็นผลดีต่อผู้บริโภคแล้วการที่ร้านค้าของผู้ประกอบธุรกิจจดทะเบียนแล้วนั้นย่อมเป็นการสร้างความเชื่อมั่นต่อผู้ซื้อซึ่งส่งผลดีต่อร้านค้าผู้ประกอบธุรกิจนั้น ๆด้วย

เอกสารอ้างอิง

กรรณิการ์ ชัยอำนาจ. (2563). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจเลือกซื้อสินค้าออนไลน์ผ่านทางแอปพลิเคชัน SHOPEE ของคนวัยทำงานในเขตกรุงเทพมหานคร. การประชุมนำเสนอผลงานวิจัยระดับบัณฑิตศึกษา. คณะบริหารธุรกิจ, มหาวิทยาลัยรังสิต.

กฤษณ์กรวิชญ์ จันทขันธ์สกุล. (2560). ปัจจัยการสื่อสารการตลาดออนไลน์ที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อ สินค้าและบริการออนไลน์ของผู้บริโภค. การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิยาลัยนอร์ทกรุงเทพ.

ชนิกานต์ ทะนันไชย. (2563). การคุ้มครองผู้บริโภคในการซื้อขายสินค้าผ่านช่องทางออนไลน์ กรณีศึกษาเปรียบเทียบกฎหมายไทยกับกฎหมายของสหภาพยุโรป (EU). การค้นคว้าอิสระปริญญานิติศาสตร์มหาบัณฑิต คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยอัสสัมชัญ. จาก https://law.au.edu/images/publication/ISChanikarn-Tananchai

พระธรรมนูญศาลยุติธรรม. (18 พฤษภาคม 2543). ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 117 ตอนที่ 44 ก, หน้า 1-13.

พระราชบัญญัติวิธีพิจารณาคดีผู้บริโภค พ.ศ. 2551. (2551). ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 125. ตอนที่ 38 ก.หน้า 32-49, 25 กุมภาพันธ์ 2551

ศลิษา ทองโชติ, ประทีป ทับอัตตานนท์, และ สอาด หอมมณี. (2565). การคุ้มครองผู้บริโภคในการซื้อขายสินค้าและบริการทางสื่ออิเล็กทรอนิกส์, วารสารวิชาการศรีปทุมชลบุรี. 12 (2), 114-124.

ศิริลักษณ์ อรุณประดิษฐ์กุล (2566). การระงับข้อพิพาทออนไลน์: กรณีศึกษาแผนกคดีซื้อขายออนไลน์ในศาลแพ่ง, ใน พรภัทร์ ตันติกุลานันท์ (บ.ก.). ดุลพาห. พิมพ์ครั้งที่ 1. หน้า 90-115. จาก https://dunlaphaha.coj.go.th/articles/479

ศาลแพ่ง, (2566). หนังสือรายงานสถิติคดีของศาลยุติธรรมประจำปีพุทธศักราช (ฉบับภาษาไทย), กรุงเทพมหานคร: สำนักแผนงานและงบประมาณ, ศาลยุติธรรม

ศาลแพ่ง, (2567). หนังสือรายงานสถิติคดีของศาลยุติธรรมประจำปีพุทธศักราช (ฉบับภาษาไทย), กรุงเทพมหานคร: สำนักแผนงานและงบประมาณ, ศาลยุติธรรม

สำนักงานพัฒนาธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์. (2565). e-Commerce ซื้อขายปลอดภัย ไม่โดนลวง. Retrieved from: https://www.etda.or.th/th/Useful-Resource/knowledge-sharing/articles/Digital-Citizen/e-Commerce.aspx

สำนักงานศาลยุติธรรม. (2565). ประกาศสำนักงานศาลยุติธรรม เรื่องหลักเกณฑ์ วิธีการ และเงื่อนไขเกี่ยวกับการใช้วิธีพิจารณาคดีทางอิเล็กทรอนิกส์ในคดีซื้อขายออนไลน์. Retrieved from: https://jla.coj.go.th/th/content/category/detail/id/1602/iid/276016

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2024-08-01

รูปแบบการอ้างอิง

สุวรรณน้อย เ. ., & มหาแถลง ท. . (2024). ปัญหาการยืนยันตัวตนผู้ขายในคดีซื้อขายออนไลน์: กรณีศึกษาแผนกคดีซื้อขายออนไลน์ในศาลแพ่ง: . Interdisciplinary Academic and Research Journal, 4(4), 1077–1090. https://doi.org/10.60027/iarj.2024.278596

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิชาการ