การสังเคราะห์องค์ความรู้เกี่ยวกับการเมืองในองค์การในการศึกษาด้านพฤติกรรมองค์การ

อาทิตย์ ผดุงเดช; อัจฉรา  วรรธนานันต์

doi:10.60027/iarj.2024.277816

ผู้แต่ง

อาทิตย์ ผดุงเดช คณะศิลปศาสตร์และวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนครพนม https://orcid.org/0009-0001-1641-5767
อัจฉรา วรรธนานันต์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย https://orcid.org/0009-0009-9909-7714

DOI:

https://doi.org/10.60027/iarj.2024.277816

คำสำคัญ:

การเมืองในองค์การ, พฤติกรรมองค์การ, การสังเคราะห์องค์ความรู้

บทคัดย่อ

ภูมิหลังและวัตถุประสงค์: ในการศึกษารัฐประศาสนศาสตร์มีการศึกษาด้านพฤติกรรมองค์การ โดยมีประเด็นหนึ่งที่ความสำคัญ คือ การเมืองในองค์การ การวิจัยนี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อสำรวจและสังเคราะห์ความรู้เกี่ยวกับการเมืองในองค์การในหนังสือด้านพฤติกรรมองค์การ ในช่วง ปี พ.ศ. 2550 – 2566

ระเบียบวิธีการวิจัย: การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยเป็นการวิจัยเอกสาร ที่ดำเนินการศึกษาตามกระบวนการของการวิจัยตำรา ใช้การวิเคราะห์เนื้อหาในการวิเคราะห์ข้อมูล

ผลการวิจัย: ผลจากการวิจัย พบว่า มีหนังสือที่มีหัวข้อเกี่ยวกับการเมืองในองค์การ จำนวน 22 เล่ม จากการสำรวจทำให้สามารถสังเคราะห์องค์ความรู้ออกมาได้ 13 ประเด็น คือ ธรรมชาติขององค์การที่ทำให้เกิดการเมืองในองค์การ ทัศนะหรือมุมมองเกี่ยวกับการเมืองในองค์การ ความหมายของการเมืองในองค์การ ประเด็นที่เกี่ยวข้องกับการเมืองในองค์การ ระดับของการเมืองในองค์การ ปัจจัยหรือสาเหตุที่ก่อเกิดการเมืองในองค์การ ประเภทของการเมืองในองค์การและเกณฑ์จริยธรรมแห่งการแสดงออกทางการเมืองในองค์การ ยุทธวิธีการใช้การเมืองในองค์การ ทักษะทางการเมืองในองค์การ ผลของการเมืองในองค์การ ข้อเสนอแนะในการปรับตัวต่อการเมืองในองค์การในระดับบุคคล ข้อเสนอแนะในการจัดการการเมืองในองค์การในระดับองค์การ และประโยชน์ของการศึกษาการเมืองในองค์การ

สรุปผล: หนังสือด้านพฤติกรรมองค์การเกือบทุกเล่มจะมีหัวข้อเกี่ยวกับการเมืองในองค์การ โดยเฉพาะช่วง 7 ปีหลัง ซึ่งสะท้อนถึงความสำคัญของการศึกษาการเมืองในองค์การในการศึกษาด้านพฤติกรรมองค์การ โดยมีการนำเสนอองค์ความรู้ทั้งที่สอดคล้องกันและมีความแตกต่างกัน ซึ่งการวิจัยครั้งนี้สังเคราะห์ออกมาเป็นประเด็นต่าง ๆ เพื่อให้ครอบคลุมและเติมเต็มซึ่งกันและกัน นอกจากนี้ จะพบว่าเนื้อหาหรือตัวอย่างส่วนใหญ่มักจะเป็นในลักษณะทั่วไปไม่ได้มุ่งเน้นองค์การในภาคส่วนใดเป็นการเฉพาะ ดังนั้น เพื่อประโยชน์ในการพัฒนาองค์ความรู้เกี่ยวกับการเมืองในองค์การสำหรับการศึกษาทางรัฐประศาสนศาสตร์จึงควรมีการมุ่งเน้นบริบทของการบริหารงานภาครัฐมากขึ้น

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงศึกษาธิการ. (2558). ประกาศกระทรวงศึกษาธิการ เรื่อง มาตรฐานคุณวุฒิระดับปริญญาตรี สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์ พ.ศ. 2558. Retrieved on March 10, 2023 from: http://www.mua.go.th/users/tqf-hed/news/news6.php

กัลยารัตน์ ธีระธนชัยกุล. (2562). พฤติกรรมองค์การและการพัฒนาองค์การ. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชั่น.

จุลศักดิ์ ชาญณรงค์. (2559). การศึกษาพฤติกรรมองค์การยุคดั้งเดิม ยุคใหม่ และยุคที่ใหม่กว่า. มนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์, 33(1) : 46-62.

เจษฎา นกน้อย. (2560). พฤติกรรมองค์การ. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

เดชา เดชะวัฒนไพศาล. (2565). พฤติกรรมองค์การ : ทฤษฎีและการประยุกต์. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ธนวรรธ ตั้งสินทรัพย์ศิริ. (2550). พฤติกรรมองค์การ. กรุงเทพฯ : ธนธัชการพิมพ์.

ธีรพล ทิพย์พยอม. (2564). การทบทวนวรรณกรรมอย่างเป็นระบบขั้นพื้นฐานสำหรับบุคลากรทางการแพทย์. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

พรชัย ลิขิตธรรมโรจน์. (2558). พฤติกรรมองค์การ. พิมพ์ครั้งที่ 4. สงขลา : ภาควิชารัฐประศาสนศาสตร์ คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

พรพรหม ชมงาม. (2551). พฤติกรรมและการสื่อสารในองค์การ. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.

พฤทธิพงศ์ จักกะพาก. (2564). การพัฒนาทุนมนุษย์ตามแนวทางรัฐประศาสนศาสตร์. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์ , 10 (2), 354-363.

พิบูล ทีปะปาล. (2550). พฤติกรรมองค์การสมัยใหม่. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ : อมรการพิมพ์.

ภาวิณี เพชรสว่าง. (2552). พฤติกรรมองค์การ. กรุงเทพฯ : วิรัตน์ เอ็ดดูเคชั่น.

ภูริพัฒน์ ชาญกิจ. (2562). พฤติกรรมระดับบุคคล. ใน สาขาวิชาศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช (บรรณาธิการ), เอกสารการสอนชุดวิชาพฤติกรรมองค์การและการจัดการการตลาด หน่วยที่ 1-7 ฉบับปรับปรุงครั้งที่ 2, (น. 2-1 – 2-53). นนทบุรี : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

รังสรรค์ ประเสริฐศรี. (2556). พฤติกรรมองค์การ. นนทบุรี : กรีนแอปเปิ้ล กราฟฟิค พริ้นติ้ง.

รังสรรค์ ประเสริฐศรี. (2559). อำนาจและการเมืองในองค์การ. ใน สาขาวิชาวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช (บรรณาธิการ), เอกสารการสอนชุดวิชาพฤติกรรมมนุษย์ในองค์การ หน่วยที่ 8-15 ฉบับปรับปรุงครั้งที่ 1, (น. 13-1 – 13-40). นนทบุรี : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

ลักษณา ศิริวรรณ. (2561). การสังเคราะห์ความรู้ด้านการจัดการเชิงกลยุทธ์ในภาครัฐ. วารสารพัฒนบริหารศาสตร์, 58 (2), 46-77.

วันชัย มีชาติ. (2551). พฤติกรรมการบริหารองค์การสาธารณะ. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

วิภาส ทองสุทธิ์. (2557). พฤติกรรมองค์การ. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : อินทภาษ.

ศิริวรรณ เสรีรัตน์, สมชาย หิรัญกิตติ หิรัญกิตติ และธนวรรณ ตั้งสินทรัพย์ศิริ. (2550). การจัดการและพฤติกรรมองค์การ. กรุงเทพฯ : Diamond in business world.

สมชาย หิรัญกิตติ. (2560). พฤติกรรมองค์การ. กรุงเทพฯ : ธรรมสาร.

สมศักดิ์ กิจธนวัฒน์. (2550). พฤติกรรมองค์การ. อุดรธานี : คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี.

สร้อยตระกูล (ติวยานนท์) อรรถมานะ. (2553). พฤติกรรมองค์การ: ทฤษฎีและการประยุกต์. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

สัญญา เคณาภูมิ. (2562). หลักการและแนวทางการสังเคราะห์งานวิชาการ. วารสารการบริหารการปกครองและนวัตกรรมท้องถิ่น. 3(2), 89-106.

สุกานดา นาคะปักษิณ. (2560). พฤติกรรมองค์การ. ขอนแก่น : คณะบริหารธุรกิจและการบัญชี มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

สุธรรม รัตนโชติ. (2552). พฤติกรรมองค์การและการจัดการ. กรุงเทพฯ : ท้อป

สุพานี สฤษฎ์วานิช. (2552). พฤติกรรมองค์การสมัยใหม่: แนวคิด และทฤษฎี. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

อรอนงค์ สวัสดิ์บุรี. (2555). พฤติกรรมและการสื่อสารในองค์การ. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

อรุณ รักธรรม และปีเตอร์ รักธรรม. (2560). พฤติกรรมการบริหารองค์การ. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

อุไรวรรณ วรกุลรังสรรค์. (2558). การสังเคราะห์งานวิจัยในสาขาบรรณารักษศาสตร์และสารสนเทศศาสตร์. วิจัยสมาคมห้องสมุด. 8(2), 20-34.

Behnke, Y. (2018). Textbook Effects and Efficacy. In The Palgrave Handbook of Textbook Studies (pp. 383-398). New York : Palgrave Macmillan.

Bowen, G. (2009). Document Analysis as a Qualitative Research Method. Qualitative Research Journal. 9(2), 27-40.

Jamaramarn, U., & Thanaratchataphoom, T. (2003). Synthesis of Research Related to Selection of Candidates to Study in Higher Education Institutions. Journal of Education, Prince of Songkhla University, Pattani Campus. 15(2), 35-45.

Morgan, K & Henning, E. (2013). Designing a Tool for History Textbook Analysis. Forum: Qualitative Social Research. 14(1), 1-21.

Nicholls, J. (2003). Methods in School Textbook Research. International Journal of Historical Learning, Teaching and Research. 3(2), 11-26.

O’Keeffe, L. (2013). A Framework for Textbook Analysis. International Review of Contemporary Learning Research. 2(1), 1–13.

Pingel, F. (2010). UNESCO Guidebook on Textbook Research and Textbook Revision. Paris: George Eckert Institute/UNESCO.

Pudas, A. K. (2013). Investigating Possibilities to Develop Textbooks to Implement Global Education in Basic Education Instruction. IARTEM e-Journal. 5(2), 1-22.

Roberts, S. L. (2014). A Review of Social Studies Textbook Content Analyses Since 2002. Social Studies Research & Practice. 9(3), 51-65.

Wade, R. C. (1993). Content Analysis of Social Studies Textbooks: A Review of Ten Years of Research. Theory & Research in Social Education. 21(3), 232-256.

Wang, H. (1998). Science Textbook Studies Reanalysis: Teachers “Friendly" Content Analysis Methods? Annual Meeting of the National Association for Research in Science Teaching, 19-22 April 1998, San Diego.