การจัดการความรู้ต่อการเป็นองค์กรนวัตกรรมของการประปาส่วนภูมิภาคสาขา ในสังกัด การประปาส่วนภูมิภาคเขต 5

อชิรญา  เวียงแก; สรัญณี  อุเส็นยาง

doi:10.60027/iarj.2024.276652

ผู้แต่ง

อชิรญา เวียงแก คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์ https://orcid.org/0009-0003-6744-0609
สรัญณี อุเส็นยาง คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์ https://orcid.org/0000-0001-5379-2441

DOI:

https://doi.org/10.60027/iarj.2024.276652

คำสำคัญ:

การจัดการความรู้, องค์กรนวัตกรรม, การประปาส่วนภูมิภาค

บทคัดย่อ

ภูมิหลังและวัตถุประสงค์: การพัฒนาองค์กรในทันกับยุคปัจจุบันที่มีการเปลี่ยนแปลงทางด้านเทคโนโลยี และกระแสโลกยุคโลกาภิวัฒน์ ซึ่งการพัฒนาองค์กรให้มีนวัตกรรมในองค์กรเป็นสิ่งจำเป็นยิ่ง และการจัดการความรู้ก็เป็นอีกประการที่ทุกองค์ควรปรับให้มี เนื่องจากเป็นหนึ่งในองค์ประกอบสำคัญในการพัฒนาองค์กรให้เป็นองค์กรนวัตกรรม ซึ่งการประปาส่วนภูมิภาคสาขา ในสังกัด การประปาส่วนภูมิภาคเขต 5 เป็นองค์กรที่กำหนดกลยุทธ์และวิสัยทัศน์ เพื่อให้องค์กรดำรงอยู่ได้อย่างมั่นคงและยั่งยืน โดยงานวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาระดับการจัดการความรู้ของพนักงานการประปาส่วนภูมิภาคสาขา ในสังกัด การประปาส่วนภูมิภาค เขต 5 2) เพื่อศึกษาระดับการเป็นองค์กรนวัตกรรมของการประปาส่วนภูมิภาคสาขา ในสังกัด การประปา ส่วนภูมิภาคเขต 5 และ 3) เพื่อศึกษาการจัดการความรู้ที่ส่งผลต่อการเป็นองค์กรนวัตกรรมของการประปา ส่วนภูมิภาคสาขา ในสังกัด การประปาส่วนภูมิภาคเขต 5

ระเบียบวิธีการวิจัย: ประชากรที่ทำการวิจัยครั้งนี้ เป็นพนักงานการประปาส่วนภูมิภาคสาขา ระดับปฏิบัติการ ระดับ 1-7 ในสังกัดการประปาส่วนภูมิภาคเขต 5 จำนวนทั้งสิ้น 415 คน โดยใช้แบบสอบถาม (Questionnaire) เป็นเครื่องมือในการเก็บรวมรวมข้อมูล แบ่งเป็น 3 ส่วน ส่วนที่ 1 แบบสอบถามเกี่ยวกับข้อมูลทั่วไป ได้แก่ เพศ อายุ ระดับการศึกษา รายได้เฉลี่ยต่อเดือน อายุการทำงาน และสายงานที่ปฏิบัติ/สังกัดงาน ส่วนที่ 2 สอบถามเกี่ยวกับระดับความคิดเห็นด้านการจัดการความรู้ และส่วนที่ 3 สอบถามเกี่ยวกับการเป็นองค์กรนวัตกรรมขององค์กร ผู้วิจัยทำการเก็บข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่าง โดยใช้แบบสอบถามผ่านระบบออนไลน์ (Online survey) ซึ่งใช้การสร้างแบบสอบถามใส่ Google form ควบคู่ไปกับการส่งแบบสอบถามช่องทางแอพพลิเคชั่นไลน์กลุ่มหัวหน้างานอำนวยการ การประปาส่วนภูมิภาคสาขา ในสังกัดการประปา ส่วนภูมิภาคเขต 5 ทุกสาขา จำนวน 20 สาขา จากกลุ่มตัวอย่างจำนวน 201 คน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ โดยโปรแกรมสำเร็จรูป ทางคอมพิวเตอร์

ผลการวิจัย: ผลการศึกษาพบว่า (1) ระดับการจัดการความรู้ของพนักงานการประปาส่วนภูมิภาคสาขา ในสังกัด การประปาส่วนภูมิภาคเขต 5 ภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด ได้แก่ ด้านการสร้างความรู้ ด้านการแสวงหาความรู้ ด้านการจัดเก็บและการสืบค้นความรู้ และด้านการเผยแพร่และประยุกต์ใช้ความรู้ ตามลำดับ (2) ระดับการเป็นองค์กรนวัตกรรมของพนักงานการประปาส่วนภูมิภาคสาขา ในสังกัด การประปาส่วนภูมิภาคเขต 5 ภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด ได้แก่ ด้านนวัตกรรมผลิตภัณฑ์และบริการ และด้านนวัตกรรมกระบวนการ และ(3) การจัดการความรู้ส่งผลต่อการเป็นองค์กรนวัตกรรมของพนักงานการประปาส่วนภูมิภาคสาขา ในสังกัด การประปาส่วนภูมิภาคเขต 5 โดยมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 โดยสามารถอธิบายการ แปรผันการเป็นองค์กรนวัตกรรมของพนักงาน ได้ร้อยละ 74.30

สรุปผล: ผลการวิจัยบ่งชี้ว่าเจ้าหน้าที่การประปาส่วนภูมิภาคเขต 5 แสดงให้เห็นถึงความเชี่ยวชาญที่โดดเด่น ในการจัดการความรู้ ซึ่งส่งเสริมให้เกิดนวัตกรรมที่เพิ่มขึ้นในด้านต่างๆ เช่น การบริการ กระบวนการ และผลิตภัณฑ์ นอกจากนี้ ความสัมพันธ์ที่มีอยู่ระหว่างการจัดการความรู้และนวัตกรรมขององค์กรยังเน้นย้ำถึงหน้าที่สำคัญของการนำความรู้ไปใช้ในการส่งเสริมนวัตกรรมภายใต้กรอบของการประปาส่วนภูมิภาค

เอกสารอ้างอิง

กัลยารัตน์ ธีระธนชัยกุล. (2557). การจัดการความรู้..ปัจจัยสู่ความสำเร็จ. วรสารปัญญาภิวัฒ์, 5(1), 134-144.

ขวัญชนก แสงท่านั่ง. (2563).รูปแบบการพัฒนาสถานศึกษาสู่องค์กรแห่งนวัตกรรมสำหรับสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต: มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร.

จตุรงค์ นภาธร, สราวุฒิ พันธุชงค์,สุนิสา พ.ประสิทธิ์ และชลภัสสรณ์ เอื้อธนิกกานนท์. (2566). แผนยุทธศาตร์ด้านการจัดการความรู้และนวัตกรรมการประปาส่วนภูมิภาค พ.ศ.2566-2570. สำนักงานศูนย์วิจัยและให้คำปรึกษาแห่งมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

จุฑามาศ วัฒนอาภา (2566). อิทธิพลของการบริหารทรัพยากรมนุษย์ที่ส่งผลต่อการจัดการองค์ความรู้ของพนักงานในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. วิทยานิพนธ์ปริญญาการจัดการมหาบัณฑิต : มหาวิทยาลัยมหิดล

จุฑามาศ อินตรา. (2564). การจัดการความรู้ที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการปฏิบัติงานของข้าราชการในหน่วยงานสำนักงานปลัดกระทรวงกลาโหม.วารสารการวิจัยการบริหารการพัฒนา, 11(2), 275-286.

ฐิติ เรืองฤทธิ์. (2560). ความเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของสถานศึกษามัธยมศึกษา จังหวัดจันทบุรี สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 17. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต: มหาวิทยาลัยบูรพา.

ณัฐปภัสร์ สกุลพัฒน์รดา และจันทรัศม์ ภูติอริยวัฒน์. (2565). การเป็นองค์กรนวัตกรรมทางการศึกษาของโรงเรียนมัธยมศึกษาที่ได้รับรางวัลคุณภาพแห่งสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารศิลปะการจัดการ. 6(4), 1844-1861. http://thaijo.org/index.php/jam/article/view/256896.

พิชชาภา ตันเทียว. (2563). การศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อการเป็นองค์กรนวัตกรมกรณีศึกษา การประปานครหลวง. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ภูวนาท มูลเขียน. (2553). การพัฒนากระบวนการจัดการความรู้เพื่อการบริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต: มหาวิทยาลัยนเรศวร.

มณีกานต์ ดวงแก้ว และสุขุมวิทย์ ไสยโสภณ. (2564). การจัดการความรู้ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจังหวัดอุดรธานี. วารสารสถาบันวิจัยและพัฒนามหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 8(2), 169-196.

มรกต จันทร์กระพ้อ และกฤษดา เชียรวัฒนสุข. (2562). การสร้างองค์การแห่งนวัตกรรมเพื่อขับเคลื่อนสู่ความเป็นเลิศขององค์การ. วารสารนักบริหาร, 39(1), 52-66. https://so03.tci-thaijo.org/index.php/rdirmu/article/view/250754/172624

วินิดา หมัดเบ็ญหมาน. (2561). การพัฒนาแนวทางการจัดการความรู้ของวิทยาลัยหาดใหญ่ โดยใช้ KMMM. สารนิพนธ์ปริญญาวิศวกรรมศาสตรมหาบัณฑิต: มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

ศิริพรรณ ตันติวิวัฒนพันธ์. (2555). อิทธิพลของทรัพยากรเชิงเทคโนโลยี และเชิงพฤติกรรมต่อผลการดำเนินงานนวัตกรรมด้านผลิตภัณฑ์ และด้านกระบวนการขององค์การในประเทศไทย. วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจดุษฎีบัณฑิต: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

ศุมรรษตรา แสนวา. (2562).กลยุทธ์การจัดการความรู้ของห้องสมุดมหาวิทยาลัยของรัฐ. อินฟอร์เมชั่น, 26(2), 45-61. https://infojournal.kku.ac.th/index.php/information/article/view/62

อนิรุทร์ บุญเกื้อ. (2563).การพัฒนารูปแบบองค์กรนวัตกรรมของสถานศึกษาขั้นพื้นฐานในเขตกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตร์อุตสาหกรรมดุษฎีบัณฑิต: สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง.

Krejcie, R.V., & Morgan D.W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Psycholological measurement. 30(3), 607-610

Shih, W.-L., & Tsai, C.-Y. (2017). Students’ perception of a flipped-classroom approach to facilitating online project-based learning in marketing research courses. Australasian Journal of Educational Technology, 33(5). https://doi.org/10.14742/ajet.2884

Takeuchi, H., & Nonaka, I. (2004). Hitotsubashi on Knowledge Management. Singapore: John Wiley & Sons (Asia) Pte Ltd.