การบังคับใช้พระราชบัญญัติส่งเสริมการพัฒนาฝีมือแรงงาน พ.ศ. 2545 ของสถานประกอบกิจการในจังหวัดสมุทรปราการ

บทคัดย่อ

ภูมิหลังและวัตถุประสงค์: ในปัจจุบัน สิ่งเหล่านี้รวมถึงการปรับเปลี่ยนภูมิทัศน์เศรษฐกิจโลกที่เกิดจากแนวโน้มอุตสาหกรรม 4.0 ซึ่งก็คือการก้าวไปสู่เทคโนโลยีใหม่และการดำเนินธุรกิจที่สร้างสรรค์ ในโลกเศรษฐกิจร่วมสมัย แรงงานจะเป็นกลไกหลักในการเปลี่ยนแปลง การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาระดับการดำเนินการตามพระราชบัญญัติส่งเสริมการพัฒนาฝีมือแรงงาน พ.ศ. 2545 2) เพื่อศึกษาระดับผลการบังคับใช้พระราชบัญญัติส่งเสริมการพัฒนาฝีมือแรงงาน พ.ศ. 2545 3) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการดำเนินการกับผลการบังคับใช้พระราชบัญญัติส่งเสริมการพัฒนาฝีมือแรงงาน พ.ศ. 2545 และ 4) เพื่อศึกษาข้อเสนอแนะแนวทางความสำเร็จในการนำพระราชบัญญัติส่งเสริมการพัฒนาฝีมือแรงงาน พ.ศ. 2545

ระเบียบวิธีการวิจัย: กลุ่มตัวอย่างได้แก่ ตัวแทนสถานประกอบกิจการในข่ายบังคับตามพระราชบัญญัติส่งเสริมการพัฒนาฝีมือแรงงาน พ.ศ. 2545 ประจำปี พ.ศ. 2565 ของจังหวัดสมุทรปราการ จำนวน 309 คน ได้จากการคำนวณจากสูตรของ Yamane และใช้วิธีการสุ่มอย่างมีระบบ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย เป็นแบบสอบถามปลายปิดแบบมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ จำนวน 50 ข้อ มีค่าความเชื่อมั่นทั้งฉบับเท่ากับ .98 และแบบสอบถามปลายเปิด สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ การแจกแจงความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณเชิงเส้นตรง โดยวิธี Stepwise ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ .01

ผลการวิจัย (1) ระดับการดำเนินการตามพระราชบัญญัติส่งเสริมการพัฒนาฝีมือแรงงาน พ.ศ. 2545 ของสถานประกอบกิจการในจังหวัดสมุทรปราการ โดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง (2) ระดับผลการบังคับใช้พระราชบัญญัติส่งเสริมการพัฒนาฝีมือแรงงาน พ.ศ. 2545 ของสถานประกอบกิจการในจังหวัดสมุทรปราการ โดยรวมอยู่ในระดับมาก (3) ความสัมพันธ์ระหว่างการดำเนินการกับผลการบังคับใช้พระราชบัญญัติส่งเสริมการพัฒนาฝีมือแรงงาน พ.ศ. 2545 ของสถานประกอบกิจการในจังหวัดสมุทรปราการ พบว่า การดำเนินการมีความสัมพันธ์กับผลการบังคับใช้พระราชบัญญัติส่งเสริมการพัฒนาฝีมือแรงงาน พ.ศ. 2545 โดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 มีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์พหุคูณเท่ากับ .673 (R=.673) ตัวแปรอิสระทั้งหมดสามารถอธิบายการผันแปรของตัวแปรได้เท่ากับร้อยละ 45.4 มีค่า R2 = .454 และมีค่า F = 84.396 ซึ่งมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 ซึ่งแสดงว่า ตัวแปรอิสระมีความสัมพันธ์กับผลการบังคับใช้พระราชบัญญัติส่งเสริมการพัฒนาฝีมือแรงงาน พ.ศ. 2545 ของสถานประกอบกิจการในจังหวัดสมุทรปราการ มีตัวแปรที่เข้าสู่สมการ 3 ตัวแปร ได้แก่ ตัวแปรด้านการได้รับคำปรึกษาแนะนำและความช่วยเหลือจากกรมพัฒนาฝีมือแรงงานในด้านต่าง ๆ ตัวแปรด้านการไม่อยู่ในข่ายบังคับกฎหมายว่าด้วยการคุ้มครองแรงงานและกฎหมายแรงงานสัมพันธ์ (เฉพาะกรณีฝึกเตรียมเข้าทำงาน) และตัวแปรด้านสิทธิได้รับยกเว้นภาษีเงินได้เป็นกรณีพิเศษสำหรับค่าใช้จ่ายในการฝึกอบรมฝีมือแรงงาน และ (4) ข้อเสนอแนะการบังคับใช้พระราชบัญญัติส่งเสริมการพัฒนาฝีมือแรงงาน พ.ศ. 2545 ของสถานประกอบกิจการในจังหวัดสมุทรปราการ มีดังนี้ ควรมีการจัดโครงการอบรมพัฒนาความรู้เกี่ยวกับสิทธิในการนำคนต่างด้าวเข้ามาเป็นช่างฝีมือแก่ผู้ประกอบการอย่างต่อเนื่อง ควรมีการจัดทำคู่มือเกี่ยวกับสิทธิและสิทธิประโยชน์จากการนำคนต่างด้าวเข้ามาเป็นช่างฝีมือ ควรอบรมให้ความรู้สร้างความเข้าใจในหลักเกณฑ์การฝึกอบรมเพื่อดำเนินการยื่นสิทธิการได้รับยกเว้นภาษีเงินได้

สรุปผล:  ผลการศึกษาสรุปว่า แม้ว่าผลการปฏิบัติงานในธุรกิจของสมุทรปราการจะอยู่ในระดับปานกลาง แต่การดำเนินการตามพระราชบัญญัติส่งเสริมการพัฒนาฝีมือแรงงาน พ.ศ. พ.ศ. 2545 มีผลกระทบเชิงบวกอย่างมีนัยสำคัญ การปรับปรุงผลลัพธ์ขององค์กรและการปฏิบัติตามพระราชบัญญัติจำเป็นต้องมีการบังคับใช้และความคิดริเริ่มด้านการฝึกอบรมที่เข้มงวดยิ่งขึ้น